Ik bemiddel voor mijn in een rustoord opgenomen schoonouders die niet in staat zijn hun administratie te beheren. .
Hun woning werd verhuurd (3-6-9) vanaf 1 april met vrijstelling van de eerste twee maanden huur als compensatie voor het inrichten ervan (schilderwerken, behangen, opruimen/overname van resterende inboedel). De huurder nam de sleutels zelf vroegtijdig in bezit (23 maart).
De huur dient geheel om bij te dragen aan de financiering van het verblijf van de eigenaars in het rustoord. Het financieringsdossier wordt beheerd door het OCMW
- De huurder heeft nagelaten om de huurwaarborgstelling te doen: er werd overeengekomen dit tegen 10 april uit te voeren. De aanvraag bij de bank blijkt echter pas op 17 juni plaats te hebben gevonden en op 2 juli is hiervan nog steeds geen bewijs bijgebracht (foutje van ons door te veel vertrouwen aan de huurder te schenken aangezien die door een familielid werd voorgesteld);
- Hij heeft geen enkel document overgemaakt waarnaar we vroegen (loonfiche als bewijs van solvabiliteit, attest verzekering brand- en waterschade)
- Hij betaalde reeds vanaf de eerste maand (juni) geen huur;
- Hij heeft zich, na het verlaten van het adres waar hij bij afsluiting van het contract woonde, gevestigd op een derde adres (niet in de huurwoning!). Een reeds op 4 juni aangetekende ingebrekestelling aan het adres van de huurwoning mbt de huurwaarborg en andere garanties (verzekering), werd niet aangenomen of opgehaald en kwam onverricht-ter-zake terug. Wij hebben pas achteraf vernomen (via het vermelde adres op het document "aanvraag huurwaarborgovereenkomst) dat hij elders woont.
De huurder heeft voor elke poging om het conflict te bespreken een uitvlucht en verhindert elke minnelijke poging tot oplossing. Hij maakt telkens beloftes en afspraken (om ons te sussen) die hij niet nakomt. Wij hebben er alle vermoedens van dat ook de maand juli niet zal betaald worden. (Naar het gerucht dat de ronde doet schepte hij in een lokale drankgelegenheid op dat hij niet zinnens is ook maar één cent huur te betalen...) We hebben de indruk hier met een oplichter te maken te hebben.
Maar, nu lees ik de eerste twee alinea's van artikel 1 § 1 van de huurwet van 20 februari 1991:
Deze afdeling is van toepassing op huurovereenkomsten betreffende een woning die de huurder, met uitdrukkelijke of stilzwijgende toestemming van de verhuurder, vanaf de ingenottreding tot zijn hoofdverblijfplaats bestemt. (Een woning is elk roerend of onroerend goed of een deel ervan dat tot hoofdverblijfplaats van de huurder is bestemd.)
Het beding waarbij het gehuurde goed niet tot hoofdverblijfplaats van de huurder mag dienen en dat niet uitdrukkelijk noch ernstig kan worden gestaafd, onder meer door elementen met betrekking tot de natuurlijke bestemming van het goed, en waarin de hoofdverblijfplaats van de huurder tijdens de huurovereenkomst niet is vermeld, wordt voor niet geschreven gehouden.
Betekent deze paragraaf dat het huurcontract, vanwege het feit dat de huurder zijn hoofdverblijfplaats er niet heeft en hij zich nog na ondertekening van het huurcontract zelfs nog elders gevestigd heeft, niet geldt (voor niet geschreven moet gehouden worden)? Dat, vanwege deze stelling onze eis de woning te verlaten gerechtvaardigd is -zijn domicilie is immers elders- en dat dit zonder tussenkomst van een rechtbank mogelijk is? Sensu stricto zou voor de wat overheid betreft de woning momenteel leeg staan, alhoewel de huurder er volgens een getuigende buur in praktijk wel regelmatig aanwezig is. Dus kunnen we ons in de praktijk ook nog verwachten aan een gemeentelijke leegstandbelasting.
Interpreteer ik de wet fout? Of is mijn redenering gegrond?