JuridischForum.be

Aangaande enorme overlast geluid en geur Duitse dog 7/7 meestal alleen opgesloten in appartement onder mij.

Verhuurder belooft al maanden procedure op te starten maar houdt aan het lijntje. Talloze beleefde gesprekken met onderbuur zonder resultaat. Er werd door mezelf en medebewoner (blok 3 appartementen) klacht ingediend. Medisch attest hartpatiënt en medicatie als gevolg van overlast werd door mezelf toegevoegd. Ondertussen meerdere vaststellingen en processen-verbaal. Allemaal zonder resultaat, integendeel.

Ingebrekestelling ondertekend door mij en medebewoner zal maandag 2 weken terug verstuurd zijn. Werd regulier en aangetekend verstuurd. Aangetekende zending werd nog niet opgehaald en zal dus begin volgende week teruggestuurd worden naar mij.

Ik wil maandag een verzoek tot verzoening indienen bij het Vredegerecht. Verhuurder (middelgrote immo) zei dat hun advocaten volgende week een laatste ingebrekestelling zouden versturen.

Is het mogelijk dat mijn procedure interfereert met de hunne daar het over dezelfde zaak gaat? Ik weet niet wie de advocaten van de verhuurder zijn en heb er geen zicht op wanneer ze wat versturen of opstarten.

Kan het met andere woorden een probleem vormen dat ik een procedure opstart en de advocaten van de verhuurder ook omdat het om dezelfde zaak gaat of maakt dat niet uit? Kwestie dat de procedure van de een of andere hierdoor niet geweigerd wordt omdat de zaak reeds aanhangig is gemaakt. Wachten is voor mij ook geen optie meer dit sleept nu al maanden aan.

zoals u al meermaals is gezegd. Uw probleem is de persoon met de hond, niet uw verhuurder. concentreer u dus niet op uw verhuurder, al bij al heeft hij er niets mee te maken. Concentreer u op de persoon met de hond.

@bambipower

Uw antwoord is naast de kwestie. Ik formuleer mijn vraag nogmaals;

Kan het procedureel voor problemen zorgen indien twee verschillende partijen (verhuurder en medebewoner) beide een procedure opstarten voor het Vredegerecht aangaande dezelfde zaak?

Dit zorgt niet echt voor problemen. De zaken kunnen door de rechter samengevoegd worden en samen behandeld worden.

Je huiseigenaar staat weigerachtig tegen huisdieren en wenst een clausule in het huurcontract op te nemen waarin het verboden is huisdieren te houden. Kan hij dit doen? Indien hij dit kan doen en je je huisdieren toch meeneemt, wat kan er dan gebeuren? Geldigheid van een clausule in de huurovereenkomst Je huisbaas kan inderdaad een clausule in de huurovereenkomst opnemen waarin hij verbiedt huisdieren te houden. Een dergelijke clausule is dus geoorloofd, maar ze moet wel beperkt worden geïnterpreteerd. Deze clausule mag echter geen overmatige inmenging meebrengen in het privé leven van de huurder(s). Dit betekent dat indien je toch je huisdieren meeneemt naar de gehuurde woning, je huisbaas nog niet direct als winnaar uit de bus komt! Je kan nl. het Verdrag van de Rechten van de Mens inroepen. Het feit dat je zou dreigen met een rechtszaak, zou wel eens zijn vruchten kunnen afwerpen! In een dergelijke situatie staan twee belangrijke principes tegenover elkaar. Enerzijds is er het artikel 1134 van het Burgerlijk Wetboek. Dit artikel zegt dat “alle overeenkomsten die wettig zijn aangegaan, strekken diegenen die ze hebben aangegaan, tot wet. Zij kunnen niet herroepen worden dan met hun wederzijdse toestemming”. In dit geval zou dat concreet betekenen dat indien een verbodsclausule in het contract werd opgenomen, de eigenaar er ook de toepassing kan van opeisen. Daartegenover staat een tweede rechtsprincipe, nl. dat de eigenaar gehouden is zijn huurder het rustig genot te verlenen van het gehuurde goed. Dit principe wordt trouwens duidelijk aangehaald in artikel 1719 van het Burgerlijk Wetboek. Men zou hieruit kunnen afleiden dat het verbieden een hond of een kat te houden, een beperking zou kunnen zijn van het rustig genot van het verhuurde goed. Hoe oordelen de rechters betreffende dit probleem? Rechters hebben zich al meermaals moeten uitspreken over dergelijke zaken. Laten we hier echter wel opmerken dat de beoordeling van de rechter afhangt van de feiten. Wanneer en kat of een hond gehouden wordt op een klein appartement, dan zal hij waarschijnlijk geneigd zijn dit niet toe te laten. Worden de huisdieren gehouden in een landelijk gelegen woning, dan zal hij zich waarschijnlijk anders uitspreken. De rechter besliste onlangs een clausule waarin een totaal verbod voor het houden van huisdieren was opgenomen, niet toe te passen. Er kon in deze zaak geen enkele hinder bewezen worden. De rechter meende dat deze beperking “een inbreuk uitmaakte op de huidige sociale opvattingen en gewoonten, op het familieleven en de woonst”! Verder oordeelde de rechter dat dit een clausule is welke strijdig is met artikel 8.1. van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens. Volgens dit verdrag heeft iedereen recht op eerbiediging van zijn privé-leven en zijn familiaal leven, zijn woonst en zijn briefwisseling. Een andere rechter oordeelde dat het “bezitten van huisdieren door de huurder slechts mogelijk is voor zover deze dieren geen genotshinder aan de buren veroorzaken

“bezitten van huisdieren door de huurder slechts mogelijk is voor zover deze dieren geen genotshinder aan de buren veroorzaken"

Op dit zullen vele rechters hun oordeel baseren.