Persoonlijk heb die lijdensweg gevolgd, een eerste vonnis bekomen in 2005. De recentste van de reeks (maar niet de laatste) dateert van enkele weken geleden....
Indien een eenvoudige weg niet bestaat, dan moeten alle verenigingen en politiekers die "de belangen van de mede-eigenaar verdedigen" dringend lobbyen om een korte, goedkope en eenvoudige procedure op te leggen bij kennelijke overtreding en onwil van de syndicus.
Dat komt mij zeer bekend voor. Het wettelijk systeem beschermt de (grote) syndici niet, maar belet wel dat een klager misbruik maakt van het systeem. Het komt er dus op aan de wettelijke weg correct en minitieus te volgen, stap per stap. De wet van 2010 heeft die te volgen weg fel verkort. Dat lijkt niet op het eerste zicht, maar dat is zo.In mijn geval betreft het een (grote) professionele syndicus. Appartementsblok van 100 appartementen aan de kust. De mede-eigenaars kennen elkaar nauwelijks, want afkomstig van over het ganse land. Het niet naleven van wettelijke voorschriften maakt op de meeste eigenaars geen indruk, want hij kan het goed uitleggen. Er is (op dit ogenblik) ook geen reden om aan te nemen dat er XXXX€ zouden verdenen zijn.
Dus louter niet volgens de regels.
Bij opmerkingen lachen die "grote jongens" de brave eigenaar weg; er wordt toch geen meerderheid gevonden om hem terecht te wijzen.
Een andere syndicus zoeken? Aan de kust? Zij zijn allemaal hetzelfde.
De "eerlijke eigenaar" die de wet wil laten volgen, moet dus maar berusten? Dit bewijst dat het wettelijk systeem alleen de (grote) syndici beschermt en niet de eigenaars.
Het vonnis behoort tot de archieven van de VME. De syndicus dient u toegang te verlenen tot elk vonnis, waarin de VME partij is, omdat u lid bent van het beslissingorgaan (de AV) van de VME (Art. 577-8 §4 11° BW).(...) maar omdat ik geen belanghebbende partij was in die andere zaak krijg ik geen toegang tot het vonnis, en zou ik dit vonnis niet mogen gebruiken om verder te procederen.
Het gaat inderdaad ook over een gebouw aan de kust, met meer dan 150 appartementen en het gaat over meer dan 250000 €. Zo zie je maar.
De "derde weg": stel u kandidaat voor Commissaris van de Rekeningen!Blijkbaar zijn er vooral aan de kust veel problemen met syndici ! Inderdaad, de meesten bewonen er hun appartement niet effectief en de eigenaars van een gebouw zien of ontmoeten elkaar slechts sporadisch. Waarschijnlijk ook hebben de meesten van hen niet het minste benul over de regels en wetten die de "medeeigendom" regelen. Velen denken waarschijnlijk dat de syndicus "de meester" is naar wie moet worden geluisterd en gehoorzaamd.
Aan de andere kant is er de theorie en de wetten. Maar hoe kan men deze effectief laten respecteren ? De syndicus moet toegang verlenen tot alle niet privatieve documenten en gegevens van de VME. Wat indien de syndicus deze regel naast zich neerlegt en niet reageert op vragen van mede-eigenaars of deze de laan uitstuurt ? Moet een eigenaar, om met zekerheid alle gegevens te kunnen kennen over het gebouw waar hij mede-eigenaar is, zich telken male tot de vrederechter wenden ? (met alle kosten en werklast daaraan verbonden, advocaat, briefwisseling, miserie ...)?
Het probleem schriftelijk ter kennis brengen van zijn toezichthouder, de Uitvoerende Kamer van het BIV ( uk@biv.be ), plus een afschrift naar uw belangenvereniging als mede-eigenaar EN in dit geval naar de privacycommissie (beide vermelden op uw brief). Wel een zeer precieze feiten melden (geen gevolg gegeven aan een brief van 01.02.2012, met rappel op .. en een brief van .. met een rappel op ...), in plaats van zeer algemeen te zijn (vb: geeft geen inzage van de stukken).Aan de andere kant is er de theorie en de wetten. Maar hoe kan men deze effectief laten respecteren ? De syndicus moet toegang verlenen tot alle niet privatieve documenten en gegevens van de VME. Wat indien de syndicus deze regel naast zich neerlegt en niet reageert op vragen van mede-eigenaars of deze de laan uitstuurt ? Moet een eigenaar, om met zekerheid alle gegevens te kunnen kennen over het gebouw waar hij mede-eigenaar is, zich telken male tot de vrederechter wenden ? (met alle kosten en werklast daaraan verbonden, advocaat, briefwisseling, miserie ...)?