Er is een pleitdatum vastgesteld
Ik ben naar de zittingen gaan luisteren, om te weten hoe ik mij moet verdedigen
Het was een eerste teleurstelling als ik zag dat het drie vrouwelijke rechters zijn
Ik had verwacht dat ook het hof evenwichtig in sexe zou mogen samengesteld zijn, min 1 pers van elk geslacht
Ik zit in de zittingzaal te luisteren, op het einde van de zitting vraagt de voorzitter aan mij wie ik ben
ik vertel haar wie ik ben en dat ik binnenkort moet voorkomen
ze had weet van mijn dossier en zei er op een dreigende toon nog bij "dat ik weet wat ik waaraan ik mij mag verwachten"
de zitting gaat ook door in een soort van oud assisenhof
aan de muur een enorm groot schilderij waar men met paarden en zwaarden aan vechten zijn
de meeste zittingen gaan over drugs of drugs gerelateerd
cannabis, cannabis en nog eens cannabis het aantal keren dat ik dat hoor
In mijn dromen zag ik al wat cannabis blaadjes hoog aan de muur,
alle gekheid op een stokje,
ik hoor de voorzitter zeggen dat cannabis slecht is tegen een beklaagde.
Ik was niet zeker of het wel cannabis was dat ze gezegt had.
en vroeg aan de beklaagde als deze uit de zaal liep of het wel cannabis was.
Hij bevestigde en toen vloog de voorzitter uit naar mij.
Niemand begreep haar reactie.
Ik kroop in mijn schelp, en ik dacht en ik moet binnenkort bij haar voorkomen.
Dit lijkt op T......Ze gaf mij duidelijk te kennen dat zij hier baas is.
Daarna heb ik het nog verschillende malen gehoord dat de voorzitter zegt dat drugs en/of cannabis slecht zijn.
Een rechter moet zich toch van alle partijdigheid distantieren?
Iemand die zo bevooroordeeld is kan toch geen recht spreken over drugs?
Ik begrijp dat de meeste zaken drugsgerelateerd zijn, maar de grote boosdoener alcohol blijft buiten schot.
En voor advocaten is drugs een ideaal middel om de wandaden van hun beklaagde te verantwoorden.
En de beklaagden leren al snel ook dat dit een middel is om hun wandaad te verantwoorden of aan rechtsvervolging te ontsnappen. Men moet een ander pad ingaan om het drugsprobleem aan te pakken.
Neen het echte probleem is geestelijk, financieel, emotionele en sociaal...armoede, dat is de echte boosdoener.
Daarom iedereen een loon van 1500 euro per maand een perfect middel om de criminaliteit in te dijken.
En wat drugs betreft drugs kan men goed gebruiken of misbruiken. Drugs zijn net als medicijnen bij juist gebruik is het een weldaad en anders doet het veel slecht.
Maar zoals de voorzitter zeggen tegen iemand die drugs zijn slecht dat helpt geen zier.
Dat is net hetzelfde als zeggen tegen een kind dat snoep slecht is. Eenmaal verslaafd aan die suiker kunnen ze het niet meer laten.
Het is beter te zeggen, let op met drugs. Dat zal ze langer bij blijven. En mensen die nog geen drugs gebruikt hebben en drugs literatuur door genomen hebben kunnen daar toch geen orodeel over vellen.
Drugs zijn medicijnen waar men met de grootste zorg moet mee omgaan. Drugs zijn een zaak van volksgezondheid niet van justitie.
Elke dag zijn er miljoenen mensen die crimineel worden omdat ze met drugs omgaan.
De oorlog tegen drugs is verloren, alleen juiste informatie kan dit wereldprobleem oplossen. Kijk naar de enorme voordelen van een drugslegalisering, de nadelen zullen niet meer worden dan dat ze nu zijn.
hennepkweek hof van beroep
Het eerste misbruik van recht is het voorrecht
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Elke dag zijn er miljoenen mensen die crimineel worden omdat ze met drugs omgaan.
Daarom zijn ze ook verboden.
ik zag dat het drie vrouwelijke rechters zijn
Dat zal K3 van Justitie zijn.
