Goeiedag,
Wij (mijn vriendin en ik) hebben een paar maanden geleden een huisje gekocht waar mijn vriendin nu ook officiëel in woont.
Nu ligt er naast dit huisje een strook grond van 3 meter breed, dewelke onze eigendom is, maar waar een eeuwigdurende erfdienstbaarheid van uitweg op rust ten gunste van het achterliggende perceel.
Op dit achterliggende perceel staat er een huisje dat met 1 gemeenschappelijke muur verbonden is met ons huisje, en verder nog een houten garage die dus vlak achter de strook grond ligt waar die erfdienstbaarheid op rust.
Dat perceel -en dus ook dat huisje en die garage- is eigendom van de buren (de bewoners van de naastliggende villa).
Nu hebben die buren dus zelf een relatief grote villa waar ook een garage in verweven zit.
Zij gebruiken deze garage echter niet om hun wagen in te parkeren, maar zetten deze in de garage die op het perceel staat waar wij dus uitweg aan moeten verlenen.
Het huisje dat op datzelfde perceel staat hebben ze echter naar eigen zeggen jaren geleden laten onbewoonbaar verklaren en gebruiken ze enkel als berging voor wat tuingerief.
Wij vroegen ons dan ook af of die erfdienstbaarheid van uitweg eigenlijk nog toepasselijk is en of deze ook effectief mag gebruikt worden om minstens 2 keer per dag hun auto in of uit die garage te halen, aangezien dat huisje onbewoonbaar verklaard is en de buren wel de eigenaars, maar niet de bewoners er van zijn...
Wij hebben al eens voorzichtig gepolst of de buren niet hun eigen garage kunnen gebruiken om hun wagen te stallen en hun antwoord hierop is: "We hadden vroeger een kleinere wagen die bij ons binnen kon, samen met een hoop spullen, maar nu gaat dat niet meer en we zien het niet zitten om al die spullen te verplaatsen, dus parkeren we onze auto liever in die garage, ze is toch van ons en het is vlakbij".
Nu vinden wij dit toch maar een vervelende situatie. Bovendien kunnen wij die grond eigenlijk wel goed gebruiken om er een carport op te plaatsen, zodat mijn vriendin haar wagen kan binnen zetten...
Kan er iemand vertellen of we effectief die erfdienstbaarheid van uitweg zouden kunnen laten vervallen?
De buren kunnen zonder die erfdienstbaarheid van uitweg nog altijd makkelijk te voet op dat achterliggende perceel, aangezien het perceel waar hun villa op staat er aan grenst.
Isabelle
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Die zullen dat natuurlijk nooit goedkeuren, maar ze hebben indertijd wel dat huisje onbewoonbaar laten verklaren en gebruiken het als berging voor hun tuinmaterialen...
Kunnen we op basis daarvan die erfdienstbaarheid niet ongedaan laten maken (aangezien ze dus niet in dat huisje wonen en dus ook niet per sé vanuit dat huisje naar de straat moeten kunnen)?
Isabelle
Kunnen we op basis daarvan die erfdienstbaarheid niet ongedaan laten maken (aangezien ze dus niet in dat huisje wonen en dus ook niet per sé vanuit dat huisje naar de straat moeten kunnen)?
Isabelle
Even een update over deze zaak:
Wij willen natuurlijk binnen de mate van het mogelijke gebruik maken van dit stuk grond dat tenslotte ons eigendom is.
Een tijd geleden heeft mijn schoonmoeder hier nog gelogeerd, waarbij ze haar wagen had geparkeerd op die strook grond met "Geen probleem, we laten vannacht onze auto wel op onze oprit staan" als antwoord van de "vriendelijke buurman"...
Nu lijkt die "vriendelijke buurman" toch wat bezitterig te worden, want ondertussen moest hij al meerdere malen "toevallig" zijn auto binnen zetten of uithalen terwijl wij boodschappen aan het uitladen waren (wat een stuk makkelijker gaat als de wagen tijdelijk op die streep grond geparkeerd staat).
