Deurwaarder voor retributie in Mechelen

Jorre
Topic Starter

Deurwaarder voor retributie in Mechelen

#1 , 17 apr 2009 10:29

Lap, nu heeft mijn echtgenote het ook aan haar been.

Gisteren een aangetekend schrijven ontvangen van een deurwaarder die voor DA VINCI N.V. te Oostende optreedt.
Mijn echtgenote zou in november 2008 te Mechelen een retributiebon gekregen hebben omdat ze geen geldig perkeerticket of parkeerschijf achter haar ruit zitten had.

Als wij zo een bon hadden, dan werd dat ook betaald. Da's nu ook geen drama, maar niet in dit geval.

Mijn echtgenote weet zeker dat zij geen parkeerboete heeft gehad.
Maar het bedrijf zegt het voertuig te hebben gefotografeerd.

Meer nog, de deurwaarder beweert tevens dat wij een aanmaning in april 2009 zouden hebben ontvangen van het bedrijf DA VINCI. Iets wat wij ook betwisten want wij hebben alleszins geen zulke brief gezien.

Nu heb ik een rekening van 44€ te betalen voor iets wat ik betwist, zoniet wordt ik gedagvaard voor de bevoegde vrederechter.

Met de discussies van parkeerboetes in het achterhoofd en opvraging van adresgegevens voor iets dat voor 8 januari 2009 (wetswijziging opvragen gegevens) vraag ik me af wat ik best kan doen. Ik heb echt geen zin om nog eens 44€ te gaan betalen, of meer.
Ik heb trouwens geen tweede aanmaningsbrief ontvangen en ook niets aangetekend, behalve deze deurwaarder.

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Jorre
Topic Starter

#2 , 21 apr 2009 14:22

Ik heb ondertussen met dat kantoor gebeld en een vriendelijke dame meldde dat het volstaat om een brief te sturen met onze vaststellingen.
Zij zouden die overmaken aan VINCI PARK BELGIUM NV, waarop deze een antwoord zullen formuleren.

Ik heb zo een flauw vermoeden dat wij kunnen beweren wat we willen en dat we toch zullen moeten betalen.
Maar dat bedrijf kan ook beweren wat het wil. Ze sturen geen aangetekend omdat mensen zouden geklaagd hebben over de hogere kost. Hoe kunnen ze dan weten wie wat ontvangen heeft of niet? Ik heb alleszins NIETS ontvangen behalve deze aanmaning van de gerechtsdeurwaarder.
Ik ben enkel bereid tot betalen van de parkeerretributie.

Nog iemand in deze situatie?
Hoe kunnen wij in deze zaak best te werk gaan?

Jorre
Topic Starter

#3 , 29 apr 2009 15:30

Heeft iemand weet van precedenten? sedert dit jaar?

Reclame

hardlife
Berichten: 94

#4 , 02 mei 2009 11:09

Allereerst zou ik eens die foto opvragen..

mvg

Jorre
Topic Starter

#5 , 04 mei 2009 15:06

Allereerst zou ik eens die foto opvragen..

mvg
Ja, de deurwaarder heeft ons de foto's opgestuurd.
Daarvan kun je het volgende vaststellen:
1. De wagen is inderdaad de onze.
2. De wagen staat reglementair geparkeerd, t.t.z. in een parkeervak
3. Achter de voorruit zit geen parkeer- of enig ander ticket.
4. Achter de ruitenwisser zit een briefje, wellicht van de fotograaf
5. Nergens op de foto is te zien dat dit een zone betalend parkeren is, of is er een betaalautomaat te zien.
6. Nergens op de foto is een herkenbaar punt van de omgeving waar in de aanmaning naar verwezen wordt.

De deurwaarder herhaalde nog eens de 'regels' van VINCI Park waar zij zich aan houden, voegden er copies van de foto's bij, en stelden dat ik nu de 44€ alsnog moet betalen.

