Wij huren sinds 15 april 2019 een vrij grote woning via een geregistreerd huurcontract van 9 jaar. Bij aanvang van ons contract benadrukte hijzelf meermaals dat hij dit op lange termijn zag en/of we zeker waren deze verbintenis aan te gaan, want hij wou achter 2 jaar niet wederom opzoek naar andere huurders.
Dit maar gezegd zijnde, dat we er gerust in waren. De huur lag er al die tijd stipt op tijd en het contact was gemoedelijk. Ik had hem bij de laatste bezoeken laten weten dat ik op starte als onthaal moeder, hij bevroeg zich nog de week nadien of dit zeker geen zelfstandig statuut was. Dit is dus niet het geval en ik denk ook niet dat dit geleid heeft tot zijn plotselinge beslissing om te verkopen. Het wrange aan heel de zaak is dat hij op één dag s morgens meld dat hij het gaat verkopen en nog geen uur later een te koop bord in onze voortuin plaats. Net naast mijn bord van gezinsopvang
mijn telefoon stond niet stil van ongeruste ouders ... zelf gaf hij al meerdere malen aan dat het voor hem belangrijk is dat wij er wonen en dus ook 'betalen' want ja voor hem is leegstaan/lening betalen geen optie.
Nu alle empathie terzijde voel ik me wel wat gebruikt en op de wipstoel gezet... want wat word er nu van ons verwacht en wat zijn onze rechten. Hij heeft officieel nog geen opzeg gegeven, want wat ik ervan begrepen heb, is dat hij dan aan ons een vergoeding moet betalen?
Ik wil ook wel tijd en zekerheid dat ik soortgelijks pand vind en niet holderdebolder op straat beland.