Ik weet goed dat dit niets opleverd, maar ik wil dit toch even van mij afschrijven als een waarschuwing naar anderen.
Twee jaar geleden had ik een bijna aanrijding met twee fietsende scholieren. Kon net op tijd stoppen, maar één van de fietsers verloor het evenwicht door het opschrikken en kwam licht ten val (snelheid was nog geen 10 km/u, want we reden beide stapvoets). Aangezien ik op een kruispunt stond met twee kleine kinderen op de achterbank en niet meteen kon uitstappen, verontschuldigde ik me bij beide fietsers vanuit mijn wagen. Deze reageerden boos (wat natuurlijk een normale reactie is) en gooiden wat verwijten naar mij toe. Hierna stapten zij terug op de fiets en reden verder.
Ik dacht op dat moment dat daarmee de kous af was en reed 100 meter verder om mijn kinderen op school af te zetten.
Tien dagen later kreeg ik een brief van de politie binnen: Ongeval veroorzaakt met schade en lichamelijke letsels en vluchtmisdrijf. Ik viel bijna letterlijk van mijn stoel. Zo snel mogelijk naar de politie gegaan om mijn verklaring af te leggen en daar bleek dat de school de kinderen aangezet heeft om klacht in te dienen. Ze zijn zelfs naar het kliniek geweest om hun "letsels" vast te stellen (bleek een blauw plekje te zijn) en de fietsenmaker om een fiets te repareren (kostprijs 7 euro
). Ze hebben zelfs een getuige aangevoerd (klasgenootje waarschijnlijk
) om te verklaren dat ze teken deden naar mij om te zeggen dat het ernstig was, wat gewone een botte leugen is. Ik ben er vrij zeker van dat ik het ideale excuus was voor hun te laat komen op school (het ongeval gebeurde op 10 minuten van de school op het ogenblik dat hun lessen normaal gezien begonnen. Ik heb ook op die school gezeten, vandaar)
Hoe kon ik dit vermijden?? Geen idee hoe je vluchtmisdrijf pleegt als het slachtoffer zelf vertrekt... Had ik mijn twee kinderen moeten achterlaten en achter hun aan moeten lopen? Politie bellen zonder een slachtoffer zou echt belachelijk geweest zijn, niet?
De agent waarbij ik mijn verhaal deed kon tussen de lijnen lezen en stelde mij gerust dat dit waarschijnlijk geseponeerd zou worden om dat het echt van een mug een olifant maken was.
Niet dus... een jaar later kon ik naar de politierechter, waar ik totaal kansloos vernederd en beledigd werd en zelfs niet mijn volledige verklaring mocht doen. Vonnis: 1200 euro, 45 dagen rijverbod, examens terug afleggen en psychologische test afleggen (ik werd bijna misselijk)
Op naar beroep dan, hier kreeg ik wel een voorzitter die mij wou horen. Ik was daar met een goed gevoel buiten gestapt, maar kreeg een paar maanden later dan toch te horen dat de straf wordt behouden,....zonder motivatie.
Mijn excuses voor de lange tekst, maar ik zit er enorm mee in mijn maag en wil iedereen waarschuwen dat wanneer je in zo'n situatie terechtkomt dat je best zelf snel naar de politie stapt ook al lijkt er niets gebeurd te zijn. Het gerecht is meedogenloos naar vluchtmisdrijf toe en de politierechtbank dient enkel om sorry te zeggen, niet om je te verdedigen.