Als in de akte klaar en duidelijk staat dat er een doorgang is van 2,15 meter dan is dat 2,15 meter. Dat is een kontraktuele verbintenis en die moet nu eenmaal worden gehonoreerd (pacta sunt servanda). Men kan niet zomaar grond van zijn buur bezetten zonder diens akkoord.Het is heel simpel en toch zwaar om dragen. Er is maar één harde oplossing : doorbijten.
1. De moeilijke buurman laat toe dat je je auto parkeert in de garage.
2. Dat gegeven moet je door hem laten bevestigen door in een aangetekende brief te schrijven :
"Om in onze garage te kunnen parkeren met een personenwagen hebben wij een bepaalde draaicirkel nodig. Je hebt ons geinformeerd dat je een omheining of afpaling wenst te plaatsen."
"Gelieve met ons overeen te komen dat U uw omheining zodanig geplaatst wordt zodat de benodigde draaicirkel niet in het gedrang komt".
Als de buurman zal antwoorden dat je maar tevreden moet zijn met een breedte van 2,15 meter, dan ben je goed op weg om te winnen.
Als hij niet antwoord ben je ook gewonnen.
Waarom ? het enige antwoord dat hem het recht geeft die paaltjes te zetten is zijn antwoord "U hebt geen recht om in uw garage te parkeren. U hebt enkel het recht Uw woning te bereiken".
Vervolgens moet U keihard zijn en omheining en paaltjes verwijderen zolang hij schriftelijk niet in twijfel trekt dat je mag parkeren in de garage.
Als hij vervolgens naar de vrederechter trekt voor een minnelijke schikking sta je heel sterk.
Spijtig genoeg is het zeeer vervelend om zo'n buurman te hebben.
Iets zegt mij dat die buur dat na 2 jaar grondig zat is dat er steeds een stuk van zijn terrein wordt afgesneden, iets wat de vorige eigenaar niet deed?Het probleem:
Mijn vriendin heeft 2 jaar terug een huis gekocht die nog helemaal verbouwd moest worden.
Vroeger was dit 1 huis.. nu zijn het er 2.. met gevolg dat er een gemeenschappelijke oprit aanwezig is.
Haar gargage is een verlengde van haar huis.. dus ze kan er enkel maar in door die gemeenschappelijk oprit te gebruiken.
Nu is het zo dat de gebuur voor 4OOO% gedraaid is en eerlijk.. we weten echt niet waarom.. .
Als in de akte klaar en duidelijk staat dat er een doorgang is van 2,15 meter dan is dat 2,15 meter. Dat is een kontraktuele verbintenis en die moet nu eenmaal worden gehonoreerd (pacta sunt servanda). Men kan niet zomaar grond van zijn buur bezetten zonder diens akkoord.Het is heel simpel en toch zwaar om dragen. Er is maar één harde oplossing : doorbijten.
1. De moeilijke buurman laat toe dat je je auto parkeert in de garage.
2. Dat gegeven moet je door hem laten bevestigen door in een aangetekende brief te schrijven :
"Om in onze garage te kunnen parkeren met een personenwagen hebben wij een bepaalde draaicirkel nodig. Je hebt ons geinformeerd dat je een omheining of afpaling wenst te plaatsen."
"Gelieve met ons overeen te komen dat U uw omheining zodanig geplaatst wordt zodat de benodigde draaicirkel niet in het gedrang komt".
Als de buurman zal antwoorden dat je maar tevreden moet zijn met een breedte van 2,15 meter, dan ben je goed op weg om te winnen.
Als hij niet antwoord ben je ook gewonnen.
Waarom ? het enige antwoord dat hem het recht geeft die paaltjes te zetten is zijn antwoord "U hebt geen recht om in uw garage te parkeren. U hebt enkel het recht Uw woning te bereiken".
Vervolgens moet U keihard zijn en omheining en paaltjes verwijderen zolang hij schriftelijk niet in twijfel trekt dat je mag parkeren in de garage.
Als hij vervolgens naar de vrederechter trekt voor een minnelijke schikking sta je heel sterk.
Spijtig genoeg is het zeeer vervelend om zo'n buurman te hebben.
Precies zoals U hierboven schreef. Akten die jaren geleden zijn opgesteld dienen aan de actuele noden te voldoen.mava, probeer gewoon maar wat waldek suggereert. De buurman zal aan z'n water voelen dat je hem vriendelijk tot een klare uitspraak uitnodigt die je kan gebruiken voor de vrederechter. en dat is héél vervelend voor die kerel
En als hij niet antwoordt bewijst hij dat hij niet erg collaboratief is.
De vrederechter neemt ook dat in aanmerking: want dat getuigt al niet van goed nabuurschap.
en inderdeed nogmaals: een servitude van 1956 is vaak niet meer actueel.