#1 , 23 feb 2017 21:30
Dag iedereen,
ik heb geen idee onder welke categorie dit bericht zou passen, dus ik post het maar even hier.
Mijn vriend is sinds januari 2015 uit elkaar met zijn ex. In 2012 kocht hij een hondje voor hun beiden, waarvan de chip op haar naam staat. Toen ze begin 2015 uit elkaar gingen, bleef het hondje bij mijn vriend, omdat zij er zogezegd niet alleen voor kon zorgen en zij bij haar ouders thuis ook een hond had, die niet met 'hun' hondje kon opschieten. Mijn vriend is in hun appartement blijven wonen met de hond (tot hij terug bij zijn ouders kon gaan wonen) en zij is terug bij haar ouders gaan wonen. In het begin was er nog een regeling, waarbij het hondje af en toe naar de oma van zijn ex ging en waar die ex het hondje dan ging bezoeken. Tot april 2015 had ze ook nog altijd een sleutel van het appartement (ze weigerde die terug te geven), waardoor ze nog altijd binnen ging als mijn vriend aan het werk was. Ze had de hond dus toen al kunnen meenemen, maar dit deed ze niet.
Op 13 juli 2015 zet ik een eerste foto van mijn vriend en mij op Facebook. Zij krijgt dit via via te horen en veranderd op 22 juli 2015 de status van de chip van de hond naar 'gestolen'. Begin november 2015 zet ik een foto van mij en het bewuste hondje op mijn Facebook (die overigens is afgesloten van mensen waarmee ik niet bevriend ben). Kort hierna dreigt zij een eerste keer met gerechtelijke stappen. Mijn vriend besluit om een persoonlijke ontmoeting met zijn ex op poten te zetten. Tijdens deze ontmoeting eist ze een regeling, waarbij de hond twee weken bij haar zou blijven en een week bij mijn vriend. Aagezien ze dan al bijna een jaar uit elkaar zijn en de hond ook al die tijd bij mijn vriend is, weigert mijn vriend dit. Ten eerste omdat hij dan, zolang de hond leeft, contact moet houden met zijn ex, wat hij helemaal niet wilt. En ten tweede omdat het hondje een kleine chihuahua is die in het begin heel ziek geweest is en voor altijd zwakker en gevoeliger zal zijn. Het hondje heeft orde en regelmaat nodig.
Tijdens dit gesprek zegt zijn ex dat ze het niet vindt kunnen dat ik een foto met de hond op mijn Facebook zette, enzovoort. Uiteindelijk komt er tijdens dit gesprek geen overeenkomst / regeling. Ik voelde me best schuldig dat dit alles gebeurde omdat ik een foto online zette, dus besloot ik haar privé via Facebook te contacteren.
In dit Facebook-gesprek zeg ik tegen haar dat het niet mijn bedoeling was om haar tegen de schenen te stampen, maar dat ik gewoon een heel grote dierenvriend ben en er geen graten in zag om die foto online te zetten. Zij reageert heel positief:
- dat ze de foto inderdaad doorgestuurd had gekregen en dat het leek alsof ik haar wou treiteren,
- dat mijn vriend zich gelukkig mag prijzen met zo'n goede vriendin als mij,
- dat ze nu helemaal anders staat ten opzichte van de hele situatie en dat ze blij is dat wanneer de hond niet bij haar is deze dan bij een dierenvriend is.
Ik heb nog screenshots van dit gesprek. Ondanks dat ze "nu helemaal anders tov de situatie staat", besluit de ex toch nog om een advocaat in te schakelen. De rest van de communicatie is via mail verlopen en op 22/11/2015 mailt ze mijn vriend dat ze het bedrag van de hond (950 euro) wilt terug betalen. Mijn vriend gaat hier weer niet mee akkoord en na nog wat heen en weer gemail, blijft het stil en worden er uiteindelijk geen gerechtelijke stappen van haar kant ondernomen.