Bij een vorig contact met dat bureau (omdat dit het eerste was wat wij vernamen) vroeg ik waarom VINCI Park zelf geen aangetekend had verstuurd, dan konden ze zelf vaststellen of hun brief aankwam of niet.
"Tja, de mensen hebben vroeger geklaagd dat zij meer moeten betalen als het aangetekend wordt verstuurd."

Dan stel ik mij serieus vragen bij deze manier van werken.

Iemand enig idee wat ik best kan doen?

Franciscus
Berichten: 38592

#6 , 04 mei 2009 16:57

In principe gaat ook de gemeente Mechelen ene reglement hebben waarin zij het parkeerbedrijf machtigt op te treden.
In dit reglement zal ook staan hoe het parkeerbedrijf dit moet doen - vraag deze gegevens op - staat hier aangetekend dan moeten zij dit ook bewijzen.
staat hier niets dan is het woord tegen woord.

Normaal moet op een foto een aantal kenmerken staan zodat plaats - wagen duidelijk aangegeven worden. vb foto voorkant -achterkant voor de originel nummerplaat en foto auto met huis met nr.
Tevens mogen de fotos niet bewerkt zijn - dus de originele versie zonder verwerking - experten kunnen dat heel gemakkelijk zien blijkbaar.
(advocaten weigeren trouwens alle bewerkte foto's als er geen originele bijzijn) en terecht

sniper
Berichten: 780
Locatie: meetkerke

#7 , 05 mei 2009 09:15

"Tja, de mensen hebben vroeger geklaagd dat zij meer moeten betalen als het aangetekend wordt verstuurd."
ik denk eerder dat ze zelf minder inkomsten hebben dan, omdat de verzendkosten ten laste van da vinci zijn
gezien da vinci een bedrijf is dat winst moet maken houden ze hun kosten liefst zo laag mogelijk
beter een slechte dag op zee,
dan een goede dag op het werk

Jorre
Topic Starter

#8 , 05 mei 2009 11:37

Hierna volgt een uittreksel van het reglement, dd. Vergadering van 31 maart 2009, maar ik zie geen uitvoerige vermelding van hoe VINCI dit moet doen behalve 'alle geëigende rechtsmiddelen'. (Ik herneem tevens het standpunt van Vinci)
Maar wat betekent 'alle geëigende rechtsmiddelen' in dit geval?

Wat de foto betreft ben ik het er mee eens: er is geen enkel herkenbaar punt op de toegestuurde foto's te zien (straatnaambord, huis, huisnummer, of wat dan ook) dat linkt aan het adres, vermeld in de aanmaning.
Het standpunt van VINCI PARK NV:

Het standpunt door Vinci toegepast is steeds de volgende:
- vaststellingen door de parkeerwachters aangaande de onmiddellijk waarneembare toestand van goederen (parkeermeters en vortuigen) die zich op het openbaar domein bevinden, overeenkomstig de bepalingen van de wet van 10 april 1990 tot regeling van de private en bijzondere veiligheid,

- desgevallend, het uitschrijven van een retributiebon overeenkomstig de bepalingen van het toepasselijke retributiereglement,

- bij niet-betaling binnen de gestelde termijn, herinnering-aanmaning uitgaande van VINCI,

- bij niet-betaling en alvorens er tot dagvaarding overgegaan wordt, aanmaning bij gerechtsdeurwaarder,

- bij gebreke aan betaling, dagvaarding tot invordering voor de burgerlijke rechter.
Een herinnering-aanmaning uitgaande van VINCI heb ik helemaal niet ontvangen en een retributiebon overeenkomstig de bepalingen van het toepasselijke retributiereglement evenmin. Enkel dit aangetekend schrijven van de gerechtsdeurwaarder.

