JuridischForum.be

Situatieschets: Spanjaard is naar België verhuist voor het werk, samen met zijn vrouw en (baby-)dochtertje. Beiden hebben een zeer degelijke vaste job. Ze zijn op zoek naar een ruimere woning, dichter bij het werk van beiden. Een bepaalde verhuurder heeft hen ontvangen, samen met een Vlaamse vriend om te vertalen (vriend had ook de afspraak gemaakt en de verhuurder gemeld dat het om Spaanse mensen ging, dus dat hij mee kwam voor één en ander te verduidelijken. Dit was voor de verhuurder geen enkel probleem).

De verhuurder ging er echter van uit, dat de kandidaar huurders buiten Spaans, ook een andere taal zoals Engels of Frans zouden kennen, zodat hij er toch een minimum aan conversatie mee zou kunnen voeren, maar dit is niet het geval. Het koppel spreekt uitsluitend Spaans, dus zonder tolk (of Google translate ) is communicatie met de verhuurder totaal niet mogelijk. Op basis daarvan beslist de verhuurder om niet aan hen te verhuren (dus niet op basis van afkomst, maar puur op basis van de taal die ze al dan niet machtig zijn).

Niet dat het koppel dit van plan is, aangezien ze ondertussen iets anders gevonden hebben, maar ik vroeg me af of ze kans zouden maken moesten ze dit voor de rechtbank brengen en wat ze zouden kunnen eisen in dat geval?

hypothetisch gezien, kunnen ze het voor de rechtbank trekken, en 500 miljoen eisen...
hypothetisch gezien, kan dan de verhuurder een schadevergoeding eisen van 600 miljoen voor tergend en roekeloos geding

Hoe kan je ooit zeker zijn dat de motivatie om niet te verhuren een taal-issue is?
... en verder moet (zoals jij zelf wel weet) de verhuurder zijn beslissing niet motiveren.

Hoe kan je ooit zeker zijn dat de motivatie om niet te verhuren een taal-issue is?

Dit is letterlijk door de verhuurder zo gezegd. Vriend van het koppel was aanwezig en zou dus in principe kunnen getuigen.

Hoe kan je ooit zeker zijn dat de motivatie om niet te verhuren een taal-issue is?

Dit is letterlijk door de verhuurder zo gezegd. Vriend van het koppel was aanwezig en zou dus in principe kunnen getuigen.

Wat door de rechtbank dan weer verworpen zou kunnen worden wegens niet-objectief. Kortom, ze zouden kunnen winnen, ze zouden niet kunnen winnen. Praktisch gezien zou ik aanraden hun tijd en geld in een ander appartement te steken.

Wat door de rechtbank dan weer verworpen zou kunnen worden wegens niet-objectief. Kortom, ze zouden kunnen winnen, ze zouden niet kunnen winnen.

Het gaat me hier niet zozeer om het bewijs op zich, maar om de motivatie zelf. Stel dat je de uitspraak van de verhuurder "Sorry, ik kan niet aan deze mensen verhuren, aangezien ik er niet mee kan communiceren, want ik spreek enkel Nederlands, Frans, Engels en een beetje Duits" op band hebt, of kortweg: je hebt sluitend bewijs dat de verhuurder niet wil verhuren wegens de gesproken taal (enkel Spaans). Zal dit argument voor een rechtbank stand houden? Immers, moesten deze mensen Engels of Frans gesproken hebben, had de verhuurder WEL verhuurd. In die zin kan je hem geen discriminatie aanwrijven, zou ik zo denken?

Praktisch gezien zou ik aanraden hun tijd en geld in een ander appartement te steken.

Het gezin huurt ondertussen al iets groters, en zijn ook nooit van plan geweest er een zaak van te maken. Ik stelde de vraag puur uit interesse: is een taalbarrière een geldige reden om niet te verhuren, of zal dit als discriminatie aanzien worden?

Ik stelde de vraag puur uit interesse: is een taalbarrière een geldige reden om niet te verhuren, of zal dit als discriminatie aanzien worden?

Het maakt de communicatie wel zeer moeilijk tot onmogelijk. Lijkt me een geldige reden.

in het beste geval, wordt de huisbaas verplicht spaans te leren

http://www.hln.be/hln/nl/13978/Wonen/ar ... jzen.dhtml

Communicatie is hier dus het probleem.
Het doet er m.i. weinig toe dat bij het eerste gesprek een tolk aanwezig was. De potentiële huurder kan zich niet uitdrukken in het Nederlands + twee andere (wereld)talen. Er kan toch nooit van de verhuurder geëist worden dat hij moet verhuren aan iemand die geen van de drie landstalen + de huidige lingua franca machtig is.
Indien ik rechter was, zou ik dergelijke EIS zonder veel blabla naar de prullenmand verwijzen + nog een bolwassing wegens terging van de rechtbank er bovenop.
Daarbij ga ik er van uit dat het merendeel van de Belgische rechters enige realiteitszin vertoont.

Dan zou het huurcontract moeten vertaald worden in spaans, je kan moeilijk iets tekenen wat je niet begrijpt.

Dan zou het huurcontract moeten vertaald worden in spaans, je kan moeilijk iets tekenen wat je niet begrijpt.

Huidige huurcontract van het betrokken gezin is ook in het Nederlands, maar ze hebben dit wel laten vertalen naar het Spaans voor ze het (Nederlandstalige contract) getekend hebben... Hun huidige huurbaas spreekt een mondje Spaans, aangezien deze daar zeer regelmatig op vakantie gaat (heeft er een buitenverblijf).

En wat met de verdere communicatie huurder-verhuurder? Om wederzijds aan elk zijn rechten en plichten te kunnen voldoen lijkt een gemeenschappelijke taal mij wel essentieel.

En wat met de verdere communicatie huurder-verhuurder? Om wederzijds aan elk zijn rechten en plichten te kunnen voldoen lijkt een gemeenschappelijke taal mij wel essentieel.

Tja, ik kan de verhuurder volledig volgen in zijn redenering. Het betrokken gezin trouwens ook, ze hebben er geen probleem van gemaakt. Ik vroeg me alleen af in hoeverre dit soort situaties als "discriminatie" aanzien zou kunnen worden, in tijden dat mensen zich zo snel gediscrimineerd voelen (stel dat het om een gezin zou gegaan hebben dat enkel Arabisch kan, zou het dan een verschil gemaakt hebben? In theorie zou het niet mogen, maar in praktijk...?)

Even in de kantlijn. ik vind dit voorbeeld van het spaanse gezin dat géén enkele andere taal kent vrij eigenaardig en extreem. Ik kom zelf regelmatig in contact met nieuwkomers en/of vluchtelingen en ik kan u verzekeren dat zij altijd minstens één andere europese taal begrijpen en elementair spreken. Mensen die emigreren om welke reden dan ook weten dat ze bij wijze van spreken enkel met Tamazight of Farsi hier echt niet uit de voeten zullen kunnen. Zelfs de eenvoudigste Afgaanse dorpsjongen weet zich elementair uit te drukken in het engels. Ik stel me bovendien vragen hoe dit gezin dacht hun leven verder te organiseren.

Eylis, het gaat hier niet om vluchtelingen, maar om expats die beiden in een grote Spaanse multinational werken, en van Spanje naar een filiaal in België komen werken. Spaans is de op 2 na meest gesproken taal ter wereld. Het is dus niet zo vreemd dat men in Spanje het Engels niet echt onder de knie heeft. Als je al eens naar Spanje gaat, zal je dit snel genoeg merken...

Hoe dit gezin verder hun leven moet organiseren, is hun zaak. Is niet relevant in mijn vraagstelling...