#8 , 27 feb 2024 12:07
Beste,
ik maakte een tiental jaar geleden iets gelijkaardigs mee.
Aan verkeerslichten voor een oprit van een autosnelweg stonden drie wagens op het rechterbaanvak voorgesorteerd, één op het linkerbaanvak. Ik sloot links aan.
Toen het groen werd vertrokken de voertuigen op het rechtse baanvak, terwijl de auto voor mij bleef staan. Verstrooidheid dacht ik, tot daar geen probleem. Na in zijn achteruitkijkspiegel te kijken vertrok m'n voorganger dan toch, ware het wel aan een slakkengangetje. Hij bleef ondertussen in zijn achteruitkijkspiegel kijken, zonder aanstalten te maken zich naar het rechterbaanvak te bewegen.
Een vijftigtal meter verderop ging het van twee naar één baanvak.
Meneer bleef in de achteruitkijkspiegel kijken, aan zo'n vijftig km per uur- waarop ik hem rechts inhaalde en m'n weg vervolgde tegen zeventig km per uur. Onmiddellijk kwam de voordien trage voorganger kort achter me hangen, zonder voldoende afstand te houden- om me zodra we op de autosnelweg reden al claxonerend voorbij te steken.
Ik meen me te herinneren dat ik op dat moment m'n raampje opende en hem een welgemeende thumbs up gaf.
Meneer was al snel uit het zicht verdwenen, alhoewel ik me aan de toegestane snelheid hield- en dus zeker niet te traag reed.
Gefrustreerde mens, dacht ik zo...
Dat bleek ook het geval te zijn, toen enige tijd later een PV in de bus viel.
"Ondergetekende,..., inspecteur bij de politie van ..., verklaart het volgende"
Ik geloof dat er me een drietal overtredingen ten laste werden gelegd, waaronder het niet houden van voldoende afstand en rechts voorbijsteken. Ook iets over het maken van obscene gebaren naar andere weggebruikers (waarschijnlijk mijn opgestoken duim die verkeerd werd geïnterpreteerd).
Op het toegestuurde pv was er ruimte voor eventuele opmerkingen/een eigen verklaring. Een vierde van een pagina ongeveer. Ik heb de hele situatie toegelicht, mijn versie van de feiten neergeschreven op de volledige achterkant van de pagina en het formulier teruggestuurd.
Ik ben niet te beroerd om mijn fouten toe te geven, of een boete te betalen als ik me niet aan de regels houd- maar in dit geval was er in mijn ogen duidelijk sprake van uitlokking- wat ik dan ook verklaard heb in mijn schrijven.
Ik heb er nooit meer iets over gehoord, ook niet dat de aanklachten niet weerhouden werden- laat staan excuses gekregen.
Ik hoop dat de betreffende inspecteur er toch ten minste intern op aangesproken is geweest toen.
Ik heb altijd respect gehad voor "de arm der wet"- nog steeds- maar zulke situaties verzuren de "vriendschapsband" tussen burgers en de politie wel stevig naar mijn mening.
Ik ken uw situatie uiteraard niet, maar ik hoop voor u dat het recht- en het gezond verstand- mag zegevieren.
Succes gewenst.