Het verweer van de syndicus is dat de mededinging hem hindert in zijn beheer: de verplichting vanaf een bepaald bedrag meerdere offerten op te leggen op basis van een bestek is niet werkbaar.
De mede-eigenaar is volgens mij wel opgewassen tegen een professionele syndicus. Het Art. 577-8 §4 bepaald nauwkeurig wat de syndicus moet doen. In de praktijk is de bewijslast omgedraaid. Vroeger diende de ME het probleem aan te tonen, nu dient de syndicus aan te tonen dat hij correct gewerkt heeft.Met de laatste analyse komen we tot de ware proportie vh probleem; raden van mede-eigendom zijn niet opgewassen tegen een professionele syndicus want het is niet doenbaar om deurwaarders en advocaten te betalen om het verloop van een (B) AV te volgen en de "truukjes" vast te stellen om te gebruiken voor een juridische procedure. De wet voorziet dat je de uitgaven kunt herwinnen; met mijn middelen ben ik niet in staat die fondsen te prefinancieren. Mocht het wel zo zijn dan zou ik het nog niet doen. Klacht indienen bij de beroepsfederatie heeft weinig zin; de sector controleert immers zichzelf.
Het grote probleem is niet de juridsche context, maar wel de groepsdynamiek....
Het zou zeer nuttig zijn moest er op dit forum, naast alle juridische beschouwingen die waardevol zijn in het kader van rechtszaken, ook eens praktische raadgevingen en werkwijzen worden voorgesteld om de problemen buiten de rechtszalen op te lossen.
In dit type van VME dient eerst en vooral gestreefd naar een efficiente communicatie van de syndicus rechtstreeks met de mede-eigenaars, via bijvoorbeeld een internetsite (ter beschikking stellen van de documenten, verslagen, boekhoudkundige staten, ...). Waarom denk je dat het BIV gevraagd heeft om dat voorbeeld te schrappen uit de wet?Volledig akkoord met Sirius.
De eigenaar die probeert de syndicus aan te sporen om de wet te volgen, wordt voorgesteld als een spelbreker die over (zogezegde) details zaagt.
In mijn geval zien de eigenaars elkaar één maal per jaar (kust).Probeer maar eens op een vergadering met 100eigenaars alle fouten,onduidelijkheden,enz aan te klagen.
Ik heb geen zin om persoonlijk een gerechtelijke kruistocht te beginnen (alhoewel ik zeker weet dat ik gelijk heb, men moet ook nog gelijk krijgen na enkele jaren procederen en een paar duizend euro later!!).
Het zou zeer nuttig zijn moest er op dit forum, naast alle juridische beschouwingen die waardevol zijn in het kader van rechtszaken, ook eens praktische raadgevingen en werkwijzen worden voorgesteld om de problemen buiten de rechtszalen op te lossen.
Ongeacht wat de andere mede-eigenaars doen, dient men steeds en altijd respect te betonen voor elkaar. Het is de enige manier om het conflict op te lossen. Want het conflict ontstaat uit gebrek aan informatie (dwz gebrek aan transparantie). Los dat eerst op. Wees daarbiij assertief, maar niet agressief. NOOIT impulsief handelen. Steeds een nachtje erover slapen. Laat je niet provoceren.Vertrouwen en respect
Vaak wordt geprobeerd om gedrag af te dwingen of op te leggen. Dat gebeurt vanuit angst of wantrouwen in de prestaties van een ander. Maar dan is de kans groot dat iemand dwars gaat liggen en er helemaal niets gebeurt. Beïnvloeding is veel effectiever als dit plaatsvindt vanuit respect voor de ander, vertrouwen in zijn kunnen en een instelling van gelijkwaardigheid, zowel naar superieuren als naar ondergeschikten toe. Zo voelt iemand namelijk dat hij de ruimte krijgt om zelf ook invloed uit te oefenen en initiatief te nemen. Diegene zal daardoor veel meer genegen zijn te doen wat van hem verwacht wordt.
Of iemand over de vaardigheden beschikt die nodig zijn om gedrag van anderen te beïnvloeden, is onder meer afhankelijk van zijn zelfinzicht, empathisch vermogen en emotionele intelligentie. Deze bepalen, samen met iemands persoonlijkheid, ook welke stijl van beïnvloeden diegene het beste ligt.
Dat maakt dus deel uit van de tweede fase van de aanpassing van de wetgeving i.v.m. de mede-eigendom, maar wel voor de bemiddeling tussen de syndicus en de mede-eigenaars.Tot zolang er geen onafhankelijke instantie (cfr ombudsdienst) is die bemiddelt tussen de syndicus en de raden van mede-eigendom in casu de VME blijft het dweilen met de kraan open.
Dat begrijp ik maar al te goed, omdat ik persoonlijk midden in een analoge problematiek zit. Ik kan en mag momenteel nog niet alles zeggen.(...) Als u het echt niet wilt begrijpen dat "gewone" stervelingen machteloos staan tegenover gehaaide professionelen dan is verder debat zinloos.
Ik zeg niet dat er een advocaat moet zijn, maar wel dat als er één is, hij schriftelijk dient verslag uit te brengen op bepaalde tijdstippen, .... .Tot mijn opperste verbazing lees ik dat de VME blijkbaar naast de verplichte rekeningcommissaris, de raad van mede-eigendom (vanaf 20 appartementen) nu ook al een advocaat in huis dient te hebben. In die context verplicht de wet van 2010 de facto dat de advocaat van de VME op de kritische tijdstippen een schriftelijk verslag uitbrengt bij de syndicus, die het overmaakt aan de mede-eigenaars
Er staat in casu de VME; de raad van mede-eigendom is een mossel-noch-vis constructie die vooral (netwerk van mede-eigenaars) moet beseffen dat hij het standpunt vd eigenaars zoveel mogelijk moet respecteren en daar naar handelen..Dat maakt dus deel uit van de tweede fase van de aanpassing van de wetgeving i.v.m. de mede-eigendom, maar wel voor de bemiddeling tussen de syndicus en de mede-eigenaars.Tot zolang er geen onafhankelijke instantie (cfr ombudsdienst) is die bemiddelt tussen de syndicus en de raden van mede-eigendom in casu de VME blijft het dweilen met de kraan open.