Goedendag
Ik zit met het volgende probleem:
Wij wonen in een appartement waarbij er duidelijk in het huurcontract vermeldt wordt dat huisdieren verboden zijn.
Na veel twijfelen en tegen beter weten in hebben wij toch 2 katten genomen.
Binnenkort geven wij onze opzeg omdat wij verhuizen naar een andere provincie.
Zullen er gerechtelijke of financiële gevolgen zijn? Ik kan nu wel al zeggen dat er niets van schade is.
Sowieso zijn we waarschijnlijk al onze waarborg kwijt omdat we vertrekken na 1,3 jaar in plaats van na 3 jaar, aldus volgens het huurcontract.
Ik weet dat dit onderwerp al reeds meerdere malen werd aangehaald. Ik heb de zoekfunctie gebruikt en een aantal topics gevonden maar snap er niet zo veel van.
Dus kan er iemand hier antwoorden in simpel nederlands aub?
Dank u
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
1. Het feit dat u huisdieren hebt, is blijkbaar niet geprotesteerd geweest door de verhuurder? Hij heeft u nooit meegedeeld "dat die katten buiten moeten"? In dat geval heeft de verhuurder er geen zaken mee en kan hij voor het louter houden van huisdieren u niet op een of andere manier "beboeten".
2. Schade wordt vastgesteld bij de uittredende plaatsbeschrijving. U zorgt ervoor dat u aan het einde een door alle partijen getekend kopie meekrijgt. "Het ruikt hier naar katten" is niet iets wat ik zou aanvaarden als "schade", laat de man de ramen een dag ofzo open zetten en hij is ervan af, tenzij natuurlijk uw katten lustig hun territorium gemarkeerd hebben, in welk geval er wel andere meer zichtbare schade zal zijn (loskomend behang, rotte plinten...)
3. U bent uw waarborg niet "kwijt". Indien u een langdurig contract hebt is uw schadevergoeding gelijk aan 2 maanden. U kan natuurlijk uw waarborg gebruiken om deze te betalen, maar u hebt wel recht op de interest die deze waarborg verzameld heeft (hoe bitter weinig dit ook kan zijn
).
2. Schade wordt vastgesteld bij de uittredende plaatsbeschrijving. U zorgt ervoor dat u aan het einde een door alle partijen getekend kopie meekrijgt. "Het ruikt hier naar katten" is niet iets wat ik zou aanvaarden als "schade", laat de man de ramen een dag ofzo open zetten en hij is ervan af, tenzij natuurlijk uw katten lustig hun territorium gemarkeerd hebben, in welk geval er wel andere meer zichtbare schade zal zijn (loskomend behang, rotte plinten...)
3. U bent uw waarborg niet "kwijt". Indien u een langdurig contract hebt is uw schadevergoeding gelijk aan 2 maanden. U kan natuurlijk uw waarborg gebruiken om deze te betalen, maar u hebt wel recht op de interest die deze waarborg verzameld heeft (hoe bitter weinig dit ook kan zijn
).-
Kingfisher
- Berichten: 483
Persoonlijk zou ik als huiseigenaar in zo een geval eisen dat de huurder een kuisfirma betaalt om het hele huis te kuisen. Katten hebben (soms) vlooien, maar zeker alergene mijten. Je zal het maar hebben dat de volgende huurder allergisch is aan katten en specifiek een appartement zoekt dat huisdiervrij is/was.
Zorg er dus best voor dat de eigenaar die katten niet opmerkt: katten weg, geen voederbakjes/whiskas, kattebak, kattemand,...
Zorg er dus best voor dat de eigenaar die katten niet opmerkt: katten weg, geen voederbakjes/whiskas, kattebak, kattemand,...