Daarom zijn ze ook verboden.
ik zag dat het drie vrouwelijke rechters zijn
Dat zal K3 van Justitie zijn.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
-
Franciscus
- Berichten: 38601
U mag aanwezig zijn op een proces.
Edoch u mag er niet aan deelnemen dat wil dus zeggen dat u daar niet met personen die betrokken zijn mag praten.
Reden om u uit de zaal te verwijderen - of maatregelen te nemen wegens verstoren openbare orde.
Waar staat dat er een gender gemende rechtbank moet zijn?
Geef mij eens de wet waar staat dat cannabis niet schadelijk is?
Edoch u mag er niet aan deelnemen dat wil dus zeggen dat u daar niet met personen die betrokken zijn mag praten.
Reden om u uit de zaal te verwijderen - of maatregelen te nemen wegens verstoren openbare orde.
Waar staat dat er een gender gemende rechtbank moet zijn?
Geef mij eens de wet waar staat dat cannabis niet schadelijk is?
-
Franciscus
- Berichten: 38601
"En voor advocaten is drugs een ideaal middel om de wandaden van hun beklaagde te verantwoorden.
En de beklaagden leren al snel ook dat dit een middel is om hun wandaad te verantwoorden of aan rechtsvervolging te ontsnappen"
Denkt u dat ECHT?
Moet men drugs gebruikt hebben om dat te weten? Ik moet echt geen moord plegen om te weten dat moorden iets is dat niet goed is of een diefstal plegen.
Maar als men 'drugs' gebruikt dan mag dat blijkbaar wel en wordt dan zelfs gebruikt als reden om aan strafvervolging te ontsnappen.
PS hoeveel doden aan drugs hebt u ooit gezien, meegemaakt - Hoeveel tussenkomsten dienst 100 en ook dienst 101 er per jaar zijn die drug gerelateerd zijn?
Ga eens een jaartje werken in vb de Sleutel ...
En ik heb het niet over alcohol of misbruik van medicijnen want ja dat is ook een probleem maar dat wil niet zeggen dat we er nog enkele andere bij moeten legaliseren...
En uiteraard zou sociale zorg primair moeten zijn alleen is de vraag wie gaat dat bepalen dat dat moet?
Of denkt u dat elke verslaafde naar de hulpsector gaat stappen zeggende ik ben drugverslaafde - ik steel elke dag voor € X en wil NU sociale hulp want dat is beter voor de maatschappij?
http://www.cannabishulp.be/home" onclick="window.open(this.href);return false;
En de beklaagden leren al snel ook dat dit een middel is om hun wandaad te verantwoorden of aan rechtsvervolging te ontsnappen"
Denkt u dat ECHT?
Moet men drugs gebruikt hebben om dat te weten? Ik moet echt geen moord plegen om te weten dat moorden iets is dat niet goed is of een diefstal plegen.
Maar als men 'drugs' gebruikt dan mag dat blijkbaar wel en wordt dan zelfs gebruikt als reden om aan strafvervolging te ontsnappen.
PS hoeveel doden aan drugs hebt u ooit gezien, meegemaakt - Hoeveel tussenkomsten dienst 100 en ook dienst 101 er per jaar zijn die drug gerelateerd zijn?
Ga eens een jaartje werken in vb de Sleutel ...
En ik heb het niet over alcohol of misbruik van medicijnen want ja dat is ook een probleem maar dat wil niet zeggen dat we er nog enkele andere bij moeten legaliseren...
En uiteraard zou sociale zorg primair moeten zijn alleen is de vraag wie gaat dat bepalen dat dat moet?
Of denkt u dat elke verslaafde naar de hulpsector gaat stappen zeggende ik ben drugverslaafde - ik steel elke dag voor € X en wil NU sociale hulp want dat is beter voor de maatschappij?
http://www.cannabishulp.be/home" onclick="window.open(this.href);return false;
cannabisgebruik houdt risico's in. Laat je leven niet in rook opgaan. (begint al goed, angst in boezemen, zoals een pastor dat deed, 'pas op voor de toorn van God'"En voor advocaten is drugs een ideaal middel om de wandaden van hun beklaagde te verantwoorden.
