De wetgever heeft expliciet voorzien dat renovatiewerken niet ten koste van het rustig genot van de verhuurder mogen zijn. Dit door te stellen dat één van de (vijf) wijzen van beëindiging van de woninghuurovereenkomst is: wegens heropbouw, verbouwing of renovatie (art. 3, §3, WHW) (van dwingend recht ten voordele van de huurder): enkel op het einde van de 3- of 6-jarige periode en mits opzeg van 6 maanden (en een aantal geldigheidscriteria).
Dit artikel is louter van dwingend recht omdat het over een manier van opzeggen gaat, heeft niets te maken met rustig genot.
Het is van dwingend recht om te voorkomen dat verhuurders, het artikel manipuleren om de huurder sneller en eenvoudiger buiten te krijgen.
... wat bijgevolg een ernstige inperking zou inhouden van dat rustig genot (en dus omwille van de proportionaliteit m.i. hierop gebaseerd is). Ik reageerde hiermee op een stelling dat de last voor renovatie hetzij bij de vroegere, hetzij bij de latere huurder zou vallen (terwijl die in se bij de verhuurder thuishoort, tenzij dringend).
Als de verhuurder op eigen inzicht renovaties mag uitvoeren zonder verhaal van de huurder en zonder enige vereiste van dringendheid noch enige compensatie, dan lijkt mij dit af te stevenen op het uitsluiten van de vrijwaringsplicht van de verhuurder, die elke zin en betekenis aan het huurcontract zou ontnemen - alsook in strijd met de goede trouw van art. 1341, lid 3 BW.
Ik betwijfel of een huurovereenkomst in algemene termen het recht op uitvoering van renovaties door de verhuurder kan uitbreiden zonder verhaalmogelijkheid van de huurder.
Ik vond echter geen rechtspraak in deze of gene zin. Wel in de rechtsleer rond de beperkende interpretatie van afwijkingen van art. 1724 BW: een contractuele vermelding van:
‘de verhuurder mag verbouwingen en passende grove herstellingen verrichten’: dit beding houdt geen afwijking in van artikel 1724
Gent 6 december 1862, BJ 1863, 219.
Of er een contractuele afwijking van de gemeenrechtelijke regeling is opgenomen, kan enkel TS uitsluitsel geven.
Op basis van de beschikbare info en inschatting lijkt het dringend karakter wel verantwoord (maar is het nog niet verantwoord door de verhuurder).
Als TS er verder het stilzwijgen toe houdt, dan heeft verder reageren wellicht weinig zin en dreigt de gedachtewisseling nogal steriel te worden.
Ik heb trouwens niet dadelijk de indruk dat het om een mede-eigendom zou gaan.