Ik ga de situatie zo goed mogelijk proberen schetsen.
In een grootwarenhuis in Jette is er een onderaardse parking voorzien. "De ingang" is in beginsel 1-richting, dus enkel een ingang. De uitgang ligt achteraan.
Aan de ingang (poort) wordt niet vermeld dat dit enkel eenrichting is. (Enkel aan het einde van de ingang staat een verbodenrichting bord, dit is niet van buiten zichtbaar)
De winkel alsook de garage sluiten om 20u. De garage(ingang) gaat echter terug open om 20.15u om het personeel langs de ingang naar buiten te laten rijden.
De politie heeft echter als eens een boete uitgeschreven aan iemand die langs deze weg naar buiten kwam.
Mogen zij dit doen? En op welke juridische grondslage beroepen ze zich dan?
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
+ ze begeven zich ( waarschijnlijk ) op privé grond waar ze al helemaal geen boetes kunnen uitdelen.Eigenlijk niet, zij hebben op dat uur daar niets meer te zoeken aangezien de winkel gesloten is. en de ingang is een deel van een rond punt..Waarschijnlijk omdat ze op die wijze ook in een publieke eenrichtingstraat terechtkomen?
het is niet omdat op een privé parking ( meestal ) de "wegcode" van toepassing is, dat men zomaar boetes kan uitdelen, dit word meestal gebruikt door verzekeringsmaatschappijen ingeval van een accident op de parking.
Zoals ik al schreef vermoed ik dat men vanuit de parking deze rotonde - wegens één of ander verkeersreglement of lokale situatie - NIET mag oprijden, alleen inrijden. Welke reden gaf de politie op om u te verbaliseren?
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Ik ga ervan uit dat de rotonde openbare weg is. U zegt dat op privé inrit aangeduid is dat het een inrit is en dus geen uitrit.
Waarschijnlijk is er dan ook slechts een toelating van de bevoegde overheid om de rotonde te mogen verlaten via die inrit maar geen toelating om daar de openbare weg (rotonde) op te rijden.
Waarschijnlijk is er dan ook slechts een toelating van de bevoegde overheid om de rotonde te mogen verlaten via die inrit maar geen toelating om daar de openbare weg (rotonde) op te rijden.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Dat is aan de Delhaize zeker? 
"Een parking, aanvankelijk voorbehouden voor het cliënteel van een grootwarenhuis, krijgt een algemeen publiek karakter wanneer iedereen er binnen mag en er geen controle wordt uitgeoefend om na te gaan of men al dan niet klant is." (Vred. Deurne 16 juni 1989 Verkeersrecht 1990, 282.)
"Een parking waar geen enkele controle bestaat, die niet afgesloten is en waar elke bestuurder vrij en onbeperkt toegang heeft, zoals bv. de parking van een grootwarenhuis en een ziekenhuis, wordt aanzien als een openbare weg. Het verkeersreglement is dan ook van toepassing." (Pol. Antwerpen 19 januari 2000 T.A.V.W. 2001, 51.)
"Een parkeerzone van een grootwarenhuis is een openbare weg daar waar het publiek er toegelaten is zonder enige controle en iedereen er toegang heeft zelfs indien die zones aanvankelijk voorbehouden zijn voor de klanten." (Pol. Leuven 18 januari 1996 Verkeersrecht 1996, 245.)
"Een parking van een grootwarenhuis, die zich uitstrekt over een enorme ruimte, vrij toegankelijk is voor het publiek en kan gebruikt worden door de klanten, van zowel het warenhuis, het benzinestation als het restaurant, is een openbare weg." (Corr. Brussel 5 maart 1992 Verkeersrecht 1993, 53.)
"De parking van een grootwarenhuis die voor elkeen toegankelijk is, moet als openbare weg worden beschouwd zodat de Wegcode van toepassing is. [...]" (Rb. Charleroi 14 mei 1985 RGAR 1986, nr. 11.122.)
Met als gevolg dat het onder het toepassingsgebied valt van art. 1 Wegcode: "Dit reglement geldt voor het verkeer op de openbare weg en het gebruik ervan, door voetgangers, voertuigen, trek-, last- of rijdieren en vee."
"Een parking, aanvankelijk voorbehouden voor het cliënteel van een grootwarenhuis, krijgt een algemeen publiek karakter wanneer iedereen er binnen mag en er geen controle wordt uitgeoefend om na te gaan of men al dan niet klant is." (Vred. Deurne 16 juni 1989 Verkeersrecht 1990, 282.)
"Een parking waar geen enkele controle bestaat, die niet afgesloten is en waar elke bestuurder vrij en onbeperkt toegang heeft, zoals bv. de parking van een grootwarenhuis en een ziekenhuis, wordt aanzien als een openbare weg. Het verkeersreglement is dan ook van toepassing." (Pol. Antwerpen 19 januari 2000 T.A.V.W. 2001, 51.)
"Een parkeerzone van een grootwarenhuis is een openbare weg daar waar het publiek er toegelaten is zonder enige controle en iedereen er toegang heeft zelfs indien die zones aanvankelijk voorbehouden zijn voor de klanten." (Pol. Leuven 18 januari 1996 Verkeersrecht 1996, 245.)
"Een parking van een grootwarenhuis, die zich uitstrekt over een enorme ruimte, vrij toegankelijk is voor het publiek en kan gebruikt worden door de klanten, van zowel het warenhuis, het benzinestation als het restaurant, is een openbare weg." (Corr. Brussel 5 maart 1992 Verkeersrecht 1993, 53.)
