Tussen de erven van buurman en mezelf bevindt zich een klimophaag aan een bekafencedraad, juist op de scheidingsgrenst. Dit was tegen mijn zin, maar omdat ik voor een voldongen feit stond, het niet minnelijk op te lossen was, begon ik een procedure.
Vroeger heeft burman zonder voorafgaandelijke verwittiging steeds zijn haag geschoren, ook over de meer dan 50 m lengte van mijn perceel. Hij werd hierbij nooit een strobreed in de weg gelegd, alleen heb ik hem mondeling gezegd dat hij toestemming moest vragen.
Buurman deed dit echter nooit, zette zijn scheerbeurten rustig verder zonder zelfs een kennisgeving, gooide de takken daarna over de haag.
Nu is het zo dat mijn perceel afgesloten is met een laag taxushaagje, om en bij de 80 cm hoog. Vooraan is er een 45 cm plaats tussen de taxushaag en de klimop. De taxushaag vooraan, wordt onderbroken door een pad naar mijn voordeur (max. 1 meter breed), volgt dan in een bocht mijn oprit om te eindigen vooraan niet ver van de muur van het huis. Ze is iets meer dan 50 % van de totale façade van ongeveer 19 meter maar loopt dan wel nog meters in de boog tot bij mijn garagepoort. De taxushaag heeft de lengte van ongeveer de helft van de perceelsdiepte die 52 m is. Halverwege eindigt ze, ongeveer gelijk met de achterste muur van het huis.
Me dunkt is dit dus duidelijk een afgesloten erf, met zeker de karakteristieken van een privé-eigendom. Dus moet er volgens art. 31 Veldwetboek, toestemming gevraagd om ladderrecht uit te oefenen.
Na buurman kwam er een tuinaannemingsbedrijf scheren, nu al enkele jaren. Deze hebben eerst ook de takken over de haag gegooid, er was dus geen probleem. Deze gebruiken sinds een 2-tal jaar echter ook het pad naar mijn voordeur, rijden met bakwagens af en aan daarbij aardeklompen en vuil achterlatend op mijn plankier, gebruiken harken maar harken meer tegendraads dan goed, gebruiken luchtblazers die stofwolken veroorzaken, kortom, hebben 7 meter van mijn perceel nodig om de takken van de klimop af te voeren, laten mijn erf niet goed achter.
Buurman deed dit vroeger door de takken er over te gooien. Dus zei ik aan de werknemer van de tuinaannemer dat ik niet meer wou dat er met bakwagens rondgereden werd, enz... Dat hij dus ook de methode kon gebruiken van buurman vroeger. Uiteraard moest dan wel nog geharkt tussen de taxushaag en de klimop, omdat de tussenafstand daar varieert van 30 tot ergens 45 cm.
Gevolg vorig jaar: de haag werd volledig geschoren aan mijn kant. Vanaf het einde van het taxushaagje, bleven de takken echter dagen lang liggen. Mijn vader, al op leeftijd, had korte tijd nodig om ze over de haag van buurman te gooien, zoals buurman vroeger zelf deed.
Vandaag kwam tuinfirma opnieuw. Gevolg: de haag werd aan mijn kant geschoren tot halverwege de perceelsdiepte, tot waar het taxushaagje eindigt. De rest werd gewoon niet meer geschoren. Dit gebeurde in opdracht van de baas van de tuinfirma.
Vraag 1: wat is hiertegen te doen? De klimophaag veroorzaakt met zijn slingerende ranken, nu al zoveel hinder, wat nu nog moet blijven getolereerd worden want ik heb niet het recht ze zelf te scheren.
Vraag 2: het veldwetboek art. 31 zegt dat ladderrecht uitoefenen op een afgesloten perceel toestemming vereist. Een website stelt zelfs dat toestemming vragen eigenlijk altijd best is, ook bij niet afgesloten percelen, om wrevel te voorkomen. Hier moet ik altijd zenuwachtig rondlopen, mij afvragend wanneer ze zullen komen scheren. Ik weet van niets. Opeens starten hier haagscharen lawaai te maken, in het verleden zelfs al eens om 7 uur 's morgens, lopen 1 of 2 mannen op mijn eigendom. De toestemming zal sowieso altijd gegeven worden, ondanks mijn niet akkoord met de klimophaag. Het is natuurlijk vooral een kwestie van minstens een week vooraf datum en uur kennen. Mijn erf heeft, ondanks de taxushaag niet de volledige façade (en de helft van de lengte) beslaat, zie uitleg hierboven, zeker de karakteristieken van een afgesloten privé-eigendom. Het erf wordt onrechtstreeks wel over de hele lengte afgesloten door de klimophaag van buurman.
Wat kan gedaan worden aan buurman en/of de tuinfirma die zich niet houden aan het veldwetboek, eigenlijk mijn privacy verstoren? Is er daar geen strafrechterlijk gevolg voor? Zo ja, moet er dan klacht neergelegd?
Dank