En de beklaagden leren al snel ook dat dit een middel is om hun wandaad te verantwoorden of aan rechtsvervolging te ontsnappen"
Denkt u dat ECHT?
ja waarom zouden de advocaten er het steeds over hebben? Omdat ze dan probatie en drugshulp kunnen krijgen ipv een echte straf
Moet men drugs gebruikt hebben om dat te weten? Ik moet echt geen moord plegen om te weten dat moorden iets is dat niet goed is of een diefstal plegen.
Maar als men 'drugs' gebruikt dan mag dat blijkbaar wel en wordt dan zelfs gebruikt als reden om aan strafvervolging te ontsnappen. Ik heb het zelf ook genoeg meegemaakt, geef toe dat je drugsverslaafd bent en kan ik Saldus in reopen of drugshulpcentra's.
PS hoeveel doden aan drugs hebt u ooit gezien, meegemaakt - Hoeveel tussenkomsten dienst 100 en ook dienst 101 er per jaar zijn die drug gerelateerd zijn?
Ga eens een jaartje werken in vb de Sleutel ...
En ik heb het niet over alcohol of misbruik van medicijnen want ja dat is ook een probleem maar dat wil niet zeggen dat we er nog enkele andere bij moeten legaliseren...
een paar doden, ten gevolge van, mag twee keer raden.
Ik ben al 14 jaar met oa drugs bezig, ik zit er midden in en volg alles wat met drugs te maken heft, dus ik weet hoe het er in de sleutel aan toe gaat. Verspilt geld en energie. Dat is zoals een paient een pilletje geven, daar helpt men (tijdelijk) de problemen mee weg maar de oorzaak moet aangepakt worden.
En uiteraard zou sociale zorg primair moeten zijn alleen is de vraag wie gaat dat bepalen dat dat moet?
Of denkt u dat elke verslaafde naar de hulpsector gaat stappen zeggende ik ben drugverslaafde - ik steel elke dag voor € X en wil NU sociale hulp want dat is beter voor de maatschappij?
http://www.cannabishulp.be/home" onclick="window.open(this.href);return false;
zelfhulp een man in de problemen, hebben we allemaal geen problemen?
maar de oplossing is ik ga stoppen met cannabis en dan zijn ze opgelost.
ik en cannabis? cannabis is het beste medicijn, bestaat al tienduizenden jaren en nog nooit iemand overleden.
laat je leven niet in rook opgaan, ja rook het niet want is slecht gebruik het op een goede manier.
zonder zou ik niet kunnen leven, dit doet mij deze idiote wereld relativeren.
Ik gebruik al 14 jaar en ben van kop tot teen onderzocht en ben in perfecte gezondheid.
zeer zeinig dokter of kliniek nodig gehad, kan werken zonder probleem
het probleem is dat men dit eerst eens zou moeten proberen
de wereld van drugs bied enorme perspectieven voor de mensheid,
de gevaren zijn de wapens, de oorlogen, geld, macht, vervuiling, ecologie
ipv cannabishulp zoek eens op cannabis en lees eens de hoeveelheid positieve info
dit gaat in het niets op naar de negatieve, nog geen procent.
site cannabishulp zal nogal veel bezocht worden.
moet geen problemen zoeken op voorhand, voor alles zijn oplossingen.
waarom zijn drugs verboden?
en auto rijden niet, nogthans zijn er veel meer gewonden en doden in het verkeer op het werk.
mensen zijn ook aan hun auto, televisie, facebook, sport, geld, macht, verslaaft is daar iets verkeerd aan?
maar als het de drugdealer, kweker is dat doet hij het uit geldgewin.
waarom gaan jullie allemaal gaan werken?
niet voor de mooie ogen van de baas, voor de cash.
ik ben nu oude wetteksten aan het lezen "de befaamde opiumwet die ons tot wereldlijke slaven van deze domme wet gemaakt hebben"
en het valt mij op hoe deze allemaal opgebouwd zijn om te onderdrukken
en de macht van de 'overheid' te versterken en zo de mens hun vrijheid te beperken.
is dit democratisch?