Retributiereglementen stad Mechelen
De ‘retributie’ is een billijke vergoeding die moet worden betaald, vanwege een door de stad gepresteerde dienst ten voordele van een persoon of bedrijf.
Volgens de rechtspraak is het van essentieel belang dat er een redelijk verband bestaat tussen de kostprijs van de dienst of prestatie en het tarief van de retributie.

http://www.mechelen.be/bestuurenstadsdi ... RKEREN.pdf

BEPALINGEN GEMEENSCHAPPELIJK AAN ELK DER RETRIBUTIES

Artikel 15
§1. Parkeertickets, elektronische betaalparkeerkaarten, bewonerskaarten,
werknemerskaarten, parkeerkaarten voor autodelen, andersvalidenkaarten en huisbezoekkaarten moeten duidelijk zichtbaar voor de controlewachters (aangestelden van de parkeerbeheerder) en op de binnenkant van de voorruit worden aangebracht, of indien er geen voorruit is, op het voorste gedeelte van het motorvoertuig.
§ 2. Blauwe parkeerschijven en huisbezoekkaarten moeten bovendien zodanig worden geplaatst dat het uur van instellen van de schijf, hetgeen de mogelijkheid biedt tot het afleiden van het uiterste tijdstip waarop men
vrijgesteld is van retributie, duidelijk kan afgelezen worden en dit binnen het daartoe opgelegde model van kaart.

Artikel 16
§ 1. Dienstvoertuigen van het stadsbestuur Mechelen, voertuigen die eigendom zijn van de Vlaamse Overheid en gebruikt worden als dienstvoertuigen binnen de stad Mechelen en dit voor inspectie en onderhoud van de gewestwegen, dienstvoertuigen van OCMW Mechelen, politie, brandweer en ziekenwagens van Mechelen en motorvoertuigen van Cambio met standplaats Mechelen zijn vrijgesteld van retributie.
§ 2. Houders van een andersvalidenkaart zijn eveneens vrijgesteld van
retributie, op voorwaarde dat de vernoemde kaart conform artikel 15 van
deze verordening duidelijk zichtbaar wordt aangebracht.

Artikel 17 De aangestelden van de parkeerbeheerder zijn gemachtigd vaststellingen in het kader van dit retributiereglement uit te voeren, in het bijzonder de eventuele miskenning van de retributieverplichting vast te stellen.

Artikel 18 Bij niet minnelijke regeling van de verschuldigde retributie zal de inning geschieden met alle geëigende rechtsmiddelen, hetzij door de stad, hetzij door de parkeerbeheerder.

Artikel 19 Deze verordening vervangt alle voorgaande ten deze.

Artikel 20 Deze verordening wordt aan de toezichthoudende overheid toegezonden. Het reglement zal worden afgekondigd en bekendgemaakt overeenkomstig artikel 186 van het gemeentedecreet.

Ik beschik echter niet over het oudere reglement, want het voorval zou gebeurd zijn in november 2008.
Gelet op het gemeenteraadsbesluit van 10 juli 2001, waarbij het beheer inzake het parkeren
op de openbare weg, zoals een laatste maal gewijzigd op 30 maart 2006, in concessie werd
gegeven aan de NV VINCI Park Belgium;
En toen vond ik dit op de website van dezelfde stad inzake retributies:
Geschilbeslechting retributie:
Met het oog op de invordering van een retributie is de Stadsontvanger in de mogelijkheid om een dwangbevel uit te vaardigen. Een dergelijk dwangbevel wordt betekend bij gerechtsdeurwaardersexploot.

Verzet kan tegen dat exploot worden ingediend binnen één maand na de betekening ervan bij verzoekschrift of door een dagvaarding ten gronde bij de rechtbank van eerste aanleg.

Jorre
Topic Starter

#9 , 06 mei 2009 14:18

Vandaag zocht ik het wetsartikel op met betrekking tot het opvragen van persoonsgegevens bij DIV en de rechtspraak dienaangaande:

http://jure.juridat.just.fgov.be/pdfapp ... 20081126-2
De Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer;

Gelet op de Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens ("Richtlijn 95/46/EG");

Gelet op de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens (hierna "WVP"), inzonderheid artikel 29;

Gelet op het verzoek om advies van de Heer Staatssecretaris voor Mobiliteit ontvangen op 5 november 2008;

Gelet op het verslag van Dhr. Poma;

Brengt op 26 november 2008 het volgend advies uit:

I. INLEIDING

1. De Heer E. Schouppe, Staatssecretaris voor Mobiliteit verzocht de Commissie op 4 november 2008 om advies over een wetsontwerp over de toegang van parkeerbedrijven tot de Directie Inschrijving Voertuigen (DIV) (hierna "het wetsontwerp").

