JuridischForum.be

Hallo allemaal,

Ik heb volgend interessant geval waarover ik graag wat meningen zou willen horen.

Men hoort altijd dat bij een half open bebouwing de eerste bouwer "te paard" mag / moet bouwen, al is daar wellicht (?) ook al toestemming vd andere eigenaar voor nodig.

Maar hoe zit dat met de tweede bouwer ? Als hij dieper bouwt dan de 1e eerste bouwer, mag hij dan het stuk muur dat dieper gaat "te paard" bouwen waardoor hij 14cm grond van zijn gebuur inpalmt ? Uit mijn verwoording blijkt al dat ikzelf dat ethisch niet zo proper vind, maar wat zou de wet of rechtspraak hiervan zeggen ?

Benieuwd naar jullie respons.

Allereerst: het te paard bouwen van een muur is het recht van 2 aanpalende percelen, een tweedebouwende partij zal deze muur moeten overnemen alvorens hij deze mag gebruiken. Tweedebouwer kan de eerstebouwer niet weerhouden om een muur te paard te zetten.


Vaak staat in de bouwvergunning dat de eerstbouwende partij een muur te paard moet zetten, eventueel staat er nog bij welke isolatie ruimte en/of materiaal tussen beide muren moet komen.


Omgekeerd geldt dit natuurlijk ook, u kan de tweedebouwer niet verbieden van een muur te paard te zetten, over het nut hiervan kan je discussieren. Je zou kunnen voorstellen om uw kant van die muur in gevelsteen op te trekken.

Te paard bouwen is vaak een onderdeel van de bouwvergunning en als dat een verplichting is, dan hoef je daar geen toestemming voor te hebben van de eigenaar van het tweede perceel.

Dat stukje grond dat 'ingepalmd' wordt is nooit breder dan de breedte van de steen.

Dus eigenlijk heeft ethiek daar niets mee te maken, maar is dat een stedenbouwkundige verordening.

"Te paard" bouwen stamt eigenlijk nog uit de tij toen er 1 muur werd gezet tussen twee woningen.
Het burgerlijk wetboek gaat ook nog steeds van die situatie uit.

Echter! Tegenwoordig worden woningen naast elkaar opgetrokken met twee muren met daartussen isolatie. (verplicht te volgen EPB normen)

Nog heel vaak gaat de eerst bouwende dan die dubbele muur in 1 keer optrekken inclusief fundering.
Als de tweede bouwer dan wil beginnen moet hij die muur overkopen, (wat dikwijls voor discussie zorgt) en ontstaan er een aantal technische problemen.
Hij moet een draagstructuur (vloeren, dak,..) laten rusten op een muur die op dezelfde fundering staat als het huis van de buur.
De fundering is eventueel ook niet voorzien op hogere belastingen, extra kelders enzovoort.

Om discussies over gemene muren en technische problemen te vermijden is het tegenwoordig veel meer aan geraden dat iedere buur zijn eigen muur met asymmetrische fundering (fundering blijft aan eigen zijde van de perceelsgrens) optrekt.
Wie eerst bouwt is verplicht om direct te isoleren (zie EPB normen).
Dat laagje isolatie komt dan over de perceelsgrens en de tweede bouwer zet er zijn eigen draagmuur met eigen fundering tegen.
De isolatie kan dan tijdelijk afgeschermd worden met een latenwerk met plastiek of voor langere termijn met een gevelbekleding (leien, plaatmateriaal,...)

Als de tweede bouwer dan dieper bouwt dan de eerste buur, trekt hij gewoon zijn eigen muur door, brengt isolatie aan en zorgt in samen spraak voor een afwerking voor die muur.
Die afwerking kan standaard een snelbouwsteent zijn.
Of de 1° buur kan materiaal voorzien (vb zelfde gevelsteen) om het zicht naar zijn tuin mee af te werken.

Deze constructie zorgt voor heel wat minder discussies en is bouwtechnisch gezien ook veel beter.
De isolatie staat dan "te paard" maar elke eigenaar voorziet zijn eigen muur.


Hier werd deze discussie ook al gevoerd:
http://www.bouwinfo.be/forum/viewtopic.php?f=32&t=53327

Bedankt voor al jullie reacties.

Ik blijf het toch maar raar vinden dat er isolatie en snelbouw/gevelsteen van iemand op het perceel van de buur terechtkomt.

Mij is altijd gezegd: blijf binnen uw bouwlijnen en werk blinde muren af met gevelsteen waarbij de gevelsteen op je eigen grond staat. Ik heb ondertussen ook artikels gevonden waarin deze stelling lijkt bevestigd te worden: dat het bouwen / afwerken van muren op iemand anders zijn perceel indruist tegen het eigendomsrecht (vooral als het een stuk muur betreft dat onnuttig is), etc ... Ik weet niet of deze visie ook door de rechtspraak / rechtsleer gevolgd wordt.

Vreemde discussie of misschien beter gezegd: één grote grijze zone ?