JuridischForum.be

Goeiedag,

ik zit met een lastig probleem, en zou het erg appreciëren moest iemand me advies kunnen geven.

Ik woon op dit moment samen met m'n vriendin en een huisgenote in een pand dat we huren. Bij aanvang van de termijn (die nog zeven maanden duurt) hebben we afgesproken de huur en kosten tussen ons gedrie te delen. Nu is er echter een ruzie ontstoken tussen mijn vriendin en de huisgenote, en heeft de huisgenote onverwijld besloten binnenkort te vertrekken en haar deel van de huur niet meer te betalen.

Ik ben echter van mening dat de afspraken die we aanvankelijk gemaakt hebben moeten blijven gelden (hoewel alleen mijn naam onder het huurcontract staat, en ik helaas geen schriftelijke overeenkomst met haar heb gemaakt). Ik vind dat zij haar deel van de huur hoort te bijven betalen, en als ze wil vertrekken, ze voor vervanging moet zorgen. We zijn immers indertijd met z'n drieën op zoek gegaan naar het huurhuis en hebben in gezamelijk overleg onze afspraken gemaakt. Ze maakt op dit moment een heel erg egoïstische beslissing die een vrij zware impact kan hebben op mijn leven.

Zijn er legale middelen waarmee ik haar kan verplichten tot haar engagement? Of heb ik geen poot om op te staan?

Als er geen schriftelijke afspraken zijn gemaakt, u de enige bent die het contract getekend heeft (ik veronderstel dat het hier gaat om een contract van bepaalde duur en gelet op de periode dat jullie studenten zijn?) Is er maar een manier over om te bewijzen dat het hier om een mondeling huurcontract gaat met u als onderverhuurder. Aan de hand van de betalingen die uw huisgenote tot op heden heeft verricht om de huur te betalen. Ik hoop dus dat deze per overschrijving werden verricht en niet cash...

Goeiedag,

ik zit met een lastig probleem, en zou het erg appreciëren moest iemand me advies kunnen geven.

Ik woon op dit moment samen met m'n vriendin en een huisgenote in een pand dat we huren. Bij aanvang van de termijn (die nog zeven maanden duurt) hebben we afgesproken de huur en kosten tussen ons gedrie te delen. Nu is er echter een ruzie ontstoken tussen mijn vriendin en de huisgenote, en heeft de huisgenote onverwijld besloten binnenkort te vertrekken en haar deel van de huur niet meer te betalen.

Ik ben echter van mening dat de afspraken die we aanvankelijk gemaakt hebben moeten blijven gelden (hoewel alleen mijn naam onder het huurcontract staat, en ik helaas geen schriftelijke overeenkomst met haar heb gemaakt). Ik vind dat zij haar deel van de huur hoort te bijven betalen, en als ze wil vertrekken, ze voor vervanging moet zorgen. We zijn immers indertijd met z'n drieën op zoek gegaan naar het huurhuis en hebben in gezamelijk overleg onze afspraken gemaakt. Ze maakt op dit moment een heel erg egoïstische beslissing die een vrij zware impact kan hebben op mijn leven.

Zijn er legale middelen waarmee ik haar kan verplichten tot haar engagement? Of heb ik geen poot om op te staan?

Aangezien u de enige huurder bent die het kontrakt heeft ondertekend blijft u steeds alleen verantwoordelijk voor de betaling van de volledige huur. Aangezien u geen schriftelijk bewijs hebt van de onderverhuring hebt u inderdaad juridisch geen poot om op te staan. Bovendien is het mogelijk dat u volgens het huurcontract helemaal geen recht had om onder te verhuren. Let dus op dat je medehuurster dit niet aan de grote klok gaat hangen.

Hallo, bedankt voor uw antwoorden.

Als er geen schriftelijke afspraken zijn gemaakt, u de enige bent die het contract getekend heeft (ik veronderstel dat het hier gaat om een contract van bepaalde duur en gelet op de periode dat jullie studenten zijn?) Is er maar een manier over om te bewijzen dat het hier om een mondeling huurcontract gaat met u als onderverhuurder. Aan de hand van de betalingen die uw huisgenote tot op heden heeft verricht om de huur te betalen. Ik hoop dus dat deze per overschrijving werden verricht en niet cash...

Er werden inderdaad steeds overschrijvingen gemaakt, met in de mededeling "huishuur" dus dat is alvast een goed punt.
Ikzelf ben geen student meer, maar mijn vriendin en de huisgenote wel.

