#6 , 25 nov 2009 00:35
Maar de eisers kunnen de vrederechter in hun verzoekschrift verzoeken hen vrij te stellen van de kosten die dit geding met zich meebrengt voor de VME.
In de nieuwe wetgeving die op tafel ligt in de kamer is dit reeds specifiek opgenomen als appart artikel.
Het kan de VME inderdaad een boete opleveren maar zoals uit de de posts kan worden opgemaakt is dit misschien juist wat nodig is om die VME wakker te schudden, Schrik hebben om op een vergadering tegen te stemmen door het gedrag van de syndicus is in een kuddementaliteit meestal nog aanvaardbaar ( het geeft de mensen een gemeenschappelijk doel om over te klagen; vergeef me het cynisme) maar als hun eigen gedrag voelbaar extra in hun eigen portefeuille gaat zitten dan is meestal het hek van de dam...
Ik ben er 100% mee akkoord dat je eerst problemen in overleg moet proberen op lossen, vervolgens in overleg moet proberen op te lossen, vervolgens in overleg moet proberen op te lossen, vervolgens in overleg moet proberen op te lossen, ..., maar eens moet dat stoppen.
Gelet op het feit dat dat de poster hier zelf indiceert dat dit een situatie is die reeds jaren aansleept en dat de syndicus reeds door middel van onetisch imponeren( tenzij je de term "bang" op een andere wijze kan uitleggen in deze posts) de vergadering een aantal maal heeft gedwongen zijn wil te volgen zelfs als de basisakte anders stipuleert denk ik dat het veilig is te stellen dat de tijd van overleg met deze persoon voorbij is.
Kan dat geld kosten? Jazeker.
Maar kost deze syndicus laten betijen dan geen geld aan de VME? Welke prijs plaats je als eigenaar op de zekerheid dat je eigendom goed beheerd wordt, dat de gemaakte onkosten de ideale prijs/kwaliteit/noodzaak zo dicht als realistisch mogelijk benaderen, dat de jaarlijkse afrekening die je krijgt voorgeschoteld geen "foutjes", toevallig in je nadeel, bevat?
Ervaring op dit en andere fora leert me dat posters vaak hier terechtkomen als ze reeds een hele lijdensweg hebben afgelegd en in feite met één voet reeds bij de vrederechter of bij een advocaat staan. Ze wensen gewoon dat tikje zekerheid dat ze recht in hun schoenen staan en gelijk hebben alvorens die laatste stap te nemen. Dan rest je enkel hen te adviseren welke stappen mogelijk zijn en welke mogelijke trajecten ze kunnen volgen om hun gelijk te halen. Overleg behoort tot die mogelijkheden, maar oh zo vaak is die piste reeds verscheidene keren bewandelt zonder resultaat wanneer er hier een aarzelende eerste post wordt geplaatst. Velen durven zelfs geen post plaatsen maar sturen PB's met daarin hun gehele verhaal...
ter illustratie:
Ikzelf verkeerde een klein jaar geleden in een bijna identieke situatie en heb toen met 2 andere mede-eigenaars een geding aangespannen tegen een syndicus van een gebouw waar ik een flat verhuur. Toeval wou dat ik juist 1 jaar voorzitter van de RVB was (verkiezing in de zin van "wie wil het niet zijn?" en ondergetekende stak als laatste zijn poot omhoog... Beetje overdreven maar niet veel.) Het gehele geding heeft ons per persoon een kleine € 750 gekost, vele dagen werk en een flink aantal zenuwmomenten, MAAR: de jaarlijkse kosten voor het gebouw zijn met met 1/3 gedaald! (kuisen alleen al gebeurt nu regelmatiger, grondiger en kost op jaarbasis € 6.000 minder) en werken die reeds jaren dienden uitgevoerd te worden zijn uitgevoerd. ( aan prijzen die 50% lager liggen dan de meest optimistische schatting van de vorige syndicus) Die kosten haal ik er dus op amper 12-18 maanden uit en dan maak ik winst!
Wij waren de drie ambetanterikken die niet wisten waar we het over hadden, die decimeters AZ's verstuurden, die er enkel op uit waren hem te saboteren en een flink aantal van de mede-eigenaars geloofden hem; ze waren "de syndicus" immers reeds decennia gewoon en nu en dan maakte hij speciale moeite om één van hen extra te helpen met een klein niemendalletje dat dan breed werd uitgemeten. Diegenen die niet wensten mee te draaien in een dergelijke carrousel werden weggepest uit vergaderingen. Het heeft me maanden gekost om twee van hen overtuigen van mijn gelijk en dan na een eerste tussenvonnis slechts dagen om de rest te laten wakker worden.