JuridischForum.be

Beste,

kan iemand mij advies geven bij het volgend probleem.
Anderhalve maand geleden ben ik ingetrokken in een appartement. In het contract staat 'Huisdieren zijn verboden behalve bij schriftelijk akkoord van de eigenaar'.
Aan het immokantoor heb ik laten weten dat ik 2 katten heb. Zij hebben gevraagd aan de eigenaar voor een akkoord, maar hij weigerde. Ik heb de katten toch in het geniep meegenomen op het appartement.
Kan de eigenaar hiertegen iets doen als hij dit ontdekt?
De katten vormen geen hinder, het zijn iets oudere katten die gans de dag slapen en niet in de gemeenschappelijke delen komen.

Alvast bedankt voor een reactie.

Er is tegenstrijdige rechtspraak over huisdieren.

Om iets te ondernemen zal de verhuurder wel naar de vrederechter dienen af te zakken. Indien deze in het gelijk wordt gesteld kan u dat wel problemen bezorgen... Zeker als bewezen zou kunnen worden dat de beestjes overlast bezorgen of schade aan de flat toebrengen.

Er is tegenstrijdige rechtspraak over huisdieren.

kan je algemeen zeggen dat een dier dat:
- géén overmatige lawaaihinder veroorzaakt
- niet groter is dan pakweg een poedel
- tot nog toe geen beschadingen heeft aangebracht aan de woning (indien de huurder toch het dier heeft laten intrekken)
- geen geurhinder veroorzaakt
- géén gevaar vormt voor de buren (bvb een boa constrictor, een agressieve fret die vrij rondloopt door het appartementsblok, ...)
- aangepast is aan de woning (bvb in een kamerwoning zonder terras mag er geen hond/kat, ...)

door de rechters in 95% van de gevallen toegelaten wordt?

of is dit niet zo?

Als ik jouw verhuurder was dan zou ik nooit dat schriftelijk akkoord geven, eerder oogluikend toelaten zolang er geen overlast is.

Ik ben zelf kattenbezitter en -liefhbber maar helaas kunnen ook katten wel wat veroorzaken, tenminste als hun baasjes er niet goed voor zorgen.

Meegemaakt:
Huurder spoelde kattenzand door in de wc, helaas kwam dit pas aan het licht toen die al verhuisd was. Heel de afvoer incl tegels van de gang zijn opgebroken moeten worden. Een kostelijke grap die niet meer te recupereren was.

Huurder had een poes en een kater die niet gesteriliseerd/gecastreerd waren. Heel het appartement was ondergesproeid. Het viel niet meteen op bij hun vertrek, was oppervlakkig afgewassen en wat geparfumeerd. Nadien bleek echter dat de katersproei tot achter de plinten gesijpeld was. Helaas te laat gezien.
Dezelfde huurder had een plat dak naast een kamer waarop kiezel lag (geen terras). Dat platte dak en de kiezel bleek enkele jaren als kattenbak gediend te hebben. Ook te laat gezien want wie gaat er nu die kiezel controleren op drollen.

Aan het immokantoor heb ik laten weten dat ik 2 katten heb. Zij hebben gevraagd aan de eigenaar voor een akkoord, maar hij weigerde. Ik heb de katten toch in het geniep meegenomen op het appartement.
Kan de eigenaar hiertegen iets doen als hij dit ontdekt?
De katten vormen geen hinder, het zijn iets oudere katten die gans de dag slapen en niet in de gemeenschappelijke delen komen.

In plaats van een kategorieke weigering tot het houden van dieren komt het ook al eens voor dat eigenaars die clausule van "buiten expliciete of schriftelijke toestemming ..." vermelden in een huurcontract. Zulk een vermelding houd in ieder geval een iets toegeeflijkere houding in van de eigenaar t.o.v. het houden van dieren dan een categoriek verbod.

Voorzover dat het verbod tot het houden van dieren al een inbreuk op de wet op de privacy en het EVRM inhouden, vraag ik mij hier af en zou een rechter zich eventueel ook normaal gesproken moeten afvragen welk soort dier of aan welke voorwaarden een dier of een huurder dan wel moeten voldoen om een toestemming te krijgen tot het houden van een dier ? Als een kat al niet mag. Mag de huurder dan misschien enkel een goudvis houden ? Moet hij daar dan een schriftelijke toestemming voor vragen aan de verhuurder ?