EN wie moet dit allemaal regelen, experten van drugs en gezondheidszorg en justitie mag er bij zitten en opmerkingen maken
Het eerste misbruik van recht is het voorrecht
Lap, de kleurtjesman is weer in actie geschoten om het nieuwe jaar te vieren.
Lees hieronder wat allemaal de gevolgen kunnen zijn van drugsgebruik.
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf2015010 ... gn=seeding" onclick="window.open(this.href);return false;
Lees hieronder wat allemaal de gevolgen kunnen zijn van drugsgebruik.
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf2015010 ... gn=seeding" onclick="window.open(this.href);return false;
de zaak zelf is zo zeef als zwitserse kaas
eerst wou ik een pre-judiciele vraag stellen
maar volgende info heb ik van mijn oude advocaat:
Elke Belgische jurist behoort de notie ‘discriminatie’ onmiddellijk te linken enerzijds aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en anderzijds aan de Wet van 25/02/2003 ter bestrijding van discriminatie en tot wijziging van de Wet van 15 februari 1993 tot oprichting van een Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding (hierna kortweg ‘Antidiscriminatiewet’).
1. artikelen 10 en 11 van de Grondwet
Conform het principe ‘nullum crimen sine lege’ (geen misdrijf zonder wet) stelt de Drugswet van 24/02/1921 in artikel 2bis . .de overtredingen van de bepalingen van de krachtens deze wet uitgevaardigde koninklijke besluiten met betrekking tot de slaapmiddelen, verdovende middelen en de andere psychotrope stoffen die afhankelijkheid kunnen teweegbrengen en waarvan de lijst door de Koning wordt vastgesteld alsmede met betrekking tot de verbouw van planten waaruit deze stoffen kunnen worden getrokken...” strafbaar.
De ‘lijst’ waarvan sprake is opgenomen in het K.B. van 31/12/1930. Cannabis b.v. wordt hierin vermeld, alcohol b.v. niet.
In België heeft het Arbitragehof de bevoegdheid om de overeenstemming na te gaan van elke wetgevende norm (zoals de Drugswet van 24/02/1921 b.v.) met de bepalingen van de Grondwet.
Dit Hof is dus bevoegd om de naleving te waarborgen van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, die borg staan voor het gelijkheids- en non-discriminatiebeginsel. Het gelijkheidsbeginsel wordt gemeenzaam als volgt gedefinieerd:
"De grondwettelijke regels van gelijkheid en non-discriminatie sluiten niet uit dat een verschillende behandeling tussen de categorieën van personen ingesteld wordt voor zover ze berust op een objectief criterium en ze op redelijke wijze gerechtvaardigd is. Dezelfde regels verzetten zich overigens tegen een identieke behandeling, zonder enige redelijke rechtvaardiging, van categorieën van personen die zich in situaties bevinden die inzake de maatregel in kwestie essentieel verschillend zijn. Het bestaan van een dergelijke rechtvaardiging dient te worden beoordeeld rekening houdend met het doel en de effecten van de bekritiseerde maatregel alsook met de aard van de principes in kwestie; het gelijkheidbeginsel wordt geschonden wanneer vastgesteld wordt dat er geen redelijke en evenredige verhouding bestaat tussen de aangewende middelen en het beoogde doel."
Samengevat:
- het gelijkheidbeginsel verbiedt dat personen die zich in eenzelfde situatie bevinden, op verschillende wijze behandeld worden
- het gelijkheidsbeginsel verzet er zich tegen dat personen die zich in verschillende situaties bevinden, op dezelfde wijze behandeld zouden worden.
Wanneer het Arbitragehof zich vragen stelt over de grondwettelijkheid van een norm van wetgevende aard ten opzichte van het gelijkheidbeginsel, gaat het in vier stappen tewerk.
