Zomer 2013 verhuisd en verder verbouwd. Ondertussen na de zomer met de buren afgesproken om tegen voorjaar 2014 eens na te denken wat te doen met de scheefgezakte tuinwand, die de druk van hun opgehoogde grond (+/- 50cm) niet kan houden. De hele constructie helt over naar onze kant, op sommige plekken bijna 30cm. Plots merken we dat ze tegen de betonnen wand op hun eigendom een houten tuinwand geplaatst hebben. Probleem opgelost voor hen, nu zien ze't niet meer. Zonder er ook maar één woord over te zeggen. Op zich mogen ze op hun eigendom zetten wat ze willen, daar niet van. Maar daardoor wordt de druk op de betonnen wand nog vergroot, en kan je de betonplaten wellicht niet weghalen gezien de betonnen fundering van de houten schermen tegen de betonplaten plakken.
Nu hebben we hen daarover aangesproken, en zijn ze botweg van mening dat ze daar zetten wat ze willen, punt uit. Na het hen ook nog eens op papier door te geven waarom dit een slecht idee was blijven ze bij hun standpunt.
Ondertussen gebeurt er dus niets, en willen ze enkel toegeven om een nieuwe betonnen scheidingswand te zetten als wij de helft meebetalen. De betonnen platen hebben inmiddels bewezen niet afdoende te zijn, zeker nu niet meer. Nu, ik wil gerust meebetalen voor een scheidingsdraad, maar ben ondertussen al zeker niet meer geneigd om extra kosten te maken om nog eens een degelijke grondkering voor hen te gaan mee financieren.
Mijn ultieme voorstel was dus: plaats een grondkeringsmuur tot vlak boven het grondniveau, en wij zullen daarop een draad voorzien. Niets dus, ze willen dat wij de helft van het hele zootje betalen.
Zijn wij verkeerd in onze redenering, en moeten zijn helemaal niet zelf instaan voor de grondkering? Zo niet, wat is de juridische uitleg daarvoor? Kwestie van hen te overtuigen met onderbouwde argumenten, want ergens geloof ik nog wel dat ze zich zullen neerleggen bij de wettelijke bepalingen als ik er hen kan op wijzen.