In elk geval maakt een huurder meer kans toestemming te krijgen bij een vrederechter tot het houden van een kat met die vermelding i/h contract dan zonder en bvb een verbod.

Je had gewoon geen toestemming moeten vragen aan het immokantoor. Het kan normaal jaren duren vooraleer je huisbaas weet dat je 2 katten hebt. Eerlijk duurt in jouw geval zeker niet het langst.

Je hebt je katten toch meegenomen. Weet de eigenaar dit ondertussen ? Door je vraag te stellen zal hij een vermoeden hebben. Laat het daarbij en hang het niet aan de grote klok.

Ik had ook ooit eens te maken met een totaal verbod in het huurcontract tot het houden van dieren. Ik had 3 katten en heb die gewoon meegenomen. Na een 3-tal jaren waren dat er 4. Toevallig kwam ik erachter dat mijn verhuurder dit slechts een paar maanden terug wist. Moest hij nu nr. de vrederechter stappen zou ik het argument aanvoeren van de stilzwijgende toestemming. Indien hij zou beweren dat hij het niet wist dat ik dieren had, zou hij automatisch toegeven dat de dieren zeker geen overlast bezorgen als het bijna 3 jaren duurde eer hij op de hoogte was.

Er is tegenstrijdige rechtspraak over huisdieren.

kan je algemeen zeggen dat een dier dat:
- géén overmatige lawaaihinder veroorzaakt
- niet groter is dan pakweg een poedel
- tot nog toe geen beschadingen heeft aangebracht aan de woning (indien de huurder toch het dier heeft laten intrekken)
- geen geurhinder veroorzaakt
- géén gevaar vormt voor de buren (bvb een boa constrictor, een agressieve fret die vrij rondloopt door het appartementsblok, ...)
- aangepast is aan de woning (bvb in een kamerwoning zonder terras mag er geen hond/kat, ...)

door de rechters in 95% van de gevallen toegelaten wordt?

of is dit niet zo?

Ik dacht niet dat daar statistieken over zijn. Het hangt gewoon af van de vrederechter. Er zijn er die zeggen dat als het verbod in het contract staat je dit dient na te leven. In beroep word dit dan wel eens tegengesproken. Je moet dan wel in beroep gaan.

Bedankt voor de reacties.
De eigenaar is dit toevallig te weten gekomen en heeft aan mij beleefd gevraagd om de katten weg te halen. Toch is er geen schade of zijn er geen klachten van de buren. De vorige vernoemde zaken komen niet voor bij mijn katten. Ik zorg dat het huis proper is en dat er nergens resten achterblijven.
Trouwens telt een huurwaarborg niet voor schade aan het appartement zelf? Een kind kan zeker evenveel schade aanrichten als een kat, soms zelfs meer.

De eigenaar is dit toevallig te weten gekomen en heeft aan mij beleefd gevraagd om de katten weg te halen. Toch is er geen schade of zijn er geen klachten van de buren. De vorige vernoemde zaken komen niet voor bij mijn katten. Ik zorg dat het huis proper is en dat er nergens resten achterblijven.

Juist, zoals een goede huurder. En daar mag hij blij mee zijn in feite. Er is natuurlijk bij jou en dit zoals bij iedere dierenvriend, geen sprake van je kat weg te doen neem ik aan ? Je kan altijd dit eens lezen http://www.juridischforum.be/forum/view ... ght=#28236" onclick="window.open(this.href);return false;

Trouwens telt een huurwaarborg niet voor schade aan het appartement zelf? Een kind kan zeker evenveel schade aanrichten als een kat, soms zelfs meer.

In principe wel natuurlijk. Maar je kent het spotje van TV toch van Meneer Meer. Ik moet daar soms onwillekeurig aan denken omdat ik nu eenmaal huurder ben. Voorlopig resultaat is 1-0 in het voordeel van de huurder want de waarborg is wettellijk verlaagd naar 2 i.p.v. 3 maand. Ik wil onmiddellijk toegeven om de vrede te bewaren dat sommige huurders het nogal bont durven maken, dat zijn dan al eens huurders die het in hun land van herkomst ook nogal bont maken. In zo'n gevallen zou zelfs 5 maand huurwaarborg niet voldoende zijn.