Ik ben niet iemand die in toeval gelooft, zeker niet als gelijkaardige dingen (buur die zijn auto nodig heeft) gebeuren op volslagen willekeurige tijdstippen, maar wél telkens wij gelijkaardige actie uitvoeren (onze wagen daar tijdelijk parkeren om te laden/lossen).
Nu was het een paar uur geleden weer prijs. Mijn vriendin en ik waren een tweedehands versterker gaan ophalen, en om deze fatsoenlijk te kunnen testen hadden we ook onze eigen luidsprekers meegenomen. Er stond nog een kastje in de wagen dat we voor we vertrokken er uit gehaald hebben en gewoon op de stoep gezet hadden, grotendeels voor ons eigen huis, maar dus ook nog een tiental centimeter voor het "huis" (krot) van de buur.
Toen we thuiskwamen hebben we de wagen op die strook grond klaargezet om alles uit te kunnen laden, maar ondertussen nog iets gegeten...
We hadden amper onze bescheiden maaltijd binnen toen de buurman zijn garagepoort kwam open doen en dat kastje verschoof (met een kras op de onderkant als gevolg!).
Daarna vond meneer het nodig om eerst demonstratief met zijn wagen voor de onze te komen staan, om daarna weer achteruit op straat te staan wachten. (Gewoon even zeggen dat hij niet door kan is te simpel veronderstel ik?)
Daar ik iemand ben die bereid is om véél te doen wanneer het mij gewoon gevraagd wordt, maar niet wanneer het op ronduit lompe schaamteloze manieren wordt doorgestoken, heb ik dus op een normaal tempo de wagen uitgeladen (meneer de "vriendelijke buurman" stond ondertussen te wachten op straat in zijn auto) via de koffer.
Daarna moest ik even vooruit en achteruit rijden om nog 1 iets via de zijkant er fatsoenlijk uit te kunnen halen.
Toen ik na het voor- en achteruitrijden uitstapte hoorde ik hem iets roepen in de aard van "niet te geloven". Ik heb daar geen aandacht aan gegeven en gewoon het éne voorwerp dat ik nog moest uitladen uitgeladen, om vervolgens onze wagen te zetten op zijn vaste plaats.
Kijk, dit soort toestanden zijn niet waarom we een huisje gekocht hebben op de buiten van een klein dorpje dat ver van de drukke gehaaste stad ligt...
Ik heb dus nog even gegoogled en nagedacht hoe we van deze situatie van af kunnen raken, zonder ons huisje weer te gaan verkopen.
Ik heb dus onderandere gevonden dat zo een erfdienstbaarheid van uitweg ontstaat wanneer -door bijvoorbeeld het opsplitsen van een perceel- een situatie ontstaat waarbij een perceel ingesloten is en geen redelijk haalbare uitweg naar het openbaar domein kan voorzien.
Kijk, deze voorwaarde blijft mijn ogen uitsteken...
Het perceel dat "heerst" over die strook grond van ons is eigendom van de eigenaar-bewoner van het naastliggende perceel dat wél gewoon toegang heeft tot het openbaar domein en zijn die 2 percelen dus ook gewoon aan elkaar grenzend.
De "vriendelijke buurman" kan dus perfect van op het perceel waar zijn woning op staat op het perceel dat "heerst" over ons erf betreden. Moest hij zijn "garage" (type veredeld tuinhuis) achterstevoren zetten, zou deze ook zonder over ons perceel te komen er in kunnen. Ik heb mijn ouders (die zelf een paar tuinhuisjes hadden staan op hun ex-perceel) vroeger nog weten gelijkaardige bouwsels in hun geheel zien verplaatsen (losbouten van de fundering, 2 draagbuizen monteren van binnen en met 4 man de boel opheffen en verplaatsen), dus dit achterstevoren zetten van die "garage" lijkt me zeker mogelijk tegen minimale kostprijs (een bak bier voor de mannen die komen helpen).