In oktober 2016 ben ik gaan samenwonen met mijn vriend en het hondje in kwestie. Weer hoort ze dit via via en op 5/12/2016 besluit ze om het hondje bij de politie als gestolen op te geven. Dit terwijl ze goed genoeg weet waar het hondje verblijft, wat ik met ons gesprek op Facebook ook kan aantonen.
Ze is uiteindelijk ook een procedure gestart.
Dit toont ons dat ze de hond enkel terug wilt uit wraak.
Vorige maand zijn we naar de vrederechter moeten gaan. Wij waren aanwezig, zij niet. De rechter vroeg enkel als mijn vriend akkoord ging met een regeling, waarop hij 'nee' antwoordde. Nu hebben we een brief gekregen dat we naar de rechtbank van Eerste Aanleg moeten gaan. Intussen heeft haar advocaat ook haar documenten naar ons gestuurd.
- Het DogID die op haar naam staat.
- Een attest van de kennel waarin de eigenaar zegt dat zij de hond destijds 950 euro cash heeft betaald (wat niet waar is en wij kunnen bewijzen met bankuitreksels).
- Enkele Whatsapp-gesprekken waarin (ondanks ferm plak en knipwerk) duidelijk wordt dat er in het begin een regeling was voor de hond en erna niet meer.
- Het attest met aangifte van diefstal bij de politie.
Nu hebben wij ook onze research gedaan:
- In ons Facebook-gesprek wordt duidelijk dat zij heel goed weet waar de hond zit en deze dus helemaal niet gestolen is.
- In de Whatsapp-gesprekken tussen mijn vriend en zijn ex, zegt zij dat ze de hond terug wilt en gerechtelijke stappen zal ondernemen. Mijn vriend antwoord:
"Ok, dan komt ze bij u."
De ex gaat hier niet op in en blijft doordrammen over hoe koppig mijn vriend wel niet is.
- De dierenarts heeft ons een attest opgesteld waaruit blijkt dat mijn vriend gedurende die twee jaar steeds alle kosten voor de hond betaald heeft.
- We zijn bij de kennel geweest met de bankafschriften en de eigenaar heeft een nieuw document opgesteld waarin hij zegt dat hij, aan de hand van de bankuitreksels, kan besluiten dat mijn vriend de hond bij hem gekocht heeft.
- We hebben gelezen dat een hond als een 'goed' gezien wordt en dat de persoon die dit 'goed' in zijn bezit heeft, ook de eigenaar is.
- We hebben ook gelezen dat een chip een identificatiebewijs is en geen bewijs van eigendom.
Nu heb ik enkele vragen:
- Het feit dat ze de hond pas na maanden als gestolen opgeeft, terwijl ze de hele tijd wist waar het hondje zat, telt dat in een rechtzaak?
- Het feit dat ze eerst dreigt met gerechtelijke stappen, deze dan niet onderneemt en het weer een aantal maanden stil blijft, om dan wel echt een rechtzaak te starten... Zou dit een rol spelen voor de rechter?
- Wij kunnen aantonen dat mijn vriend de hond gekocht heeft (adhv het attest van de eigenaar van de kennel en bankafschriften). Telt dit, ook al staat de hond op haar naam?
- We kunnen ook bewijzen dat mijn vriend die twee jaar voor het hondje gezorgd heeft, adhv rekeningen van de dierenarts.
Ik lees op het Internet tegenstrijdige berichten van mensen die wat een hond wel hebben mogen houden omdat die al zo lang bij hun was en zij alle kosten betaald hebben. Anderen zeggen dat een chip wel een eigendomsbewijs is en anderen zeggen dan weer van niet.
Sorry voor dit superlange bericht, maar het is dan ook twee jaar aan de gang en we willen het hondje niet kwijt. Mijn vriend heeft in die twee jaar alle zorgen en kosten op zich genomen en het hondje is super gehecht aan hem.
Alvast bedankt voor jullie hulp!