Een kind kan zeker evenveel schade aanrichten als een kat, soms zelfs meer.

een kind heeft iets meer rechten dan een kat

Ten eerste is drie maand waarborg nog steeds zonder probleem mogelijk, ten tweede is empirisch bewezen dat men in panden die in orde zijn meer problemen heeft met het "eigen" bevolkingssegment (en erop lettend dat ik op en juist over de taalgrens verhuur zou ik dit gerust verder willen beperken tot de Vlaamse "eigen" bevolking) dan met immigranten. Het feit dat dit vooroordeel courant voort blijft bestaan zorgt er mi juist voor dat als men aan hen verhuurt ze er voor zorgen dat er geen problemen ontstaan. Wel is het zo dat er in grootsteden een bepaald segment van eigenaars is dat dat misbruik maakt van de precaire positie die deze migranten op de huurdersmarkt innemen om hen vervolgens panden aan te smeren die niet in orde zijn en vervolgens bij het einde van de huur via vrederechter ambras gaan maken om de waarborg in te houden voor de feiten die niet in orde waren van aan het begin van de huurperiode.

Althans dat is mijn eigen ervaring bij verhuur van een respectabel aantal panden gedurende het laatste decennium waar de enige problemen met een migrant deze waren met een Griek, het aantal dossiers met franstalige huurders 0 bedraagt en de "Vlamingen" beslissend aan de leiding gaan met op zijn minst 9.

Tot slot een huurwaarborg dient voor waardederving een potentiele huurder die bij mij er van uitgaat dat dat wil zeggen dat hij voor dat bedrag aan schade mag berokkenen tijdens de huurperiode, tja... Die mag gerust verder zoeken; er zijn genoeg kandidaten met een betere attitude aan wie ik een pand van een goede € 160.000 gemiddeld wens toe te vertrouwen.

Een kind kan zeker evenveel schade aanrichten als een kat, soms zelfs meer.

een kind heeft iets meer rechten dan een kat

Que ? Meer rechten om iets te vernielen of te beschadigen dan een kat ? In het geheel geen bal meer rechten. De huurder blijft even verantwoordelijk voor de beschadiging toegebracht aan het pand door zijn kind als de beschadiging toegebracht door zijn kat. Moest ik verhuurder zijn zou ik meer geneigd zijn om idd. eerder kinderen te weigeren. Maar in de praktijk zou dat natuurlijk problemen kunnen opleveren. Ik weet echter genoeg verhuurders die kinderen weigeren. Uiteraard met een smoesje. Natuurlijk zijn er mensen die kinderlawaai als muziek in de oren klinkt.

Een kind kan zeker evenveel schade aanrichten als een kat, soms zelfs meer.

een kind heeft iets meer rechten dan een kat

Que ? Meer rechten om iets te vernielen of te beschadigen dan een kat ? In het geheel geen bal meer rechten.

meer rechten in deze zin dat je kinderen niet op papier kan weigeren, wat je wel kan proberen met katten.

Ja, kan ik inkomen. Maar ik dacht dat je bedoelde meer rechten om iets te vernielen. Overigens ga ik eens in een andere post vragen wat de rechten zijn van huurder en verhuurder i.v.m. het houden van kinderen en of men over discriminatie mag spreken als men categoriek in een huurcontract plaatst dat KNT zijn.

Geen kinderen is niet aanvaardbaar en houdbaar voor de eigenaar, deze heeft immers geen enkel recht de gezinssamenstelling van zijn huurders priveleven te bepalen.

De enige instantie waar een eigenaar een gezin zou kunnen weigeren is als de woning in kwestie niet voldoet aan de gestelde oppervlaktenormen per bewoner.

Goed maar als een verhuurder dus mondeling vraagt of iemand kinderen heeft. Hij mag dat toch vragen ? Zoals het vragen van een loonstrookje of of een huurder een vast inkomen heeft. De verhuurder mag vragen en de huurder mag weigeren de stukken te overhandigen of hij mag weigeren te antwoorden. Je mag als verhuurder toch vragen aan een toekomstige huurder of hij kinderen heeft ? En op die basis - mondeling uiteraard - te beslissen ? En als de huurder nu liegt ?