Het Arbitragehof zoekt uit of het bestreden onderscheid betrekking heeft op twee categorieën van personen die zich in vergelijkbare situaties bevinden en tracht vervolgens het doel van dit onderscheid te ontdekken, waarna de wettigheid van dit doel wordt onderzocht en wordt nagegaan of de maatregelen die door de betwiste norm gedragen worden, objectief gerechtvaardigd kunnen worden en geschikt zijn ten opzichte van het beoogde doel. Verder verifieert het tenslotte of er een evenredige verhouding bestaat tussen de aangewende middelen en het beoogde doel.
Het Arbitragehof kan dan eventueel een wetgevende norm die een grondwettelijke bepaling schendt, vernietigen, en dus de facto de wetgever op het matje roepen.
Zoals in het arrest van 11/01/2007, waarvan U mij de coördinaten bezorgde, is het derhalve perfect mogelijk dat het Hof een discriminatie weerhoudt tussen de wettelijke (in casu fiscale) behandeling van 2 producten (in casu herbruikbare en niet- herbruikbare verpakkingen).
Bij arrest van 18/11/1998 (rolnummer 114/98, B.S. 30/01/1999, 2833) heeft het Arbitragehof al eens artikel 2bis §1 van de Drugswet getoetst aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet. In deze zaak werd de vraag gesteld of artikel 2bis §1 samen met de artikelen 1, 11 en 28 van het K.B. van 31/12/1930 niet discriminatoir is in zoverre deze bepalingen 1. de verschillende gedragingen bedoeld in de Drugswet en in het K.B. van 31/12/1930 op ongedifferentieerde wijze bestraft zonder een onderscheid te maken naargelang de beklaagde ze aanwendt met het oog op zijn persoonlijke consumptie;
2. cannabis niet onderscheidt van de andere in artikel 1 van het K.B. van 31/12/1930 omtrent de handel in slaap- en verdovende middelen bedoelde stoffen;
3. cannabis strafbaar stelt zonder dat te doen ten aanzien van andere stoffen die eveneens schadelijk zijn of afhankelijkheid veroorzaken.
Het Hof heeft geoordeeld dat de aangevoerde verschillen betrekking hebben op de door de Koning gemaakte keuzes. Het Hof stelt nog dat “... mochten daaruit met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet strijdige discriminaties voortvloeien, dan zou het Hof die discriminaties niet vermogen af te keuren, vermits die beoordelingsbevoegdheid hetzij bij de Raad van State, hetzij bij andere rechtscolleges berust”.
Kortom, het Arbitragehof heeft zich onbevoegd verklaard, aangezien het enkel wetgevende normen kan toetsen, geen uitvoerende (zoals een K.B.).
De kans is reëel dat het Arbitragehof dezelfde redenering zal volgen, indien de vraag zon worden voorgelegd of er geen discriminatie is tussen cannabis en alcohol, daar waar cannabis in het Belgisch strafrecht zit en alcohol niet.
Ook ten gronde is het twijfelachtig of het Hof artikel 2bis van de Drugswet in de door U gevolgde redenering zou vernietigen, aangezien de verschillende behandeling van cannabis en alcohol gemotiveerd is door een hoger doel. namelijk de volksgezondheid en de openbare veiligheid.
Daarenboven is het al dan niet strafrechtelijk beteugelen van o.a. bezitten, verhandelen en invoeren van cannabis een vraagstuk dat louter in het parlement dient te worden behandeld en waarover de rechterlijke macht in principe geen uitspraak mag en kan doen.
Zoals door het Arbitragehof gesteld, zijn de Raad van State en/of andere (burgerlijke) rechtscolleges wel bevoegd (art. 159 van de Grondwet: “De hoven en rechtbanken passen de algemene, provinciale en plaatselijke besluiten en verordeningen alleen toe in zoverre zij met de wetten overeenstemmen”), doch deze rechtbanken kunnen geen wettelijke bepaling vernietigen en dus uit het rechtsverkeer doen verdwijnen. Wat in theorie wel mogelijk zou zijn, is een vordering stellen gekoppeld aan een dwangsom. Dit in de hoop dat de rechtbank de vordering dan ontvankelijk en gegrond zou verklaren en een dwangsom zou opleggen b.v. per dag dat de overheid niet de nodige maatregelen zou nemen.