Aangezien het perfect mogelijk is om het "heersende" perceel vanaf het openbaar domein te bereiken via het andere perceel van dezelfde eigenaar, is de oorspronkelijke reden van die erfdienstbaarheid tot uitweg (in stand gebracht toen het heersende erf nog niet het eigendom was van dezelfde eigenaar als een aanpalend erf dat wél bereikbaar is via het openbaar domein) eigenlijk niet meer geldig.
Ik vraag me dus nogmaals af of er werkelijk geen mogelijkheid bestaat om van die erfdienstbaarheid van af te raken, aangezien we niet alleen zelf interessantere manieren weten om die strook grond te gebruiken, maar ook omdat we dergelijk machtsvertoon* echt niet wensen te dulden.
*Zie eerder genoemd "toneelstukje" van de buurman en zie het eerder vermelde feit dat hij in zijn eigen woning gewoon zelf nog een garage heeft waar hij zijn wagen in zou kunnen plaatsen vanaf het openbaar domein, zonder over ons perceel te moeten rijden.
Isabelle
Wij willen natuurlijk binnen de mate van het mogelijke gebruik maken van dit stuk grond dat tenslotte ons eigendom is.
Een tijd geleden heeft mijn schoonmoeder hier nog gelogeerd, waarbij ze haar wagen had geparkeerd op die strook grond met "Geen probleem, we laten vannacht onze auto wel op onze oprit staan" als antwoord van de "vriendelijke buurman"...
Nu lijkt die "vriendelijke buurman" toch wat bezitterig te worden, want ondertussen moest hij al meerdere malen "toevallig" zijn auto binnen zetten of uithalen terwijl wij boodschappen aan het uitladen waren (wat een stuk makkelijker gaat als de wagen tijdelijk op die streep grond geparkeerd staat).
Ik ben niet iemand die in toeval gelooft, zeker niet als gelijkaardige dingen (buur die zijn auto nodig heeft) gebeuren op volslagen willekeurige tijdstippen, maar wél telkens wij gelijkaardige actie uitvoeren (onze wagen daar tijdelijk parkeren om te laden/lossen).
Nu was het een paar uur geleden weer prijs. Mijn vriendin en ik waren een tweedehands versterker gaan ophalen, en om deze fatsoenlijk te kunnen testen hadden we ook onze eigen luidsprekers meegenomen. Er stond nog een kastje in de wagen dat we voor we vertrokken er uit gehaald hebben en gewoon op de stoep gezet hadden, grotendeels voor ons eigen huis, maar dus ook nog een tiental centimeter voor het "huis" (krot) van de buur.
Toen we thuiskwamen hebben we de wagen op die strook grond klaargezet om alles uit te kunnen laden, maar ondertussen nog iets gegeten...
We hadden amper onze bescheiden maaltijd binnen toen de buurman zijn garagepoort kwam open doen en dat kastje verschoof (met een kras op de onderkant als gevolg!).
Daarna vond meneer het nodig om eerst demonstratief met zijn wagen voor de onze te komen staan, om daarna weer achteruit op straat te staan wachten. (Gewoon even zeggen dat hij niet door kan is te simpel veronderstel ik?)
Daar ik iemand ben die bereid is om véél te doen wanneer het mij gewoon gevraagd wordt, maar niet wanneer het op ronduit lompe schaamteloze manieren wordt doorgestoken, heb ik dus op een normaal tempo de wagen uitgeladen (meneer de "vriendelijke buurman" stond ondertussen te wachten op straat in zijn auto) via de koffer.
Daarna moest ik even vooruit en achteruit rijden om nog 1 iets via de zijkant er fatsoenlijk uit te kunnen halen.
Toen ik na het voor- en achteruitrijden uitstapte hoorde ik hem iets roepen in de aard van "niet te geloven". Ik heb daar geen aandacht aan gegeven en gewoon het éne voorwerp dat ik nog moest uitladen uitgeladen, om vervolgens onze wagen te zetten op zijn vaste plaats.
Kijk, dit soort toestanden zijn niet waarom we een huisje gekocht hebben op de buiten van een klein dorpje dat ver van de drukke gehaaste stad ligt...
