Reeds vijf jaar worden er in het huis naast ons op driemaandelijkse basis voortdurend wisselende groepen arbeiders van Oost-Europese origine ondergebracht, telkens rond de 12 man, en reeds vijf jaar proberen wij de permanente stroom aan overlast erbij te nemen, maar wij zijn er stilletjes aan onderdoor aan het gaan.
Het pand bestaat uit drie appartementen die qua grootte eigenlijk bedoeld zijn voor een koppel met eventueel één kind (circa 85 m²), maar zeker niet voor vier tot soms vijf volwassen mannen per verdiep.
Wij hebben echt al alles gehad ondertussen; bezopen lawaai, gebeuk, sluikstort, sommigen urineerden in hun tuin, sloegen -in hun onderbroek- elkaars kop in tegen onze gevel, vielen zat de kinderen van de buurman lastig en barbecueden in de zomer vaak dagelijks op onder andere zelfgebouwde barbecuestellen met autobanden.
Er is een tijd geweest dat wij op zaterdag en zondag zo lang mogelijk thuis wegbleven om niet met het lawaai en de rook te worden geconfronteerd,
en dat was zelfs met de ramen gesloten.
Op dit moment is het, vergeleken met vorige zomer tem november, relatief normaal maar das nog altijd een understatement. Want toen zijn we echt wel door een diep dal gegaan, met op den duur vier à vijf keer per week de politie bellen.
Momenteel verblijven er 4 niet ingeschreven Poolse arbeiders op het bovenste verdiep die graag op de gang staan te roepen
en nu sinds een maand elke vrijdag en/of zaterdag de boel zat bijeenbrullen en beuken tot een kot in de nacht.
De politie bellen is een grap geworden. Het lijkt ze weinig te doen. Want ze wonen hier eigenlijk toch niet.
Dat ze met de deuren slagen, voedsel uit het raam gooien en wij plots muizen en overlast van duiven hebben zullen we maar als een fait divers beschouwen.
Ik heb wel momenteel enorm veel schrik dat de andere appartementen ook bewoond gaan worden en het nog erger gaat zijn dan de vorige jaren.
Nu, aangezien wij op de laatste vijf jaar al minstens een honderdtal keer de politie hebben gebeld ivm lawaai en aanverwanten staat het pand bekend bij de stad als overlastpand.
Er zouden een half jaar geleden stappen zijn gezet via het parket, maar daar hebben we toch nog niks van gemerkt.
Die overlast wordt ook niet alleen door ons ondervonden trouwens, er zijn ook buren en achterburen die het ervaren.
Zij houden ook vaak de ramen toe, er zijn er bvb die ook al een rattenplaag hebben gehad wegens opstapeling van afval in de tuin.
Maar dat lijkt de eigenaar weinig te deren.
Wij bellen elke week minstens één keer de politie, en die stelt dan vast maar reageert voor de rest schouderophalend.
De eigenaar legt ook steeds de schuld bij z’n huurders, al zijn die na drie maanden weer weg. De appartementen worden dan ook steevast door bedrijven gehuurd die daar dan arbeiders in propt van landen zoals Bulgarije, Roemenië, Oekraïne ed
Nu is het pand zelfs officieel leegstaand, en toch geraakt ie ermee weg om er mensen in te steken!
Wij willen dat de kul met dit hotel zonder regels stopt. Deze nacht is onze zesjarige dochter tot drie uur ’s nachts mee wakker geweest door het lawaai, ook al slaapt zij in een kamer aan de andere kant van het huis, aan de straatkant, op een plek waar ze er eigenlijk geen last van zou mogen hebben.
Maar helaas is het vaak niet enkel brullen binnen maar ook buiten.
Zij en m’n vrouw werden gewoon uitgelachen toen ze gingen aanbellen om te vragen of het stiller kon.
Ik was er niet bij want ik had een slaappil genomen, dat doe ik nu minstens wekelijks.
Ik ben het al een paar jaar zat, maar nu begint zelfs m'n vrouw gedeprimeerd te worden, en die kan wel tegen een stootje.
Het pand had een paar maanden leeggestaan, tussen november en eind maart, en op die tijd hebben wij een lening genomen voor een dringende en zeer dure renovatie aan ons huis, maar ik heb echt schrik om daar nog aan te beginnen. Het lijkt allemaal zo zinloos.
Er is een paar jaar terug al burenbemiddeling geweest met weinig resultaat. Dit is gebeurd tussen de huisbaas en de politie, wij waren daar niet bij. Dus nu werd ons aangeraden om naar het vredegerecht te gaan, maar ik heb begrepen dat een vrederechter niks kan afdwingen.
En wij hebben echt wel eisen van onze kant. Dat het ofwel terug normale appartementen worden, of dat ie heel het huis volpropt met geluidsisolatie, mijn kant of zijn kant, het maakt me niet uit, en misschien meer slaapkamers installeert, want er worden dagelijks wel wat meubels en bedden versleurd, een andere deur installeert dan dat stalen geval van tweehonderd kilo die aan de lopende band open en dicht wordt geslagen, een lawaai dat door heel ons huis dreunt. Nu, hiervoor stond de deur altijd open, dat gaf dan weer inbraakgevaar, ook voor ons, dus ik zou het als vooruitgang moeten beschouwen. (hoewel er gisteren 'bezoek' was en iemand daar zat het venster van hun deur had ingeslagen zodat ie binnen kon... echt wel een interessante stijl van leven)
Qua huisjesmelkerij is de huisbaas wel slim, op het vlak van verkrotting houdt ie het meestal juist binnen de lijntjes, buiten dan de corniche van het huis dat op instorten staat en dat ie zelfs na hercontrole van de stad nog steeds niet heeft gefixt. Ik val in herhaling maar wij willen gewoon dat de kul stopt. Vorige zomer was het letterlijk dagelijks, nu zijn we nog wat gespaard, maar het is nog geen zomer, en vanaf juni komt telkens de volle lading erdoor.
Hij noemt zelf z’n pand ‘gerenoveerd’, maar de mop is dat we, voordat hij het aankocht en begon te renoveren ongeveer negen jaar terug, geen enkele last hadden van burenlawaai. Nochtans wonen wij in ons huis best dicht op elkaar met de andere buren (het ander pand naast ons is een appartementsblok en wij hebben aan de achterkant zelfs nog een derde buur die tegen ons huis aanplakt), maar iedereen houdt wel wat rekening en er zijn geen problemen. Buiten met dàt pand dus.
Sorry voor de lange uitleg, maar wij zoeken iemand die ons kan helpen bij dit probleem. Of advies over hoe het nu verder moet.
Bedankt,
Sam