Vraag betreffende wegcode Artikel 29 § 3

[audia5]

Vraag betreffende Artikel 29 § 3 (overschrijden maximumsnelheid).

-----------------------------------
§ 3. Het overschrijden van de toegelaten maximumsnelheid bepaald in de reglementen uitgevaardigd op grond van deze gecoördineerde wetten wordt gestraft met een geldboete van 10 euro tot 500 euro.
De rechter houdt rekening met het aantal kilometer per uur waarmee de toegelaten maximumsnelheid wordt overschreden.
De volgende overtredingen worden bovendien gestraft met een verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig voor een duur van ten minste acht dagen en ten hoogste vijf jaar :
het overschrijden van de toegelaten maximumsnelheid met meer dan 40 kilometer per uur, of :
het overschrijden van de toegelaten maximumsnelheid met meer dan 30 kilometer per uur binnen een bebouwde kom, in een zone 30, schoolomgeving, erf of woonerf.
Wanneer de rechter het verval van het recht tot sturen niet uitspreekt, motiveert hij deze beslissing.
-----------------------------------

Acht dagen tot vijf jaar? 8 dagen of 2920 dagen? Is het aldus mogelijk dat gedaagden voor rechtbank 'A' 8 dagen rijverbod krijgen en voor rechtbank 'B' 5 jaar, voor hetzelfde vergrijp? Gedaagden schijnen mijns inziens zeer afhankelijk van de subjectieve opinie van de rechter die wegens vermeld artikel naar eigen goeddunken mag beslissen tussen 8 dagen en 5 jaar - dit is mijns inziens moreel onaanvaardbaar.

Zeer benieuwd of iemand hier een antwoord op heeft.

[mava105]

Zal er vanaf hangen of het een veelpleger is of niet.

[Turaki]

http://wegcode.be/boeteberekening
Interessant voor wie eens de gevolgen van zijn snelheid wil berekenen.

[audia5]

Veelpleger of niet, dit is buiten de kwestie, maar ik begrijp uw reactie. Waar ik vragen bij stel is dat de rechter vogelvrij is in zijn/haar verdict - de wet laat klaarblijkelijk alle vonnissen toe tussen de 8 en 2920 dagen voor één en hetzelfde vergrijp. De rechter is een uitvoerende macht en geen beslissende macht in sé. Doch in vermeld artikel heeft de rechter overduidelijk alle vrijheid om gedaagden al dan niet hun levenskwaliteit en levenszekerheid te vernietigen met een vonnis dat hem/haar de vrijheid laat tussen 8 en 2920 dagen te kiezen. Het subjectieve aspect in dit artikel is het probleem - de wet is niet eenduidig. U kunt het vertalen naar iemand die een nieuwe wagen moet kopen en moet beslissen in het gamma tussen een Bugatti Veyron en een Renault Twingo. Want zo groot is het verschil dat de wet toelaat in deze veroordeling. Gedaagden (en hun advocaten) kunnen met dergelijke wetgeving enkel gissen naar de uitspraak - de marge is overdreven groot, laat teveel ruimte aan subjectiviteit en is, ik val in herhaling, moreel onaanvaardbaar - de wet moet duidelijk zijn, het is A of B en niet "ergens tussen A en Z, kies maar iets".

[Lightning]

Ja, de beoordeling door de rechter is in zekere mate subjectief. Maar, U lijkt blijkbaar enkel de minimum en maximum bestraffing te willen lezen.
In Art. 29 §3 is er ook sprake van:

....het overschrijden van de toegelaten maximumsnelheid met meer dan 40 kilometer per uur, of
het overschrijden van de toegelaten maximumsnelheid met meer dan 30 kilometer per uur binnen een bebouwde kom, in een zone 30, schoolomgeving, erf of woonerf.

Er wordt dus rekening gehouden met hoeveel te snel (vanaf 31 tot zo snel uw snelle wagen kan), de plaats van de overtreding, de mate waarin de overtreder reeds eerder veroordeeld werd (wat U schijnt te willen minimaliseren), ... En, ook niet onbelangrijk, hoeveel praat heeft de beklaagde.

PS. Niemand verplicht U te snel te rijden.

[scorpioen]

De wetgever geeft inderdaad een ruime appreciatiebevoegdheid aan de rechter.

Dit is in de meeste strafzaken het geval waar het verschil tussen het minimum en maximum vrij groot is. Bij moord kan de rechter als hij verzachtende omstandigheden aanvaard kiezen tussen drie jaar en levenslang.

Dat u de rechter onder de uitvoerende macht rangschikt is wel een kleine uitschuiver. Er zijn drie machten: de wetgevende, de uitvoerende en de rechterlijke macht. En de rechter heeft inderdaad veel macht. De (grond)wetgever heeft dit gewild.

[Johano]

Indien u liever heeft dat de wetgever strikter is en om zeker de "zware" gevallen goed te kunnen straffen dan maar een artikel neemt dat zegt dat het is ofwel 8 dagen ofwel 5 jaar dan vergist u zich schromelijk.
8 dagen is in (sommige) gevallen veel te weinig. 5 jaar is dan weer veel te veel (in veel gevallen). Het moet u maar overkomen dat de rechter vindt dat 1 jaar voor u genoeg is, maar hij kan slechts 8 dagen of 5 jaar geven. In zo'n geval kan de rechter de straf niet meer "op maat van de beklaagde" geven. Hij is genoodzaakt van onredelijk te werk te gaan. Ofwel is het onredelijk veel, of onredelijk weinig (zeker in het geval van de publieke opinie).

U vergeet overigens dat de rechter goed moet motiveren waarom hij een bepaalde straf geeft. Disproportionaliteit of gebrek aan motivering worden bestraft in hoger beroep of cassatie. Ik kan u verzekeren dat geen enkele rechter zijn eigen beslissing graag ziet veranderd of teniet gedaan worden...
Ofwel jankt u dus voor u geslagen bent; ofwel bent u ooit flink gestraft geweest en daarover gefrustreerd. Het systeem waarbinnen onze rechterlijke macht werkt is m.i. een goed systeem dat subjectiviteit toelaat. Subjectiviteit wil ook zeggen dat het aangepast kan worden voor diegene die ondergaat. Een teveel aan subjectivteit bevat weer het correctief van hoger beroep en de motiveringsplicht van de rechter.

Ik vind uw argumenten dan ook weinig afdoend en de praktijk bewijst dat het minimum en maximum-systeem wel degelijk werkt.

[Kingfisher]

8 dagen is te veel voor iemand die 140 km/u rijdt op een autostrade, 5 jaar is te weinig voor iemand die aan 140 km/u voorbij een gestopte schoolbus vlamt.

Dus ja, de rechter zal oordelen, en neen, geen enkele snelheidsovertreding is identiek
- plaats van delict (woonwijk, autostrade)
- veelpleger
- weersomstandigheden
- tijdstip
- mentaliteit dader (kind is opgenomen in ziekenhuis of onbezonnen straatrace)
en zo zijn er nog tientallen elementen.

[Inazuma]

Er is al vaker gepleit voor vaste straffen, zodat een gelijk misdrijf ook in een gelijke straf resulteert ipv af te hangen van de willekeur van de rechtbank .
(Kruisvaarder D'Hondt in Dendermonde komt dan spontaan in mijn gedacht.)
De rechter oordeelt dan enkel nog over schuld en onschuld, niet meer over de vooraf vastgelegde straf.

Dit kan perfect met een matrix van plaatsen, (weers)omstandigheden, en de aard van de inbreuk.