Ik heb dus nog even gegoogled en nagedacht hoe we van deze situatie van af kunnen raken, zonder ons huisje weer te gaan verkopen.
Ik heb dus onderandere gevonden dat zo een erfdienstbaarheid van uitweg ontstaat wanneer -door bijvoorbeeld het opsplitsen van een perceel- een situatie ontstaat waarbij een perceel ingesloten is en geen redelijk haalbare uitweg naar het openbaar domein kan voorzien.
Kijk, deze voorwaarde blijft mijn ogen uitsteken...
Het perceel dat "heerst" over die strook grond van ons is eigendom van de eigenaar-bewoner van het naastliggende perceel dat wél gewoon toegang heeft tot het openbaar domein en zijn die 2 percelen dus ook gewoon aan elkaar grenzend.
De "vriendelijke buurman" kan dus perfect van op het perceel waar zijn woning op staat op het perceel dat "heerst" over ons erf betreden. Moest hij zijn "garage" (type veredeld tuinhuis) achterstevoren zetten, zou deze ook zonder over ons perceel te komen er in kunnen. Ik heb mijn ouders (die zelf een paar tuinhuisjes hadden staan op hun ex-perceel) vroeger nog weten gelijkaardige bouwsels in hun geheel zien verplaatsen (losbouten van de fundering, 2 draagbuizen monteren van binnen en met 4 man de boel opheffen en verplaatsen), dus dit achterstevoren zetten van die "garage" lijkt me zeker mogelijk tegen minimale kostprijs (een bak bier voor de mannen die komen helpen).
Aangezien het perfect mogelijk is om het "heersende" perceel vanaf het openbaar domein te bereiken via het andere perceel van dezelfde eigenaar, is de oorspronkelijke reden van die erfdienstbaarheid tot uitweg (in stand gebracht toen het heersende erf nog niet het eigendom was van dezelfde eigenaar als een aanpalend erf dat wél bereikbaar is via het openbaar domein) eigenlijk niet meer geldig.
Ik vraag me dus nogmaals af of er werkelijk geen mogelijkheid bestaat om van die erfdienstbaarheid van af te raken, aangezien we niet alleen zelf interessantere manieren weten om die strook grond te gebruiken, maar ook omdat we dergelijk machtsvertoon* echt niet wensen te dulden.
*Zie eerder genoemd "toneelstukje" van de buurman en zie het eerder vermelde feit dat hij in zijn eigen woning gewoon zelf nog een garage heeft waar hij zijn wagen in zou kunnen plaatsen vanaf het openbaar domein, zonder over ons perceel te moeten rijden.
Isabelle
Wat staat er juist in de akte over deze erfdiensbaarheid? Wie en met wat mag er gebruik van gemaakt worden. Indien er staat dat bvb enkel de BEWONERS van het huisje (nu onbewoonbaar) er een uitgang hebben, heeft uw buur geen recht om er met zijn auto te komen. Waren het vroeger misschien 2 afzonderlijke percelen? Een met het kleine huisje, zonder rechtstreekse uitweg, en een ander waarop uw buren hun villa hebben laten bouwen. Gezien deze een uitweg heeft langs de straat, en de 2 percelen werden samengevoegd, hebben ze misschien geen recht meer op deze uitweg.
Laatst gewijzigd door mava105 op 29 jan 2011 19:34, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Franciscus
- Berichten: 38599
Kan wel eens kloppen zij zijn wel eigenaar maar geen bewoner.
Als de percelen kadastraal tot één perceel zijn samengevoegd is er geen noodzaak meer van de erfdienstbaarheid en kan men ze betwisten.
Maar dat is helemaal niet hetzelfde als twee aaneengrenzende percelen van één eigenaar. Het blijven immers twee aparte kadastrale percelen die op elk moment apart kunnen worden verkocht. Om die reden behoud het perceel met recht op doorgang die erfdienstbaarheid.
