Iedereen heeft een verschillende tolerantiedrempel waarvoor begrip. Ik lees in de post niets over een gesprek met die gebuur. Zijn we zelf zo weinig sociaal dat we onmiddellijk de politie bellen in plaats van zelf in gesprek te gaan?
Oh, dat gesprek is er wel degelijk geweest, hoor, na het eerste dergelijk feestje enkele jaren geleden. Maar dan kregen we direct het deksel op de neus: "Puh! De burgemeester - want die kennen wij goed - is hier telkens mee uitgenodigd en blij dat hij erbij kan zijn. Probeer er maar eens iets aan te doen. Ge hebt geen schijn van kans!". Tja, tot zover het gesprek, dus...
En als dat beperkt blijft tot enkele keren per jaar, is dat dan onleefbaar? Mijn buren houden ook wel eens een bbq met luide muziek en dan kan ik ook niet altijd slapen op het gewenste uur. Maar in het weekend slaap ik dan de volgende morgen wat later...
Onleefbaar is zoiets zeker niet. Betekent dit dan dat buren daar maar moeten leren mee leven? Want dit schijnt u te insinueren, leid ik af uit uw opmerkingen en stijl. Bovendien is dit strikt eenzijdig en unilateraal: het is telkens in dezelfde tuin van dezelfde buren dat er feestjes met nachtlawaai plaatsvinden. Alle andere buren respecteren netjes de reglementering rond nachtlawaai (zijnde: stilte vanaf 22u.).
En blijkbaar heeft u het geluk dat u in het weekend langer kunt uitslapen. Mijn echtgenote moet vele zondagen om 4 uur opstaan, zodat ze op tijd op haar werk (in de zorgsector) kan raken om aan haar ochtendshift te beginnen. Als je dan tot 3:30 u. wakker gelegen hebt met van die boenke-boenke-geluiden vlakbij, dan beleef je geen aangename zondag. Dat kunnen we je verzekeren!