2. De afgelopen jaren gaven zowel de Commissie als het Sectoraal comité voor de Federale Overheid (hierna "het Comité") advies in deze problematiek. De Commissie verleende in 20031 een ongunstig advies "voor de rechtstreekse en onrechtstreekse toegang tot het repertorium door private vennootschappen en gerechtsdeurwaarders indien deze laatsten buiten een gerechtelijke procedure tussenkomen". Het Comité wees in beraadslaging nr. 02/2007 van 7 februari 20072 op het gebrek aan een specifieke wettelijke basis om de bevoegdheid voor het innen van een retributie over te dragen aan een privé-instantie. Hierop weigerde het Comité om gerechtsdeurwaarders toegang te verlenen tot het DIV-register voor de identificatie van parkeerders die hebben nagelaten het verschuldigde bedrag te betalen voor het gebruik van een parking.

3. Toegang tot het repertorium voor autonome gemeentebedrijven en concessionarissen is volgens een advies van de afdeling wetgeving van de Raad van State3 enkel mogelijk indien die toegang hen wordt verleend bij een wets- of verordeningsbepaling, en op voorwaarde dat deze toegang een wettelijke grondslag heeft.

II. INHOUD VAN HET WETSONTWERP

1. Doelstelling van het wetsontwerp

4. Uit de inleiding blijkt dat de actuele gegevenstransfers van het DIV naar autonome gemeentebedrijven en concessionarissen het voorwerp vormen van aanslepende rechtsonzekerheid en procedures voor de vredegerechten.

5. De aanvrager verwijst in deze context naar de Memorie van Toelichting waar wordt uitgelegd dat het doel van het wetsontwerp is "om een klare en duidelijke rechtsgrond te scheppen voor de toegang tot de DIV van gemeenten en hun concessiehouders inzake het parkeren op de openbare weg, zodat de niet-betalers van parkeergeld aan de hand van de nummerplaat kunnen worden geïdentificeerd." Er werd in de vraag om advies ook uitdrukkelijk gepreciseerd "Dit wetsontwerp heeft echter geenszins betrekking op de problematiek van de wettelijke basis van het repertorium tot inschrijving van de voertuigen. Deze problematiek zal het voorwerp zijn van een globaal wetsontwerp betreffende de Centrale Databank van de Voertuigen, dat reeds aanhangig is gemaakt bij de Commissie." Gedoeld wordt op de geplande wettelijke omkadering van de authentieke bron voertuiggegevens, behandeld door de Commissie in de adviezen 23/2008 van 11 juni 2008 en 42/2006 van 18 oktober 20064. De Commissie neemt akte van deze beperking. Zij onderzoekt hierbij enkel de aldus afgelijnde toegang tot de DIV.

III. ALGEMEEN ONDERZOEK

1. Toepasselijkheid WVP

6. De Commissie wijst er al sinds 19935 op dat de verwerking van nummerplaatgegevens een verwerking van persoonsgegevens is, zoals gedefinieerd in artikel 1 WVP. Aan de hand van nummerplaatgegevens in het repertorium tot inschrijving van voertuigen worden vandaag natuurlijke personen geïdentificeerd, waaronder niet-betalers van parkeergelden m.b.t. het openbaar domein. De Commissie acht derhalve de WVP toepasselijk op de diverse verwerkingen van persoonsgegevens waarover wordt beslist op het niveau van zowel de dienst DIV, de steden en gemeenten, als de autonome gemeentebedrijven en de private concessionarissen.

