Het visueel vaststellen van een kleur is wel betrouwbaarder dan het visueel vaststellen van een snelheid.
Weinig mensen zullen het verschil tussen 120 (toegelaten) en 130 (verboden) correct kunnen vaststellen. Een rechter zal in zo'n geval dan ook de mening van een politieagent wel een bijzondere bewijswaarde geven, maar die vaststellingen niet noodzakelijk als waar beschouwen.
Wat ook logisch is.
Inzake snelheidsoverschrijding, is net de mate van overschrijding bepalend voor de strafmaat. In de gevallen waar een minnelijke schikking nog mogelijk is, is het aantal kilometer per uur overschrijding immers bepalend voor het aangeboden bedrag. En bij randgevalletjes kunnen een paar km/u overschrijding méér of minder, voor de overtreder al snel het verschil uitmaken tussen ermee wegkomen door te voldoen aan een minnelijke schikking, of een dagvaarding aan de broek hebben. Of tussen wel/geen vervallenverklaring uit het recht een motorvoertuig te besturen als bijkomende straf.
Als men overdreven snelheid wil weerhouden, moet men dan ook 100 % zeker zijn hoeveel de overschrijding exact bedroeg. Met een louter visuele inschatting van de gereden snelheid ipv van een meting door een geijkt toestel, komt 1 en ander natuurlijk op héél losse schroeven te staan.
Bovendien gebeurt het soms dat een politieagent iemand verbaliseert voor een bepaalde snelheid, terwijl het juridisch beter is om gewoon overdreven snelheid te claimen. Dat kan zelfs als je de snelheidsbeperking NIET overtreedt (maar bvb 120km/u rijdt als het massaal hagelt én gigantisch druk is op de autostrade)
Klopt. Een béétje verbalisant zal bij twijfel desgevallend onaangepaste snelheid proberen te weerhouden. Alleen moet de verbalisant dan wél nauwkeurig vaststellingen weergeven waaruit het onaangepaste karakter van de gereden snelheid dan wel blijkt.
Het verschil tussen 50 en 120/135 km per uur is natuurlijk wél visueel gemakkelijk vast te stellen en daar zal een rechter de politieagent dus wél op zijn woord geloven.
Klopt. Onder deze vaststelling, zal topicstarter m.i. niet zo eenvoudig wegkomen.