Erfdienstbaarheden worden trouwens niet toegekend aan "bewoners", wel aan percelen. Zoniet ou geen enkele weide of landbouwgrond van een erfdienstbaarheid kunnen genieten.
Maar dat is helemaal niet hetzelfde als twee aaneengrenzende percelen van één eigenaar. Het blijven immers twee aparte kadastrale percelen die op elk moment apart kunnen worden verkocht. Om die reden behoud het perceel met recht op doorgang die erfdienstbaarheid.
Erfdienstbaarheden worden trouwens niet toegekend aan "bewoners", wel aan percelen. Zoniet ou geen enkele weide of landbouwgrond van een erfdienstbaarheid kunnen genieten.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
AFDELING V. - RECHT VAN UITWEG.
Art. 682. <W 01-03-1978, art. 1> § 1. De eigenaar wiens erf ingesloten ligt omdat dit geen voldoende toegang heeft tot de openbare weg en deze toegang niet kan inrichten zonder overdreven onkosten of ongemakken, kan, voor het normale gebruik van zijn eigendom naar de bestemming ervan, een uitweg vorderen over de erven van zijn naburen, tegen betaling van een vergoeding in verhouding tot de schade die hij mocht veroorzaken.
§ 2. De vordering tot toewijzing van een uitweg is onverjaarbaar.
§ 3. Bij stilzitten van de eigenaar kan de gebruiker van het erf dat zich bevindt in de toestand beschreven in § 1, onder dezelfde voorwaarden een uitweg vorderen, mits hij de eigenaar in de zaak roept.
Art. 683. <W 01-03-1978, art. 1> De ligging van de uitweg wordt door de rechter bepaald op zulk een wijze dat hij het minst schadelijk is.
Indien de ingeslotenheid evenwel het gevolg is van de splitsing van een erf na verkoop, ruiling, verdeling of enige andere omstandigheid, kan de uitweg slechts verleend worden over de percelen die voor de splitsing tot dat erf behoorden, tenzij de openbare weg op die wijze niet voldoende bereikbaar is. De rechter oordeelt naar billijkheid.
Art. 684. <W 01-03-1978, art. 1> De verleende uitweg houdt op, wanneer hij niet meer noodzakelijk is naar het voorschrift van artikel 682, § 1, of wanneer hij kan genomen worden op een andere plaats, die minder schadelijk is geworden dan de aangewezen ligging.
Men kan zich op geen verjaring beroepen, hoelang de uitweg ook moge bestaan.
De vordering tot afschaffing of tot vetplaatsing van de uitweg kan worden ingesteld door de eigenaar of bij stilzitten van deze door de gebruiker van het heersend of het lijdend erf. De gebruiker dient de eigenaar in de zaak te roepen.
Wanneer de uitweg wordt afgeschaft kan de rechter, in acht genomen de duur van het recht en de geleden schade, de volledige of gedeeltelijke terugbetaling van de ontvangen vergoeding bevelen.
Art. 685. <W 01-03-1978, art. 1> De vordering tot vergoeding, in het geval van artikel 682, is vatbaar voor verjaring en de uitweg moet blijven bestaan, hoewel de vordering tot vergoeding niet meer ontvankelijk is.
Art. 682. <W 01-03-1978, art. 1> § 1. De eigenaar wiens erf ingesloten ligt omdat dit geen voldoende toegang heeft tot de openbare weg en deze toegang niet kan inrichten zonder overdreven onkosten of ongemakken, kan, voor het normale gebruik van zijn eigendom naar de bestemming ervan, een uitweg vorderen over de erven van zijn naburen, tegen betaling van een vergoeding in verhouding tot de schade die hij mocht veroorzaken.
§ 2. De vordering tot toewijzing van een uitweg is onverjaarbaar.
§ 3. Bij stilzitten van de eigenaar kan de gebruiker van het erf dat zich bevindt in de toestand beschreven in § 1, onder dezelfde voorwaarden een uitweg vorderen, mits hij de eigenaar in de zaak roept.