2. Bevoegdheid Sectoraal comité voor de Federale Overheid

7. Mededelingen via elektronische weg door de DIV zijn onderworpen aan de machtiging van het Comité, dit ingevolge artikel 36bis WVP6 met ingang van 26 juni 2003. De memorie van toelichtingverwijst terecht naar dit principe en stelt verder "Deze machtiging kan alleen worden gegeven wanneer de wettelijke basis inzake toegang, die in de voorgestelde wetswijziging is bepaald, voorhanden is, maar ook wanneer de nodige organisatorische en technologische maatregelen door de aanvrager werden getroffen om de beveiliging van persoonsgegevens te vrijwaren. Dit betekent onder meer dat de ontvanger van de gegevens duidelijk moet gekend zijn en deze moet voldoen aan de voorwaarden voor verwerking van gegevens zoals bepaald in de wet van 8 december 1992." Deze uitleg en de verwijzing in het voorontwerp van wet naar de toepassing van de WVP (artikel 2) kan er niet de minste twijfel over laten bestaan dat de wetgever wordt gevraagd de tussenkomst van het Comité te bevestigen. Uit de bijkomende toelichting die de Commissie werd gegeven door de vertegenwoordigers van de staatssecretaris blijkt dat heel bewust wordt gekozen voor de tussenkomst van dit Comité. Er wordt overigens géén gebruik gemaakt van de mogelijkheid om bij wet de machtigingsvereiste uit te sluiten.
Daarmee wordt niet uitdrukkelijk de tussenkomst van de Koning uitgesloten (cf. art. 36bis, derde lid van de WVP). Nochtans blijkt dit de wil te zijn van de steller van het voorontwerp. De Commissie verzet zich uitdrukkelijk tegen het gebruik van de mogelijkheid tot ontheffing van de machtigingsprocedure bij Koninklijk Besluit. Zij dringt erop aan dat de machtigingsprocedure voor het Comité wordt doorlopen.

IV. INHOUD VAN HET WETSONTWERP EN ONDERZOEK

1. De wet van 22 februari 1965 en voorgestelde wijzigingen

8. De wet van 22 februari 1965 verleent aan steden en gemeenten machtiging om heffingen op parkeergeld van motorvoertuigen in te voeren. De Raad van State adviseerde recent7 dat de wetten van 22 februari 19658 en 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer9 geen voldoende wettelijke basis zijn om private concessionarissen en autonome gemeentebedrijven nog langer toegang te verlenen tot het repertorium van de DIV. Zodoende kunnen deze bedrijven niet worden geacht in staat te zijn om op wettelijke wijze wanbetalers te identificeren.

9. In het licht van de WVP voert het wetsontwerp drie wijzigingen in die komaf moeten maken met de problemen in het licht van het legaliteitsbeginsel en het finaliteitsbeginsel.

10. Om alle dubbelzinnigheid met het legaliteitsbeginsel te vermijden wijzigt het wetsontwerp artikel 1 van de wet 22 februari 1965. Na het woord "instellen" wordt ingevoegd "of parkeergelden bepalen in het kader van concessies inzake het parkeren op de openbare weg". De tekst van het voorgestelde artikel zal dan al volgt luiden : "Wanneer de gemeenteraden, overeenkomstig de wetgeving en de reglementen op de politie van het wegverkeer, reglementen inzake het parkeren vaststellen, die betrekking hebben op parkeren voor een beperkte tijd; het betalend parkeren en het parkeren op plaatsen voorbehouden aan houders van een gemeentelijke parkeerkaart, dan kunnen zij parkeerretributies of - belastingen instellen of parkeergelden bepalen in het kader van concessies inzake het parkeren op de openbare weg, die van toepassing zijn op motorvoertuigen, hun aanhangwagens of onderdelen. Deze wet is niet van toepassing op het halfmaandelijks beurtelings parkeren en de beperking van het langdurig parkeren."