Eén en ander is juridisch-technisch wel zeer complex. Bovendien is de afloop uiteraard hoogst onzeker.
eerst wou ik een pre-judiciele vraag stellen
maar volgende info heb ik van mijn oude advocaat:
Elke Belgische jurist behoort de notie ‘discriminatie’ onmiddellijk te linken enerzijds aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en anderzijds aan de Wet van 25/02/2003 ter bestrijding van discriminatie en tot wijziging van de Wet van 15 februari 1993 tot oprichting van een Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding (hierna kortweg ‘Antidiscriminatiewet’).
1. artikelen 10 en 11 van de Grondwet
Conform het principe ‘nullum crimen sine lege’ (geen misdrijf zonder wet) stelt de Drugswet van 24/02/1921 in artikel 2bis . .de overtredingen van de bepalingen van de krachtens deze wet uitgevaardigde koninklijke besluiten met betrekking tot de slaapmiddelen, verdovende middelen en de andere psychotrope stoffen die afhankelijkheid kunnen teweegbrengen en waarvan de lijst door de Koning wordt vastgesteld alsmede met betrekking tot de verbouw van planten waaruit deze stoffen kunnen worden getrokken...” strafbaar.
De ‘lijst’ waarvan sprake is opgenomen in het K.B. van 31/12/1930. Cannabis b.v. wordt hierin vermeld, alcohol b.v. niet.
In België heeft het Arbitragehof de bevoegdheid om de overeenstemming na te gaan van elke wetgevende norm (zoals de Drugswet van 24/02/1921 b.v.) met de bepalingen van de Grondwet.
Dit Hof is dus bevoegd om de naleving te waarborgen van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, die borg staan voor het gelijkheids- en non-discriminatiebeginsel. Het gelijkheidsbeginsel wordt gemeenzaam als volgt gedefinieerd:
"De grondwettelijke regels van gelijkheid en non-discriminatie sluiten niet uit dat een verschillende behandeling tussen de categorieën van personen ingesteld wordt voor zover ze berust op een objectief criterium en ze op redelijke wijze gerechtvaardigd is. Dezelfde regels verzetten zich overigens tegen een identieke behandeling, zonder enige redelijke rechtvaardiging, van categorieën van personen die zich in situaties bevinden die inzake de maatregel in kwestie essentieel verschillend zijn. Het bestaan van een dergelijke rechtvaardiging dient te worden beoordeeld rekening houdend met het doel en de effecten van de bekritiseerde maatregel alsook met de aard van de principes in kwestie; het gelijkheidbeginsel wordt geschonden wanneer vastgesteld wordt dat er geen redelijke en evenredige verhouding bestaat tussen de aangewende middelen en het beoogde doel."
Samengevat:
- het gelijkheidbeginsel verbiedt dat personen die zich in eenzelfde situatie bevinden, op verschillende wijze behandeld worden
- het gelijkheidsbeginsel verzet er zich tegen dat personen die zich in verschillende situaties bevinden, op dezelfde wijze behandeld zouden worden.
Wanneer het Arbitragehof zich vragen stelt over de grondwettelijkheid van een norm van wetgevende aard ten opzichte van het gelijkheidbeginsel, gaat het in vier stappen tewerk.
Het Arbitragehof zoekt uit of het bestreden onderscheid betrekking heeft op twee categorieën van personen die zich in vergelijkbare situaties bevinden en tracht vervolgens het doel van dit onderscheid te ontdekken, waarna de wettigheid van dit doel wordt onderzocht en wordt nagegaan of de maatregelen die door de betwiste norm gedragen worden, objectief gerechtvaardigd kunnen worden en geschikt zijn ten opzichte van het beoogde doel. Verder verifieert het tenslotte of er een evenredige verhouding bestaat tussen de aangewende middelen en het beoogde doel.
Het Arbitragehof kan dan eventueel een wetgevende norm die een grondwettelijke bepaling schendt, vernietigen, en dus de facto de wetgever op het matje roepen.