Art. 683. <W 01-03-1978, art. 1> De ligging van de uitweg wordt door de rechter bepaald op zulk een wijze dat hij het minst schadelijk is.
Indien de ingeslotenheid evenwel het gevolg is van de splitsing van een erf na verkoop, ruiling, verdeling of enige andere omstandigheid, kan de uitweg slechts verleend worden over de percelen die voor de splitsing tot dat erf behoorden, tenzij de openbare weg op die wijze niet voldoende bereikbaar is. De rechter oordeelt naar billijkheid.
Art. 684. <W 01-03-1978, art. 1> De verleende uitweg houdt op, wanneer hij niet meer noodzakelijk is naar het voorschrift van artikel 682, § 1, of wanneer hij kan genomen worden op een andere plaats, die minder schadelijk is geworden dan de aangewezen ligging.
Men kan zich op geen verjaring beroepen, hoelang de uitweg ook moge bestaan.
De vordering tot afschaffing of tot vetplaatsing van de uitweg kan worden ingesteld door de eigenaar of bij stilzitten van deze door de gebruiker van het heersend of het lijdend erf. De gebruiker dient de eigenaar in de zaak te roepen.
Wanneer de uitweg wordt afgeschaft kan de rechter, in acht genomen de duur van het recht en de geleden schade, de volledige of gedeeltelijke terugbetaling van de ontvangen vergoeding bevelen.
Art. 685. <W 01-03-1978, art. 1> De vordering tot vergoeding, in het geval van artikel 682, is vatbaar voor verjaring en de uitweg moet blijven bestaan, hoewel de vordering tot vergoeding niet meer ontvankelijk is.
Ik weet dat u denkt, dat u zou willen begrijpen wat u denkt dat ik gezegd heb. Maar ik ben er niet zeker van of u begrijpt, dat dat wat u gehoord heeft, niet dat is, wat ik bedoel. (Richard Nixon)
De artikelen 682 en volgende B.W. zijn van toepassing op het recht van uitweg dat door de rechter wordt toegekend als een perceel ingesloten is.
Zij zijn niet van toepassing op de conventionele erfdienstbaarheid van overgang, die gevestigd wordt door een overeenkomst.
Zij zijn niet van toepassing op de conventionele erfdienstbaarheid van overgang, die gevestigd wordt door een overeenkomst.
Ik zal even voor alle duidelijkheid het stukje van onze akte die ter zake doet citeren:
Dit betekent bij mijn interpretatie:
- Dat de eigenaar van het heersend erf (en zeker derden) hier niet op mogen parkeren.
- Dat wij (eigenaars van de grond) gedurende beperkte tijd hierop mogen stilstaan met de wagen om te laden of lossen, zolang we er niet op parkeren en dus de uitweg/overgang/doorgang hinderen.
Ben ik hierin nu zo verkeerd?
Nog eens over de al dan niet mogelijke afschaffing van die -zelfcensuur- erfdienstbaarheid:
Isabelle
Hieruit begrijp ik toch dat deze erfdienstbaarheid dient om aan het achterliggende perceel te geraken en dat de eigenaar er van het recht heeft om het perceel via deze weg te betreden en verlaten.Erfdienstbaarheid:
In de hiervoren vermelde akte verkoop van negentien september negentienhonderdtachtig, inhoudende verkoop door XXXXXXXXX aan de echtgenoten Heer en Mevrouw XXXXXXXX, voornoemd, is letterlijk vermeld, hetgeen volgt:
Het bij deze verkochte goed is belast met een recht van uitweg, overgang en doorgang, in het voordeel van het lot nummer twee van het bijgaand plan van opmeting, en dit langs de zuidzijde van het bij deze verkochte goed, om langs daar te geraken naar de XXXXXXstraat.
Deze erfdienstbaarheid van uitweg, overgang en doorgang zal eeuwigdurend en overgeld zijn, zij zal tot voordeel strekken en uitvoerbaar zijn door alle verkrijgers of rechtsopvolgers van het heersend erf, evenals zij zal tegenstelbaar zijn aan en moeten geëerbiedigd worden door de verkrijgers of rechthebbenden van het dienstbare erf.
