hij noemt in elk geval al niet kees :pZo zonder plaatsbeschrijving , of met eentje van de tijd van toen, wens ik hem veel sukses.
Gelukkig moet hij voor de waarborg geen geld vrijmaken uit zijn eigen fondsen, enkel met frisse tegenzin een handtekening plaatsen op het formulier van de bank, en klaar is Kees, of hoe hij ook mag heten
onmens is veel gezegd, maar op de 34jaren dat mijn ouders en later mijn moeder alleen dat huis huurde maakt ge natuurlijk wat mee.Om die reden vind ik dat je een verkeerd pad aan het bewandelen bent door negatief naar die overdracht toe te leven en vooral door een denkbeeld te schetsen waarin de verhuurder een soort van onmens is die niet voor rede vatbaar zou zijn.
Kalmte, we weten niet of dat de woning niet meer zou voldoen aan de wetgeving.Wat een kromme redenering. Stel; ik investeer 34 jaar lang niet in mijn verhuurde woning en al die tijd woont er 1 huurder in of stel ik investeer 34 jaar lang niet in mijn verhuurde woning en al die tijd wonen er 10 verschillende huurders in. Wanneer gaat de woning dan meest 'uitgeleefd' zijn?
In beide gevallen heb je als verhuurder de kans om tussentijds plaatsbezoeken te doen, te investeren in de woning, bij te sturen als het onderhoud fout loopt...
Als verhuurder volg je de wetgeving, punt. Als je nu 34 jaar verhuurt of 1 jaar.
het fornuis dat er origineel was is na X aantal jaar kapot gegaan en wou hij niet vervangen, mijn ouders hebben toen een nieuw gekocht en mijn moeder heeft dat meegenomen, wat haar goed recht is natuurlijkSlijtage is voor rekening van de verhuurder. Gezien de huurtijd van 34 jaar zal hij weinig hebben aan argumenten dat het fornuis toen nieuw was en het behangpapier net gehangen.
Die huidige waarde is zo goed als nul, zelfs al zou er toegebrachte schade door de huurder zijn.