JuridischForum.be

Enkele maanden geleden kocht ik een appartement dat verhuurd werd. De huurders (een gezin met 2 kinderen) kregen hun opzeg per aangetekende brief, maar vonden geen betaalbaar alternatief tegen het einde van de opzegperiode. Op 1 juli 2016 was de opzegtermijn verstreken en verbleven de huurders nog steeds in het appartement. Aangezien ik geen haast had, en begrip had voor hun situatie gaf ik hen mondeling extra tijd. Regelmatig had ik telefonisch contact om na te vragen of ze al een alternatief gevonden hadden. Op 1 september 2016 telefoneerde ik opnieuw, en gaf het gezin aan dat ze niet de intentie hadden om het appartement te verlaten. Ze vertelden me dat ik een nieuwe opzegbrief moest sturen. Ik besloot dat het genoeg geweest was en stuurde hen een aangetekende brief met de boodschap dat ze het pand onrechtmatig bezetten en dit

a) onmiddellijk moeten verlaten of
b) een wederzijds akkoord moeten tekenen dat ze het pand op het einde van de maand verlaten (aangezien ik voor de maand toch huur moet betalen voor de huurwoning waar ik in verblijf).

Volgens bepaalde bronnen is het gezin dat mijn appartement bezet in haar recht aangezien ik te lang gewacht heb (tot twee maanden na het verstrijken van de opzegperiode) om schriftelijk verzet aan te tekenen. Hierdoor zou ik mijn opzeg opnieuw moeten geven waardoor het nog minstens 6 maanden duurt alvorens ik het pand kan betrekken.

Niettegenstaande enig andersluidend beding of andersluidende overeenkomst, wordt bij ontstentenis van een tijdig berekende opzegging of indien de huurder het goed blijft bewonen zonder verzet van de verhuurder, zelfs in de veronderstelling dat een nieuwe huurovereenkomst wordt gesloten tussen dezelfde partijen, de huurovereenkomst geacht te zijn aangegaan voor een duur van negen jaar te rekenen van de datum waarop de aanvankelijke huurovereenkomst van korte duur in werking is getreden en is zij derhalve onderworpen aan de §§ 1 tot 5.

Anderzijds vind ik nergens uitsluitsel over hoe veel tijd ik heb om me te verzetten. Ook vond ik deze regel:

Wanneer een opzegging is betekend, kan de huurder, hoewel hij in het genot gebleven is, zich niet beroepen op een stilzwijgende wederinhuring.

Indien nodig, zou ik zou graag een gerechtelijke procedure tot uitzetting starten, met een gerechtsdeurwaarder en het vredegerecht, maar vraag me af of ik juridisch gelijk ga krijgen.

Als je het gaat uitleggen aan de vrederechter zoals je het hier beschreven hebt, denk ik dat dit wel in orde komt. Ik zou het straf vinden als die lepe huurder door misbruik van uw goede wil nog eens zes maanden mag blijven.
Hou er wel rekening mee als je opzegt voor eigen bewoning dat je effectief twee jaar gebruik moet maken van het pand en dat de opzeg aan een aantal voorwaarden moet voldoen.

Welk huurcontract hadden u huurders.

De huurders hadden een contract van één jaar in 2009. Aangezien ze altijd in het appartement zijn blijven wonen zonder verzet van de verhuurder is hun contract ondertussen automatisch omgezet in een 3-6-9 contract. Als nieuwe eigenaar die in het appartement wil gaan wonen, heb ik het recht om de huurders hun opzeg gegeven. Dit heb ik correct gedaan. Het enige probleem is dat ik pas twee maanden nadat de opzeg was verlopen schriftelijk verzet heb aangetekend. Volgens een juriste waarmee ik contact had, kan de huurder zich daarom beroepen op stilzwijgende wederinhuring, waardoor ik in theorie opnieuw aan de opzegperiode zou moeten beginnen. Hierdoor zou het nog meer dan 6 maanden duren alvorens ik mijn appartement kan betrekken.

Volgens mij heeft de juriste ongelijk:

Wanneer een opzegging is betekend, kan de huurder, hoewel hij in het genot gebleven is, zich niet beroepen op een stilzwijgende wederinhuring.

Ik heb de opzeg correct gedaan, dus de huurder kan zich volgens deze regel niet beroepen op stilzwijgende wederinhuring.