Aangezien u de enige huurder bent die het kontrakt heeft ondertekend blijft u steeds alleen verantwoordelijk voor de betaling van de volledige huur. Aangezien u geen schriftelijk bewijs hebt van de onderverhuring hebt u inderdaad juridisch geen poot om op te staan. Bovendien is het mogelijk dat u volgens het huurcontract helemaal geen recht had om onder te verhuren. Let dus op dat je medehuurster dit niet aan de grote klok gaat hangen.

De verhuurder is op de hoogte van het feit dat we het pand met z'n drie betrekken, en de kosten ervan delen. Er staat bovendien niets in het contract betreffende onderverhuring. Ik denk dus niet dat ik wat dat betreft een groot risico loop.

Er werden inderdaad steeds overschrijvingen gemaakt, met in de mededeling "huishuur" dus dat is alvast een goed punt.
Ikzelf ben geen student meer, maar mijn vriendin en de huisgenote wel.

Dat kan evenzeer in uw nadeel spreken...denk maar een tijdelijke bewoning.
Concreet, wat gaat u bewijzen als uw huisgenote zegt van...de afspraak was om máár zes maand(ik zeg maar iest) in te wonen?

Er werden inderdaad steeds overschrijvingen gemaakt, met in de mededeling "huishuur" dus dat is alvast een goed punt.
Ikzelf ben geen student meer, maar mijn vriendin en de huisgenote wel.

Dat kan evenzeer in uw nadeel spreken...denk maar een tijdelijke bewoning.
Concreet, wat gaat u bewijzen als uw huisgenote zegt van...de afspraak was om máár zes maand(ik zeg maar iest) in te wonen?

Dat is inderdaad een punt, maar er is wel heel recent e-mail verkeer geweest waarin ze zegt dat ze weg gaat, en dat we zelf een oplossing kunnen verzinnen van wat we gaan doen met haar deel van de huur, etc.

Zou dat kunnen tellen als bewijsmiddel? Of heeft dat geen waarde?

Haar overschrijvingen naar jouw rekening bewijzen enigzins dat ze in onderverhuur was bij jou zonder dat daar een contract voor werd opgesteld...hoe dan ook ben jij naar jouw verhuurder toe de enige aansprakelijke...

dat je emailverkeer hebt gehad met haar en dat ze daar duidelijk het één en ander in heeft gezegd is wel erg belangrijk...volgens de wet kan dat gelijk geschakeld worden aan schriftelijk verkeer...wel met een voorwaarde....

Wijziging BW 20/10/2000 Hs II

art.2: Artikel 1322 van het Burgerlijk Wetboek wordt aangevuld met het volgende lid :
" Kan, voor de toepassing van dit artikel, voldoen aan de vereiste van een handtekening, een geheel van <elektronische> gegevens dat aan een bepaalde persoon kan worden toegerekend en het behoud van de integriteit van de inhoud van de akte aantoont. ".

art.3: In boek III van hetzelfde Wetboek wordt, onder een titel XXI, met als opschrift " Kennisgeving ", artikel 2281, opgeheven bij de wet van 15 december 1949, hersteld in de volgende lezing :
" Art. 2281. Wanneer een kennisgeving schriftelijk dient te gebeuren om door de kennisgever te kunnen worden aangevoerd, wordt ook een kennisgeving per telegram, telex, telefax, elektronische post of enig ander telecommunicatiemiddel dat resulteert in een schriftelijk stuk aan de zijde van de geadresseerde, als een schriftelijke kennisgeving beschouwd. Hetzelfde geldt wanneer de kennisgeving slechts daarom niet in een schriftelijk stuk resulteert aan de zijde van de geadresseerde omdat deze een andere wijze van ontvangst hanteert.
De kennisgeving gaat in bij ontvangst ervan in de vormen genoemd in het eerste lid.
Ontbreekt een handtekening in de zin van artikel 1322, dan kan de geadresseerde de kennisgever zonder onnodig uitstel verzoeken om een origineel ondertekend exemplaar na te zenden. Doet hij dit niet zonder onnodig uitstel, of gaat de kennisgever zonder onnodig uitstel op dit verzoek in, dan kan de geadresseerde het ontbreken van een handtekening niet aanvoeren. ".