De breedte van deze uitweg wordt bepaald op drie meter.
De koper wordt gesubrogeerd in alle rechten en verplichtingen van de verkoper dienaangaande.
Dit betekent bij mijn interpretatie:
- Dat de eigenaar van het heersend erf (en zeker derden) hier niet op mogen parkeren.
- Dat wij (eigenaars van de grond) gedurende beperkte tijd hierop mogen stilstaan met de wagen om te laden of lossen, zolang we er niet op parkeren en dus de uitweg/overgang/doorgang hinderen.
Ben ik hierin nu zo verkeerd?
Nog eens over de al dan niet mogelijke afschaffing van die -zelfcensuur- erfdienstbaarheid:
De enige reden waarom hij over dat stuk grond zou moeten passeren is om zijn auto in de garagebox op het achterliggende perceel te zetten (wetende dat hij zelf een garage heeft aan het huis waar hij effectief in woont). Voor de rest kan hij probleemloos vanuit de tuin achter zijn woning op het achterliggende perceel dat dus heerst over die erfdienstbaarheid.Art. 684. <W 01-03-1978, art. 1> De verleende uitweg houdt op, wanneer hij niet meer noodzakelijk is naar het voorschrift van artikel 682, § 1, of wanneer hij kan genomen worden op een andere plaats, die minder schadelijk is geworden dan de aangewezen ligging.
Isabelle
Hij kan niet met zijn auto in zijn eigen achtertuin raken zonder zijn zij-tuintje en een gedeelte van zijn voortuin aan te passen.
Verder weet ik dat hij verteld heeft dat hij indertijd het voorste deel van het perceel, waar zijn woning op staat, flink heeft laten ophogen, dus hoogst waarschijnlijk zou er dan in zijn achtertuin nog een helling moeten aangebracht worden om met zijn wagen op hetzelfde (lagere) niveau te belanden als die garagebox.
Ook zou die garagebox dan achterstevoren moeten worden gezet (wat volgens mij technisch geen probleem hoeft te zijn, zoals eerder vermeld heb ik in het verleden wel gekkere verplaatsingen/draaiingen zien uitvoeren met dergelijke constructies) om dan achterom met zijn wagen er in te kunnen rijden.
Dit alles zou zoals eerder vermeld ook totaal niet nodig zijn mocht de buur in kwestie bereid de garage die een geheel vormt met zijn woning wat op te ruimen en eventueel wat spullen te verplaatsen naar die garagebox, zodat hij zijn wagen daar in kan zetten ipv in die garagebox.
Ons perceel en het perceel waar die garagebox op staat scheiden namelijk ongeveer een meter vóór die garagebox.
Het is dus eveneens probleemloos mogelijk om zonder onze grond te betreden die garagebox binnen te stappen, zonder dat deze ook nog maar een millimeter hoeft te worden verplaatst, laat staan gedraaid.
Daar hij maar af en toe het onbewoonbaar huisje betreedt om wat spulletjes te halen/terug te plaatsen, maar minstens dagelijks zijn wagen binnen en buiten zet, zou deze kleine inspanning hoogst waarschijnlijk zijn comfort zelfs bevoordelen.
Wij hebben ondertussen telefonisch contact gehad met de wijkagent en verzocht om morgen eens langs te komen om even heel deze onaangename situatie door te praten en tegelijkertijd eens duidelijk te informeren naar onze rechten en plichten volgens de politie.
Tijdens dat telefoongesprek vroeg de wijkagent me om even de naam van de buurman in kwestie te vermelden. Op het moment dat ik dat deed, vertelde hij me spontaan dat het de eerste keer niet is in zijn carrière dat hij melding kreeg van problemen ivm die erfdienstbaarheid en dat vorige eigenaren van onze woning hier ook al problemen mee hadden.