"De parking van een grootwarenhuis die voor elkeen toegankelijk is, moet als openbare weg worden beschouwd zodat de Wegcode van toepassing is. [...]" (Rb. Charleroi 14 mei 1985 RGAR 1986, nr. 11.122.)
Met als gevolg dat het onder het toepassingsgebied valt van art. 1 Wegcode: "Dit reglement geldt voor het verkeer op de openbare weg en het gebruik ervan, door voetgangers, voertuigen, trek-, last- of rijdieren en vee."
is het dan niet handiger om aan de uitbater/eigenaar te vragen om de uitgang effectief open te zetten om 20.15u ipv de ingang?
nu zou eigelijk de uitbater/eigenaar verantwoordelijk zijn van het begaan van de overtredingen van zijn personeel, aangezien deze op de momement de werkplaats niet kunnen verlaten langs de "goede" kant . . .
nu zou eigelijk de uitbater/eigenaar verantwoordelijk zijn van het begaan van de overtredingen van zijn personeel, aangezien deze op de momement de werkplaats niet kunnen verlaten langs de "goede" kant . . .
dan zou de eigenaar/uitbater beter de ingang gesloten houden zodat iedereen langs de "juiste" kant buiten kan, aangezien de uitgang niet word afgesloten.De winkel alsook de garage sluiten om 20u. De garage(ingang) gaat echter terug open om 20.15u om het personeel langs de ingang naar buiten te laten rijden.
-
Franciscus
- Berichten: 38607
..en dan neemt u niet de goede weg naar huis maar wel de kortste
maar een onwettige ... quid wat arbeidsrecht ongeval op weg naar huis .....
maar een onwettige ... quid wat arbeidsrecht ongeval op weg naar huis .....
Geen probleem voor arbeidsongevallen. Er moet al sprake zijn van een opzet om een arbeidsongeval niet te aanvaarden (indien alle andere voorwaarden ok zijn). Gezien er hier "duidelijk" "onduidelijkheid" kan ontstaan, lijkt opzet me al niet bewijsbaar.
Het mooiste voorbeeld van zoiets is iemand die voor een weddenschap "in opdracht" van zijn ploegbaas onder het motto "ge durft dat toch niet" tijdens de middagpauze door het raam van de eerste verdieping springt en (natuurlijk) slecht landt. Werd aanvaard door de rechter: tijdens het werk, door het werk (héél duidelijk, zelfs 'in opdracht van ploegbaas'), een letsel, een plotse gebeutenis en een verband tussen die 2 laatste.
Zie ook Arbeidshof Gent die mooi refereert naar Cassatie:
"Een zeer grove onvoorzichtigheid of een volkomen roekeloos gedrag kan niet met opzet worden gelijkgesteld.
Het ongeval is immers slechts opzettelijk door het slachtoffer veroorzaakt wanneer diegene die door het ongeval getroffen is, het willens heeft teweeggebracht, ook al heeft hij de gevolgen ervan niet gewild (cf. Cass., 16 februai 1987, Arr. Cass., 1986-87, 800, met conclusie van Advocaat-generaal Lenaerts (die onderstreept dat de wetgever van 1903 er geen twijfel laat over bestaan dat zware fout niet met opzettelijke fout mag worden gelijkgesteld)).
Andere vergoedingsregelingen, zoals de gemeenrechtelijke ongevallenverzekeringen, passen die gelijkschakeling wel toe en sluiten bijvoorbeeld ook de gevolgen van een kennelijk roekeloze daad uit van de dekking (cf.Janvier, R., Persyn, C. & Van Eeckhoutte, W., ‘Overzicht van rechtspraak: arbeidsongevallen 1984-1989’, T.P.R., 1990, nr. 51; vgl. ook: Cass., 28 september 1953, Pas., 1954, I, 45; Cass., 20 oktober 1966, Pas., 1967, I, 237)."
Het mooiste voorbeeld van zoiets is iemand die voor een weddenschap "in opdracht" van zijn ploegbaas onder het motto "ge durft dat toch niet" tijdens de middagpauze door het raam van de eerste verdieping springt en (natuurlijk) slecht landt. Werd aanvaard door de rechter: tijdens het werk, door het werk (héél duidelijk, zelfs 'in opdracht van ploegbaas'), een letsel, een plotse gebeutenis en een verband tussen die 2 laatste.
Zie ook Arbeidshof Gent die mooi refereert naar Cassatie:
"Een zeer grove onvoorzichtigheid of een volkomen roekeloos gedrag kan niet met opzet worden gelijkgesteld.
Het ongeval is immers slechts opzettelijk door het slachtoffer veroorzaakt wanneer diegene die door het ongeval getroffen is, het willens heeft teweeggebracht, ook al heeft hij de gevolgen ervan niet gewild (cf. Cass., 16 februai 1987, Arr. Cass., 1986-87, 800, met conclusie van Advocaat-generaal Lenaerts (die onderstreept dat de wetgever van 1903 er geen twijfel laat over bestaan dat zware fout niet met opzettelijke fout mag worden gelijkgesteld)).
Andere vergoedingsregelingen, zoals de gemeenrechtelijke ongevallenverzekeringen, passen die gelijkschakeling wel toe en sluiten bijvoorbeeld ook de gevolgen van een kennelijk roekeloze daad uit van de dekking (cf.Janvier, R., Persyn, C. & Van Eeckhoutte, W., ‘Overzicht van rechtspraak: arbeidsongevallen 1984-1989’, T.P.R., 1990, nr. 51; vgl. ook: Cass., 28 september 1953, Pas., 1954, I, 45; Cass., 20 oktober 1966, Pas., 1967, I, 237)."