Korte situatieschets:
In een gebouw met 105 appartementen is een officiële (als in volledig in orde met de sociale wetgeving en correct verzekerd) kuisvrouw aangesteld voor dertig uur per week. Van haar wordt verwacht dat ze 20 uur per week besteed aan het kuisen en 10 uur per week aan allerlei klusjes. Nu blijken vooral die klussen lastig te zijn in een aantal omstandigheden.
Op de vorige vergadering werd dan ook, met de instemming van de kuisvrouw die zelf aanwezig was als eigenaar/bewoner het volgende voorstel als punt geplaatst: de uren van de kuisvrouw worden teruggebracht tot 20 uur per week die ze zuiver aan het proper houden van het gebouw dient te spenderen terwijl de overige tien uur per week (weer volledig in orde enz..) door haar echtgenoot worden overgenomen om de lastige klussen uit te voeren. Dit voorstel werd samen met hen beiden voorbereid en uitgewerkt en had hun akkoord.
Van de 6850/10.000 aanwezig stemmen er 6500 in met dit voorstel en stemmen er 350 tegen (cijfers met een foutmarge van 100/10.000sten, heb het verslag niet naast me). Het voorstel wordt dus aanvaard. Op het ogenblik dat het echter door beiden (enige dagen na de vergadering) dient ondertekend te worden wordt er door hen echter opeens een geheel ander liedje gezongen. Meneer zou dit niet mogen combineren met zijn pensioen (drogreden, de bruto verloning overschrijdt de barema's niet), bovendien zou de werkloosheidsuitkering van mevrouw hierdoor zakken (werkelijke reden).
De syndicus belegt hierop een BAV met als voornaamste punten, verbreken huidig contract met kuisvrouw of niet, indien het wordt verbroken met onmiddellijke ingang en uitbetaling van de verplichte dagen of niet en tenslotte indien ze weigert een nieuw contract van 20 uur te aanvaarden toestemming om offrtes aan te vragen bij kuisfirma's.
Ongelofelijke heisa op de vergadering met stemmingmakers die de syndicus zelfs niet toelaten zijn zaak uit leggen en enkel hun eigen perceptie van de waarheid rondschreeuwen (die, nodeloos aan te stippen volslagen niet strookt met de feiten) Het resultaat van dit schreeuw en brul half uurtje is dat ongeveer 4500/10.000sten tegen het eerste punt hebben gestemd en een goede 1000 voor (weer cijfer bij benadering) het voorstel wordt dus afgewezen en de overige punten nutteloos.
Mijn vragen:
- is deze vergadering geldig gelet op het feit dat de beslissing indruist tegen een voordien genomen beslissing?
- Hoe dient de vme zich op te stellen naar de kuisvrouw toe? Dient ze nu nog steeds dertig uur te verrichten of dient er via de arbeidsrechtbank een geding worden aangespannen om ontslag te bekomen daar het personeel de door de werkgever genomen beslissing (waar het uiteindelijk om gaat) niet aanvaard.
- Maakt de heden genomen beslissing om haar niet te ontslaan de eerdere beslissing om haar uren te beperken ongedaan? (hierover is namelijk heden NIET gestemd)
Aangezien de syndicus in kwestie mijn samenwerking met dit forum kent (en tegen wie ik absoluut geen enkele rancune voel, hij is één van de weinige syndici die ik ken die degelijk werk verricht. Welkom meneer R.) en mijn enige beweegreden is een duidelijk en overzichtelijk antwoord te krijgen (een flink aantal mede-eigenaars overweegt naar de vrederechter te stappen en de echtgenoot van de kuisvrouw in de gaten te houden zodat hij bij het uitvoeren van enig werk onmiddellijk wordt aangegeven...) zodat we ons onnodige kosten en een gebouw in burgeroorlog kunnen besparen, wil ik jullie verzoeken de antwoorden ernstig te houden.
Bedankt.