Wij kunnen ons dan ook niet van de indruk ontdoen dat deze buurman héél bewust de situatie houdt zoals deze nu is om hier wat de grote man te kunnen uithangen en te kunnen denken dat de hele buurt van hem is. Vermoedelijk kon hij het gisteren dan ook niet verkroppen dat "hij voor schut werd gezet" in het bijzijn van anderen (die werklui die snoeiwerken kwamen uitvoeren) en moeten we daar de verklaring voor zijn extreem wisselvallig en soms tegen het primitief aanleunende gedrag gaan zoeken...
Die garagebox hebben we al zien staan op luchtfoto's die dateren van het jaar 2000, dus ik vrees dat het bekomen van een afbraak niet meer mogelijk zal zijn, ook al zou die garagebox niet volgens de bouwvoorschriften geplaatst zijn.
Hoe kunnen we dit trouwens nagaan? Kunnen wij dit zomaar ergens opvragen, en zoja, waar?
Verder weet ik dat hij verteld heeft dat hij indertijd het voorste deel van het perceel, waar zijn woning op staat, flink heeft laten ophogen, dus hoogst waarschijnlijk zou er dan in zijn achtertuin nog een helling moeten aangebracht worden om met zijn wagen op hetzelfde (lagere) niveau te belanden als die garagebox.
Ook zou die garagebox dan achterstevoren moeten worden gezet (wat volgens mij technisch geen probleem hoeft te zijn, zoals eerder vermeld heb ik in het verleden wel gekkere verplaatsingen/draaiingen zien uitvoeren met dergelijke constructies) om dan achterom met zijn wagen er in te kunnen rijden.
Dit alles zou zoals eerder vermeld ook totaal niet nodig zijn mocht de buur in kwestie bereid de garage die een geheel vormt met zijn woning wat op te ruimen en eventueel wat spullen te verplaatsen naar die garagebox, zodat hij zijn wagen daar in kan zetten ipv in die garagebox.
Ons perceel en het perceel waar die garagebox op staat scheiden namelijk ongeveer een meter vóór die garagebox.
Het is dus eveneens probleemloos mogelijk om zonder onze grond te betreden die garagebox binnen te stappen, zonder dat deze ook nog maar een millimeter hoeft te worden verplaatst, laat staan gedraaid.
Daar hij maar af en toe het onbewoonbaar huisje betreedt om wat spulletjes te halen/terug te plaatsen, maar minstens dagelijks zijn wagen binnen en buiten zet, zou deze kleine inspanning hoogst waarschijnlijk zijn comfort zelfs bevoordelen.
Wij hebben ondertussen telefonisch contact gehad met de wijkagent en verzocht om morgen eens langs te komen om even heel deze onaangename situatie door te praten en tegelijkertijd eens duidelijk te informeren naar onze rechten en plichten volgens de politie.
Tijdens dat telefoongesprek vroeg de wijkagent me om even de naam van de buurman in kwestie te vermelden. Op het moment dat ik dat deed, vertelde hij me spontaan dat het de eerste keer niet is in zijn carrière dat hij melding kreeg van problemen ivm die erfdienstbaarheid en dat vorige eigenaren van onze woning hier ook al problemen mee hadden.
Wij kunnen ons dan ook niet van de indruk ontdoen dat deze buurman héél bewust de situatie houdt zoals deze nu is om hier wat de grote man te kunnen uithangen en te kunnen denken dat de hele buurt van hem is. Vermoedelijk kon hij het gisteren dan ook niet verkroppen dat "hij voor schut werd gezet" in het bijzijn van anderen (die werklui die snoeiwerken kwamen uitvoeren) en moeten we daar de verklaring voor zijn extreem wisselvallig en soms tegen het primitief aanleunende gedrag gaan zoeken...
Die garagebox hebben we al zien staan op luchtfoto's die dateren van het jaar 2000, dus ik vrees dat het bekomen van een afbraak niet meer mogelijk zal zijn, ook al zou die garagebox niet volgens de bouwvoorschriften geplaatst zijn.
Hoe kunnen we dit trouwens nagaan? Kunnen wij dit zomaar ergens opvragen, en zoja, waar?