Zoals in het arrest van 11/01/2007, waarvan U mij de coördinaten bezorgde, is het derhalve perfect mogelijk dat het Hof een discriminatie weerhoudt tussen de wettelijke (in casu fiscale) behandeling van 2 producten (in casu herbruikbare en niet- herbruikbare verpakkingen).
Bij arrest van 18/11/1998 (rolnummer 114/98, B.S. 30/01/1999, 2833) heeft het Arbitragehof al eens artikel 2bis §1 van de Drugswet getoetst aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet. In deze zaak werd de vraag gesteld of artikel 2bis §1 samen met de artikelen 1, 11 en 28 van het K.B. van 31/12/1930 niet discriminatoir is in zoverre deze bepalingen 1. de verschillende gedragingen bedoeld in de Drugswet en in het K.B. van 31/12/1930 op ongedifferentieerde wijze bestraft zonder een onderscheid te maken naargelang de beklaagde ze aanwendt met het oog op zijn persoonlijke consumptie;
2. cannabis niet onderscheidt van de andere in artikel 1 van het K.B. van 31/12/1930 omtrent de handel in slaap- en verdovende middelen bedoelde stoffen;
3. cannabis strafbaar stelt zonder dat te doen ten aanzien van andere stoffen die eveneens schadelijk zijn of afhankelijkheid veroorzaken.
Het Hof heeft geoordeeld dat de aangevoerde verschillen betrekking hebben op de door de Koning gemaakte keuzes. Het Hof stelt nog dat “... mochten daaruit met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet strijdige discriminaties voortvloeien, dan zou het Hof die discriminaties niet vermogen af te keuren, vermits die beoordelingsbevoegdheid hetzij bij de Raad van State, hetzij bij andere rechtscolleges berust”.
Kortom, het Arbitragehof heeft zich onbevoegd verklaard, aangezien het enkel wetgevende normen kan toetsen, geen uitvoerende (zoals een K.B.).
De kans is reëel dat het Arbitragehof dezelfde redenering zal volgen, indien de vraag zon worden voorgelegd of er geen discriminatie is tussen cannabis en alcohol, daar waar cannabis in het Belgisch strafrecht zit en alcohol niet.
Ook ten gronde is het twijfelachtig of het Hof artikel 2bis van de Drugswet in de door U gevolgde redenering zou vernietigen, aangezien de verschillende behandeling van cannabis en alcohol gemotiveerd is door een hoger doel. namelijk de volksgezondheid en de openbare veiligheid.
Daarenboven is het al dan niet strafrechtelijk beteugelen van o.a. bezitten, verhandelen en invoeren van cannabis een vraagstuk dat louter in het parlement dient te worden behandeld en waarover de rechterlijke macht in principe geen uitspraak mag en kan doen.
Zoals door het Arbitragehof gesteld, zijn de Raad van State en/of andere (burgerlijke) rechtscolleges wel bevoegd (art. 159 van de Grondwet: “De hoven en rechtbanken passen de algemene, provinciale en plaatselijke besluiten en verordeningen alleen toe in zoverre zij met de wetten overeenstemmen”), doch deze rechtbanken kunnen geen wettelijke bepaling vernietigen en dus uit het rechtsverkeer doen verdwijnen. Wat in theorie wel mogelijk zou zijn, is een vordering stellen gekoppeld aan een dwangsom. Dit in de hoop dat de rechtbank de vordering dan ontvankelijk en gegrond zou verklaren en een dwangsom zou opleggen b.v. per dag dat de overheid niet de nodige maatregelen zou nemen.
Eén en ander is juridisch-technisch wel zeer complex. Bovendien is de afloop uiteraard hoogst onzeker.
Het eerste misbruik van recht is het voorrecht
als men drugs gebruikt is men gaga.Dit forum begint hoe langer hoe meer op een rariteitenkabinet te gelijken.
Blijkbaar denkt men dat men minstens half gaga moet zijn om hier een vraag te mogen stellen.
Het eerste misbruik van recht is het voorrecht
uw link naar het nieuwsblad werkt niet net als de gevolgenLap, de kleurtjesman is weer in actie geschoten om het nieuwe jaar te vieren.
Lees hieronder wat allemaal de gevolgen kunnen zijn van drugsgebruik.
