"Te paard" bouwen stamt eigenlijk nog uit de tij toen er 1 muur werd gezet tussen twee woningen.
Het burgerlijk wetboek gaat ook nog steeds van die situatie uit.
Echter! Tegenwoordig worden woningen naast elkaar opgetrokken met twee muren met daartussen isolatie. (verplicht te volgen EPB normen)
Nog heel vaak gaat de eerst bouwende dan die dubbele muur in 1 keer optrekken inclusief fundering.
Als de tweede bouwer dan wil beginnen moet hij die muur overkopen, (wat dikwijls voor discussie zorgt) en ontstaan er een aantal technische problemen.
Hij moet een draagstructuur (vloeren, dak,..) laten rusten op een muur die op dezelfde fundering staat als het huis van de buur.
De fundering is eventueel ook niet voorzien op hogere belastingen, extra kelders enzovoort.
Om discussies over gemene muren en technische problemen te vermijden is het tegenwoordig veel meer aan geraden dat iedere buur zijn eigen muur met asymmetrische fundering (fundering blijft aan eigen zijde van de perceelsgrens) optrekt.
Wie eerst bouwt is verplicht om direct te isoleren (zie EPB normen).
Dat laagje isolatie komt dan over de perceelsgrens en de tweede bouwer zet er zijn eigen draagmuur met eigen fundering tegen.
De isolatie kan dan tijdelijk afgeschermd worden met een latenwerk met plastiek of voor langere termijn met een gevelbekleding (leien, plaatmateriaal,...)
Als de tweede bouwer dan dieper bouwt dan de eerste buur, trekt hij gewoon zijn eigen muur door, brengt isolatie aan en zorgt in samen spraak voor een afwerking voor die muur.
Die afwerking kan standaard een snelbouwsteent zijn.
Of de 1° buur kan materiaal voorzien (vb zelfde gevelsteen) om het zicht naar zijn tuin mee af te werken.
Deze constructie zorgt voor heel wat minder discussies en is bouwtechnisch gezien ook veel beter.
De isolatie staat dan "te paard" maar elke eigenaar voorziet zijn eigen muur.
Hier werd deze discussie ook al gevoerd:
http://www.bouwinfo.be/forum/viewtopic.php?f=32&t=53327