11. Verder wordt een tweede artikel toegevoegd in de wet 22 februari 1965 dat luidt als volgt: "Met het oog op de inning van de in artikel 1 bedoelde parkeergelden, zijn de steden en gemeenten en haar concessiehouders gemachtigd om de identiteit van de houder van de nummerplaat op te vragen bij de overheid die belast is met de inschrijving van de voertuigen in overeenstemming met de wet tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer." Deze machtiging is een onderzoeksbevoegdheid.


12. De derde wijziging preciseert enkel dat de bedoelde parkeergelden ten laste worden gelegd van de houder van de nummerplaat.

2. Onderzoek van de wijzigingen aan de wet van 22 februari 1965

13. Anno 2008 is de rechtspraak over het legaliteitsbeginsel duidelijker uitgewerkt dan toen de wet van 22 februari 1965 en het K.B. van 2001 werden aangenomen. In het bijzonder is de laatste jaren een verstrenging in de interpretatie van het legaliteitsbeginsel waar te nemen in de arresten van het Grondwettelijk Hof op basis van artikel 22 Grondwet. Wanneer persoonsgegevens uit het repertorium van de voertuigen worden verstrekt aan de steden en gemeenten, moet dit volgens de rechtspraak10 van het Grondwettelijk Hof worden beschouwd als overheidsinmenging in het privéleven van de betrokken personen. Artikel 22 Grondwet en artikel 8 EVRM vereisen in dat geval "dat elke overheidsinmenging in het recht op eerbiediging van het privé-leven en het gezinsleven (1) wordt voorgeschreven in een voldoende precieze wettelijke of decretale bepaling, (2) (die) beantwoordt aan een dwingende maatschappelijke behoefte en evenredig is met de nagestreefde wettige doelstelling"11

14. De Commissie betwist niet dat het wetsontwerp tegemoet wil komen aan een dwingende maatschappelijke behoefte. De memorie van toelichting verwijst immers uitvoerig naar de noodzaak van een parkeerbeleid12.

15. Het wetsontwerp geeft aan dat steden en private ondernemingen toegang krijgen tot het DIV voor een doel dat precies moet bepaald zijn in de wet. Er is derhalve een voldoende wettelijke bepaling.

3. Impact van het advies van de Raad van State van 27 augustus 2008

16. Gelet op het advies van de Raad van State over het voorontwerp van KB tot aanpassing van het DIV-besluit van 2001, lijkt het tenslotte noodzakelijk dat uitdrukkelijk wordt voorzien in een wettelijke basis voor het ganse databestand DIV als zodanig. Uiteraard zal dit verder moeten uitgewerkt worden in het het voorontwerp van wet betreffende de authentieke bron voertuiggegevens, dat reeds besproken werd in advies nr. 23/2008 van 11 juni 2008.

V. OPMERKING VAN ALGEMENE DRAAGWIJDTE

17. De Wetgever dient te weten dat dit wetsontwerp slechts een deelaspect van de ganse problematiek behandelt. Moeten onder meer nog afzonderlijk behandeld worden:
- de DIV heeft zelf nog geen wettelijke basis;
- de mededeling van persoonsgegevens uit de DIV dient gemachtigd te worden;
- de eventuele voorwaarden die worden opgenomen in de openbare aanbestedingen en de concessieovereenkomsten met de concessiehouders om aan de WVP te voldoen
.

VI. BESLUIT

18. De Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer brengt een gunstig advies uit over het wetsontwerp, op voorwaarde dat de machtigingsprocedure voor het Comité onder artikel 36bis WVP wordt doorlopen.
Gelet op de complexe materie en het belang ervan, blijft de Commissie zich ter beschikking houden bij de eventuele verdere herziening van het wetsontwerp, en in het kader van haar wettelijke bemiddelingstaak ten aanzien van de steden en gemeenten, en de diverse parkeerbedrijven.

Voor de Administrateur m.v., De Voorzitter,

(get.) Patrick Van Wouwe (get.) Willem Debeuckelaere

Terug naar “Wegcode & Verkeersovertredingen”