De huurder word hier niet als consument beschouwd
Is naast de kwestie, een woning is geen consumptieproduct. (dat de Vlaming met een baksteen in de maag geboren wordt dient men niet letterlijk te interpreteren..)
Het terug te huur stellen na verbreken aangegaan contract kost geld dat je als verhuurder anders niet uitgeeft.
Het pand terug te huur stellen heeft ook als gevolg dat een aantal kandidaat-huurders die eerst wel interesse toonden in het pand ondertussen hebben verder gezocht en wat anders gevonden. De letter van de wet volgend kan je dit beschouwen als economische schade.
Door het verbreken van het contract loop je als verhuurder eveneens het risico dat je pand langer leegstaat dan als wanneer de huurder niet had ondertekend en je aan een ander kandidaat had verhuurd. Nogmaals economische schade.
minimale kostprijs van het plaatje:
opnieuw te huur stellen via immokantoor: 1 maand huur
gemiddeld kostenplaatje:
opnieuw te huur stellen via immokantoor: 1 maand huur
Onvoorziene en onnodige leegstand: 1 maand huur
BIV: heeft niets te maken met eigenaars tenzij deze klacht indienen tegen een makelaar/syndicus.
AES: Is een belangenvereniging die eigenaars vertegenwoordigt, zij bestaat in functie van de noden van de eigenaars die lid ervan zijn. Deze leden hebben geen probleem met een schadevergoeding zoals huidig vastgelegd voor contractbreuk... misschien beter je pijlen richten op de huurdersbonden?
Vastleggen schadevergoeding middels een artikel BW: de huurwetgeving is aan aanpassing toe zodat de rechten verhuurder/huurder richting verhuurder terug in evenwicht worden gebracht. Je kan je voorstellen altijd richten tot de commissie justitie zodat ze mee in overweging worden genomen.