-
sloeberken
- Berichten: 10285
- Locatie: Erpe Mere
uridisch advies - Vrijdag 19 Oktober 2007
Archief
Je huiseigenaar staat weigerachtig tegen huisdieren en wenst een clausule in het huurcontract op te nemen waarin het verboden is huisdieren te houden. Kan hij dit doen? Indien hij dit kan doen en je je huisdieren toch meeneemt, wat kan er dan gebeuren? Geldigheid van een clausule in de huurovereenkomst Je huisbaas kan inderdaad een clausule in de huurovereenkomst opnemen waarin hij verbiedt huisdieren te houden. Een dergelijke clausule is dus geoorloofd, maar ze moet wel beperkt worden geïnterpreteerd. Deze clausule mag echter geen overmatige inmenging meebrengen in het privé leven van de huurder(s). Dit betekent dat indien je toch je huisdieren meeneemt naar de gehuurde woning, je huisbaas nog niet direct als winnaar uit de bus komt! Je kan nl. het Verdrag van de Rechten van de Mens inroepen. Het feit dat je zou dreigen met een rechtszaak, zou wel eens zijn vruchten kunnen afwerpen! In een dergelijke situatie staan twee belangrijke principes tegenover elkaar. Enerzijds is er het artikel 1134 van het Burgerlijk Wetboek. Dit artikel zegt dat “alle overeenkomsten die wettig zijn aangegaan, strekken diegenen die ze hebben aangegaan, tot wet. Zij kunnen niet herroepen worden dan met hun wederzijdse toestemming”. In dit geval zou dat concreet betekenen dat indien een verbodsclausule in het contract werd opgenomen, de eigenaar er ook de toepassing kan van opeisen. Daartegenover staat een tweede rechtsprincipe, nl. dat de eigenaar gehouden is zijn huurder het rustig genot te verlenen van het gehuurde goed. Dit principe wordt trouwens duidelijk aangehaald in artikel 1719 van het Burgerlijk Wetboek. Men zou hieruit kunnen afleiden dat het verbieden een hond of een kat te houden, een beperking zou kunnen zijn van het rustig genot van het verhuurde goed. Hoe oordelen de rechters betreffende dit probleem? Rechters hebben zich al meermaals moeten uitspreken over dergelijke zaken. Laten we hier echter wel opmerken dat de beoordeling van de rechter afhangt van de feiten. Wanneer en kat of een hond gehouden wordt op een klein appartement, dan zal hij waarschijnlijk geneigd zijn dit niet toe te laten. Worden de huisdieren gehouden in een landelijk gelegen woning, dan zal hij zich waarschijnlijk anders uitspreken. De rechter besliste onlangs een clausule waarin een totaal verbod voor het houden van huisdieren was opgenomen, niet toe te passen. Er kon in deze zaak geen enkele hinder bewezen worden. De rechter meende dat deze beperking “een inbreuk uitmaakte op de huidige sociale opvattingen en gewoonten, op het familieleven en de woonst”! Verder oordeelde de rechter dat dit een clausule is welke strijdig is met artikel 8.1. van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens. Volgens dit verdrag heeft iedereen recht op eerbiediging van zijn privé-leven en zijn familiaal leven, zijn woonst en zijn briefwisseling. Een andere rechter oordeelde dat het “bezitten van huisdieren door de huurder slechts mogelijk is voor zover deze dieren geen genotshinder aan de buren veroorzaken.
Archief
Je huiseigenaar staat weigerachtig tegen huisdieren en wenst een clausule in het huurcontract op te nemen waarin het verboden is huisdieren te houden. Kan hij dit doen? Indien hij dit kan doen en je je huisdieren toch meeneemt, wat kan er dan gebeuren? Geldigheid van een clausule in de huurovereenkomst Je huisbaas kan inderdaad een clausule in de huurovereenkomst opnemen waarin hij verbiedt huisdieren te houden. Een dergelijke clausule is dus geoorloofd, maar ze moet wel beperkt worden geïnterpreteerd. Deze clausule mag echter geen overmatige inmenging meebrengen in het privé leven van de huurder(s). Dit betekent dat indien je toch je huisdieren meeneemt naar de gehuurde woning, je huisbaas nog niet direct als winnaar uit de bus komt! Je kan nl. het Verdrag van de Rechten van de Mens inroepen. Het feit dat je zou dreigen met een rechtszaak, zou wel eens zijn vruchten kunnen afwerpen! In een dergelijke situatie staan twee belangrijke principes tegenover elkaar. Enerzijds is er het artikel 1134 van het Burgerlijk Wetboek. Dit artikel zegt dat “alle overeenkomsten die wettig zijn aangegaan, strekken diegenen die ze hebben aangegaan, tot wet. Zij kunnen niet herroepen worden dan met hun wederzijdse toestemming”. In dit geval zou dat concreet betekenen dat indien een verbodsclausule in het contract werd opgenomen, de eigenaar er ook de toepassing kan van opeisen. Daartegenover staat een tweede rechtsprincipe, nl. dat de eigenaar gehouden is zijn huurder het rustig genot te verlenen van het gehuurde goed. Dit principe wordt trouwens duidelijk aangehaald in artikel 1719 van het Burgerlijk Wetboek. Men zou hieruit kunnen afleiden dat het verbieden een hond of een kat te houden, een beperking zou kunnen zijn van het rustig genot van het verhuurde goed. Hoe oordelen de rechters betreffende dit probleem? Rechters hebben zich al meermaals moeten uitspreken over dergelijke zaken. Laten we hier echter wel opmerken dat de beoordeling van de rechter afhangt van de feiten. Wanneer en kat of een hond gehouden wordt op een klein appartement, dan zal hij waarschijnlijk geneigd zijn dit niet toe te laten. Worden de huisdieren gehouden in een landelijk gelegen woning, dan zal hij zich waarschijnlijk anders uitspreken. De rechter besliste onlangs een clausule waarin een totaal verbod voor het houden van huisdieren was opgenomen, niet toe te passen. Er kon in deze zaak geen enkele hinder bewezen worden. De rechter meende dat deze beperking “een inbreuk uitmaakte op de huidige sociale opvattingen en gewoonten, op het familieleven en de woonst”! Verder oordeelde de rechter dat dit een clausule is welke strijdig is met artikel 8.1. van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens. Volgens dit verdrag heeft iedereen recht op eerbiediging van zijn privé-leven en zijn familiaal leven, zijn woonst en zijn briefwisseling. Een andere rechter oordeelde dat het “bezitten van huisdieren door de huurder slechts mogelijk is voor zover deze dieren geen genotshinder aan de buren veroorzaken.
Kennis is nog geen wijsheid, dit komt door de jaren.