JuridischForum.be

De kern van mijn verhaal is hier te vinden
https://www.gratisrijbewijsonline-forum ... hp?t=35392

Ik zit in een beroepsprocedure tegen een GAS-boete
In de eerste conclusie van mijn tegenpartij, de Stad Gent, kom ik wel een zeer vreemd verweer ten gronde tegen:

In het eerste middel stelt de advocaat van de Stad Gent dat de beoordelingsbevoegdheid van de politierechtbank in het kader van GAS sancties zich beperkt om louter te oordelen over de wettelijkheid en de proportionaliteit van de opgelegde administratieve boete. Volgens hen kan de administratieve sanctie enkel 'herzien' worden en kan dit niet inhouden 'vernietigen' (nietig verklaren). Volgens hen komt dit toe aan andere (administratieve) rechtscolleges.

Iemand hier een mening over?

Gelet op antwoord van Inazuma .
U kan best kopie van uw argumentatie en dus uw verweer aan advocaat tegenpartij bezorgen.
Vraag hem ook hetzelfde te doen.

Heb zelf even opgezocht en denk dat volgende argumentatie duidelijk is:

Wettelijk kader

De procedure is geregeld in de Nieuwe Gemeentewet (art. 119bis, §12 e.v.) en in de GAS-wet van 24 juni 2013.
Daarin staat dat een betrokkene tegen de beslissing van de sanctionerend ambtenaar beroep kan instellen bij de politierechtbank.

De wet omschrijft vrij nauwkeurig wat de politierechter in beroep kan doen:

Bevestigen van de beslissing van de sanctionerend ambtenaar (de boete blijft dus behouden).

Herzien (dat wil zeggen: wijzigen, verminderen of zelfs volledig opheffen) van de beslissing.

Belangrijk nuancepunt

De politierechter kan niet “vernietigen” op de manier zoals de Raad van State dat kan (dus de administratieve beslissing uit het rechtsverkeer halen alsof ze nooit bestaan heeft).

Wat de politierechter wél kan:

De beslissing van de sanctionerend ambtenaar vervangen door zijn eigen uitspraak.

Hij beoordeelt de zaak ten gronde en kan dus de opgelegde sanctie wijzigen of schrappen.

In de rechtspraak wordt dat soms zo uitgedrukt: de politierechter heeft een volle rechtsmacht (hij mag alles herbekijken, feiten én recht), maar hij treedt niet op als vernietigingsrechter.

Conclusie

De advocaat van de geïntimeerde heeft in strikte zin gelijk dat de politierechter de beslissing van de sanctionerend ambtenaar niet vernietigt zoals de Raad van State dat doet.
Maar praktisch maakt het voor de burger weinig verschil: als de politierechter de beslissing herroept of wijzigt, is de oorspronkelijke sanctie juridisch gezien niet meer uitvoerbaar.