In augustus zijn mijn zoon (student) en zijn kot maat (afgestudeerd en toen uitzicht op een job) een appartement gaan zoeken in het Gentse. Na een tijdje zijn ze terecht gekomen bij een immobiliënkantoor dat hen een appartement (nog in verbouwing) laat zien dat hen wel aanstaat. Ze gaan diezelfde dag terug naar het kantoor om nog wat zaken te doorlopen en wat vragen te stellen. De bedoeling was om een optie te nemen op het appartement. Aangezien geen van beiden kapitaalkrachtig genoeg zijn om de waarborg te betalen was de afspraak met het kantoor dat ze er eerst met ons, de ouders, zouden over praten. Op het document is dat ook zo voorzien (handtekening nodig van borgsteller). Onervaren in dat soort zaken en ter goeder trouw tekenen ze een document dat volgens hen een optie is. Wij vonden het te duur en wilden dus afzien van de "optie", met alle gevolgen van dien, het blijkt een contract te zijn en het staat er ook met zoveel woorden op, maar aangezien wij alleen over de telefoon (we waren in het buitenland) met de jongens over de voorwaarden hebben gesproken gingen we er ook van uit dat het een optie was tot we het document onder ogen kregen. Het immobiliënkantoor wil van geen annuleren horen en begint onmiddellijk te zwaaien met het "contract" die er in ons ogen geen is omdat er geen borgstellers zijn. We zijn nu bijna drie maanden verder en de poppen zijn aan het dansen gegaan. Het immobiliënkantoor eist via hun advocaat 3 maand huur+kosten. Nog een paar gegevens: het appartement was verre van af op de dag dat mijn zoon en zijn maat er hadden moeten intrekken. Hoe weten we dat? De jongens zijn uit angst voor het immobiliënkantoor en hun financiële bedreigingen in september naar andere huurders gaan zoeken (met het akkoord van het kantoor). Die hebben ze ook gevonden maar ze werden systematische door het kantoor afgewezen omwille van niet geschikt (klederdracht, studenten etc). De jongens zijn telkens zelf met de potentiële huurders naar het appartement gegaan en hebben kunnen constateren dat het op 16 september niet af was (op het "contract" stond ingebruikname, 15/09). Daar zijn foto's van. Er was ook een mondelinge afspraak dat het kantoor het appartement terug zou te huur stellen en het op hun website zou zetten. Dat is er nooit van gekomen. Tot nu. Dit ruik zo naar oplichterij. Makkelijke slachtoffers voor een appartement dat niet af was en te duur is om snel aan de man te worden gebracht. We hebben nu een raadsman aangesproken maar voelen ons daar niet zo best bij. Maken we kans om hier de waarheid op tafel te krijgen en zo ja hoe pakken we dat nu het best aan? Vrederechter?
Is er geen wet die jongvolwassenen beschermt tegen dat soort van praktijken? Niemand heeft hen gezegd dat dat document bindend was. Wat weet een 20-jarige snaak daar nu van wanneer een doorwinterde zakenvrouw hem zo'n document onder de neus schuift?
Alvast bedankt voor jullie advies!!