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf2015010 ... gn=seeding" onclick="window.open(this.href);return false;
hebt u al eens de gevolgen gezien van het auto gebruik?
Het eerste misbruik van recht is het voorrecht
omdat men weer fel reageerd wil ik nog eens iets over anti-discriminatie zetten
2. Antidiscriminatiewet
Volgens de oorspronkelijke tekst van artikel 2§1 van de Antidiscriminatiewet is er sprake van directe discriminatie “... indien een verschil in behandeling dat niet objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd, rechtstreeks gebaseerd is op het geslacht, een zogenaamd ras, de huidskleur, de afkomst, de nationale of etnische afstamming, seksuele geaardheid, de burgerlijke staat, de geboorte, het fortuin, de leeftijd, het geloof of de levensbeschouwing, de huidige of toekomstige gezondheidstoestand, een handicap of een fysieke eigenschap”. §2 Van artikel 2 verwijst in verband met indirecte discriminatie naar deze lijst.
Het Arbitragehof heeft bij arrest van 6 oktober 2004 (rolnummer 157/2004, B.S. 18/10/2004, 72389) geoordeeld dat de Antidiscriminatiewet zelf discriminerend is, aangezien het in een systeem van bescherming tegen discriminatie waarin een ongelijke behandeling alleen dan als discriminerend wordt aangemerkt wanneer dat verschil in behandeling niet objectief en redelijk verantwoord wordt, niet pertinent is bepaalde discriminatiegronden uit het toepassingsgebied van de Antidiscriminatiewet uit te sluiten.
De limitatieve lijst van discriminatiegronden werd dan ook vernietigd en voormeld artikel 2§§1 en 2 werd aangepast tot: “Er is sprake van directe discriminatie indien een verschil in behandeling [...] niet objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd. ... Er is sprake van indirecte discriminatie wanneer een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze als dusdanig een schadelijke weerslag heeft op personen [...], tenzij die bepaling, maatstaf of handelwijze objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd”.
2. Antidiscriminatiewet
Volgens de oorspronkelijke tekst van artikel 2§1 van de Antidiscriminatiewet is er sprake van directe discriminatie “... indien een verschil in behandeling dat niet objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd, rechtstreeks gebaseerd is op het geslacht, een zogenaamd ras, de huidskleur, de afkomst, de nationale of etnische afstamming, seksuele geaardheid, de burgerlijke staat, de geboorte, het fortuin, de leeftijd, het geloof of de levensbeschouwing, de huidige of toekomstige gezondheidstoestand, een handicap of een fysieke eigenschap”. §2 Van artikel 2 verwijst in verband met indirecte discriminatie naar deze lijst.
Het Arbitragehof heeft bij arrest van 6 oktober 2004 (rolnummer 157/2004, B.S. 18/10/2004, 72389) geoordeeld dat de Antidiscriminatiewet zelf discriminerend is, aangezien het in een systeem van bescherming tegen discriminatie waarin een ongelijke behandeling alleen dan als discriminerend wordt aangemerkt wanneer dat verschil in behandeling niet objectief en redelijk verantwoord wordt, niet pertinent is bepaalde discriminatiegronden uit het toepassingsgebied van de Antidiscriminatiewet uit te sluiten.
De limitatieve lijst van discriminatiegronden werd dan ook vernietigd en voormeld artikel 2§§1 en 2 werd aangepast tot: “Er is sprake van directe discriminatie indien een verschil in behandeling [...] niet objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd. ... Er is sprake van indirecte discriminatie wanneer een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze als dusdanig een schadelijke weerslag heeft op personen [...], tenzij die bepaling, maatstaf of handelwijze objectief en redelijkerwijze wordt gerechtvaardigd”.
Het eerste misbruik van recht is het voorrecht
Toch zeer eigenaardig dat personen die door de overheid of politie in het ongelijk zijn gesteld, plots wel alle artikelen van het hele Belgische wetboek schijnen te kennen om eronderuit te komen of hun gelijk te halen. Ze hadden die beter gekend alvorens met die instanties in aanraking te komen.