Haar overschrijvingen naar jouw rekening bewijzen enigzins dat ze in onderverhuur was bij jou zonder dat daar een contract voor werd opgesteld...hoe dan ook ben jij naar jouw verhuurder toe de enige aansprakelijke...

dat je emailverkeer hebt gehad met haar en dat ze daar duidelijk het één en ander in heeft gezegd is wel erg belangrijk...volgens de wet kan dat gelijk geschakeld worden aan schriftelijk verkeer...wel met een voorwaarde....

Wijziging BW 20/10/2000 Hs II

art.2: Artikel 1322 van het Burgerlijk Wetboek wordt aangevuld met het volgende lid :
" Kan, voor de toepassing van dit artikel, voldoen aan de vereiste van een handtekening, een geheel van <elektronische> gegevens dat aan een bepaalde persoon kan worden toegerekend en het behoud van de integriteit van de inhoud van de akte aantoont. ".

art.3: In boek III van hetzelfde Wetboek wordt, onder een titel XXI, met als opschrift " Kennisgeving ", artikel 2281, opgeheven bij de wet van 15 december 1949, hersteld in de volgende lezing :
" Art. 2281. Wanneer een kennisgeving schriftelijk dient te gebeuren om door de kennisgever te kunnen worden aangevoerd, wordt ook een kennisgeving per telegram, telex, telefax, elektronische post of enig ander telecommunicatiemiddel dat resulteert in een schriftelijk stuk aan de zijde van de geadresseerde, als een schriftelijke kennisgeving beschouwd. Hetzelfde geldt wanneer de kennisgeving slechts daarom niet in een schriftelijk stuk resulteert aan de zijde van de geadresseerde omdat deze een andere wijze van ontvangst hanteert.
De kennisgeving gaat in bij ontvangst ervan in de vormen genoemd in het eerste lid.
Ontbreekt een handtekening in de zin van artikel 1322, dan kan de geadresseerde de kennisgever zonder onnodig uitstel verzoeken om een origineel ondertekend exemplaar na te zenden. Doet hij dit niet zonder onnodig uitstel, of gaat de kennisgever zonder onnodig uitstel op dit verzoek in, dan kan de geadresseerde het ontbreken van een handtekening niet aanvoeren. ".

Even kijken of ik dit juist begrepen heb...

De voorwaarde waar u het over heeft is dat duidelijk moet kunnen worden aangetoond dat de mails van haar komen?
Ze heeft er nooit haar naam onder gezet. Maar in het "afzender" gedeelte staat wel telkens haar naam.


Een andere bedenking is de volgende: iemand raadde me aan om wanneer ze niet betaalt, haar een aanmaning te sturen per aangetekende post (en dezelfde via normale post). Hierin beschrijf ik heel feitelijk onze overeenkomst, met vermelding van data, termijn, aanwezige getuigen etc. En ik zeg dat ze tot nu toe altijd stipt betaald heeft, en sinds datum x niet meer.
De persoon die me dit aanraadde zei dat als er binnen de 15 dagen geen reactie op volgt, er eigenlijk aanvaard wordt door de partij dat er idd een overeenkomst is en moet ze die ook respecteren. Dus dan zou ik naar de vrederechter kunnen stappen met alle bewijzen die ik vergaard heb. Is dit een juiste gang van zaken?

Even verduidelijken.

Een email waaraan een electronische handteking is gekoppeld (de electronische handtekening die je identiteitskaart bevat of een vergelijkbaar certificaat van bv. De post) wordt door de wet Peeters gelijkgesteld aan een AS.

Een gewone email is wat anders, daarmee kom je in een grijze zone terecht en kan de rechter zelf beslissen of hij deze aanvaard als bewijs, als een grond van bewijs of verwerpt als bewijs. Veel hangt af van de andere bewijslast en de inhoud van de mail zelf.

Haar via AS in gebreke stellen en in datzelfde AS de specifieke voorwaarden van het mondeling contract plaatsen zoals afgesproken kan nooit kwaad. De bestemmeling zal dienen te betwisten. Bovendien helpt het als u zelf een termijn in werkdagen waarbinnen u een respons verwacht in het schrijven plaatst. Hierdoor valt uw schrijven immers binnen een aantal vonnissen die bepalen dat de responstijd begint te lopen vanaf het ogenblik van eerste aanbieding van het schrijven.

Dit werd in een voorgaande post enige dagen geleden nog besproken.