
Elke clausule mag opgenomen worden. Of ze wettellijk is, is een andere zaak. Hoogtijd dus dat onwettellijke clausules in contracten als een strafbaar feit worden aanzien. Al was het maar om die soort mensen te beschermen die niet zo goed op de hoogte zijn van die gehele wetgeving. Een verhuurder/eigenaar kan dus in een contract zetten wat hij wil. Het is spijtig genoeg aan de huurder om dit aan zijn wettellijkheid te toetsen.Mag er een rookverbod worden opgenomen als clausule in een huurcontract voor bewoning als hoofdverblijfplaats ?
Het strafbaar maken van onwettige clausules zou automatisch met zich meebrengen dat het opstellen van contracten een onvoorstelbaar duur en gecompliceerd specialistenwerk zou worden. Dagelijks verandert immers de wetgeving op talloze niveaus waardoor, door de interverwovenheid van de duizenden artikels die de wetgeving kent, het praktisch onmogelijk is een contract of bestuursovereenkomst op te stellen die in een dergelijke situatie niet wekelijks dient geverifieerd en mogelijks aangepast te worden omdat de wijziging van artikels x indirecte implicaties heeft op punt 6 §2 lid 4 van contract Z.Elke clausule mag opgenomen worden. Of ze wettellijk is, is een andere zaak. Hoogtijd dus dat onwettellijke clausules in contracten als een strafbaar feit worden aanzien. Al was het maar om die soort mensen te beschermen die niet zo goed op de hoogte zijn van die gehele wetgeving. Een verhuurder/eigenaar kan dus in een contract zetten wat hij wil. Het is spijtig genoeg aan de huurder om dit aan zijn wettellijkheid te toetsen.Mag er een rookverbod worden opgenomen als clausule in een huurcontract voor bewoning als hoofdverblijfplaats ?
Dit doet twee vragen bij mij opkomen:
1. is er verplicht rookverbod in gemeenschappelijke delen appartementsgebouw? Zoniet, kan AV dergelijk verbod invoeren?
2. wat als er in een appartement dermate wordt gerookt dat de rook/geur zich via de gemeenschappelijk delen in andere appartementen binnendringt.
Mijn moeder woont in een toch wel degelijk en recent mede-eigendom maar als haar buurvrouw aardappelen kookt dan ruik de hele trapzaal er naar, zelfs de lift.1. Is gemeenschappelijk hier hetzelfde als publiek? Is hier trouwens geen parlementaire vraag over gesteld?Dit doet twee vragen bij mij opkomen:
1. is er verplicht rookverbod in gemeenschappelijke delen appartementsgebouw? Zoniet, kan AV dergelijk verbod invoeren?
2. wat als er in een appartement dermate wordt gerookt dat de rook/geur zich via de gemeenschappelijk delen in andere appartementen binnendringt.
2. Ik denk dat dat gebouw dan ernstiger problemen heeft dan rokende bewoners...
Dat is natuurlijk wel iets overdreven. Je kan toch niet ontkennen dat er geen verhuurders of immokantoren zijn die wetens en willens bepaalde clausules, waarvan ze donders genoeg weten dat ze onwettellijk zijn, toch in hun contracten plaatsen ? Zij zijn de professionelen die er hun brood mee verdienen (ik beschouw een verhuurder hier ook "even" als een professioneel), niet de huurder. Het zijn zij die de wet moeten kennen, het is de huurder die facultatief best de huurwet ook kent. De huurder is hier in feite de consument die beschermd moet worden. De advertenties voor huurwoningen staan vol van verhuurders die nog steeds 3m. huurwaarborg vragen zonder verpinken, om maar een voorbeeld te geven. Is het niet wenselijk dat zulke praktijken strafbaar gesteld worden ?Het strafbaar maken van onwettige clausules zou automatisch met zich meebrengen dat het opstellen van contracten een onvoorstelbaar duur en gecompliceerd specialistenwerk zou worden. Dagelijks verandert immers de wetgeving op talloze niveaus waardoor, door de interverwovenheid van de duizenden artikels die de wetgeving kent, het praktisch onmogelijk is een contract of bestuursovereenkomst op te stellen die in een dergelijke situatie niet wekelijks dient geverifieerd en mogelijks aangepast te worden.
Niet meer dan vanzelfsprekend.Godzijdank dat de Belgische wetgeving de regeling voorziet dat als een clausule bij wet verboden is het volstaat deze als niet bestaande te beschouwen indien de nietigheid geen hinderpaal in het uitvoeren van het contract vormt.
Misschien niet enkel voor huurcontracten, maar het kwam ter sprake hier in de rubriek huren.Als je dergelijk standpunt enkel wenst in te nemen voor huurcontracten schendt je onherroepelijk het gelijkheidsprincipe.. is met andere woorden niet verwezenlijkbaar.
Ik sprak idd. wel over hoofdbewoning. En hoe dat nog steeds perfect legaal zou blijven weet ik ook niet. In elk geval is hierdoor heel de bedoeling van die huurwet hiermede onderuit gehaald. De verhuurder dus die in feite de wetgever schaakmat zet door een andere interpretatie van de huurwet te handhaven. Toegegeven door het amateurisme van de wetgever, die de sluwheid van de verhuurder onderschat.3 maand huurwaarborg is nog steeds perfect legaal. Zelfs bij hoofdbewoning. (indien de wettekst letterlijk wordt geïnterpreteerd mag men zelfs gerust meer vragen)