Man parkeert zijn auto in een winkelstraat van een kleine Vlaamse stad. Hij opent zijn parkeerapp, leest dat hij zich bevindt in een betalende parkeerzone en koopt via smartphone en 4411 een ticket. Man doet boodschappen en keert een kwartiertje later terug naar zijn auto en treft er een retributiebon aan onder de ruitenwisser. “Vergissing van de parkeerwachter”, denkt de man en stuurt een vriendelijke mail naar het parkeerbedrijf met screenshots van zijn digitaal parkeerticket. Een dag later volgt het antwoord. Het parkeerbedrijf laat weten dat het reglement enkele maanden geleden werd aangepast. De betalende zone is verdwenen en vervangen door een zone met parkeerschijf (zoals aangeduid op een bord helemaal aan het begin van de straat). Gezien er geen schijf achter de vooruit lag, is de bon terecht en dient hij geïnd te worden, aldus een medewerker van de dienst betwistingen van het parkeerbedrijf.
Onze man krabt zich in het haar. Beboet worden omdat je hebt betaald, dat was nieuw voor hem. Hij stuurt opnieuw een vriendelijke mail en pleit voor redelijkheid. We citeren uit zijn mail:
1. Dat ik een parkeerticket kocht, duidt toch op goede intentie? Ik was duidelijk niet van plan om geldende parkeerregels te overtreden.
2. De parkeerapp maakt geen melding dat dit een zone is waar geen betalend parkeren geldt. Integendeel, de app suggereerde dat ik geparkeerd stond in een betalende zone en stelde voor om een ticket te kopen. Dit app-systeem werkte in het verleden in tal van andere Belgische steden feilloos, dus ook nu had ik geen reden om eraan te twijfelen.
3. Op het moment dat ik het ticket kocht, kreeg ik via de app geen enkele melding dat ik niet hoefde te betalen. Integendeel, het geld ging van mijn rekening.
4. Mijn parkeerticket (13u29 tot 13u45) toont aan dat ik me niet heb bezondigd aan langparkeren.
5. Dit lijkt me niet meteen een precedent te scheppen. Ik kan me niet voorstellen dat er in de toekomst veel mensen een betalend ticket verkiezen boven een gratis parkeerbeurt met schijf. Ik in de toekomst alvast niet.
Om al die redenen vind ik het dus een redelijke vraag om de retributie in kwestie niet te innen.
U raadt het al: het parkeerbedrijf heeft geen oren naar de vraag om redelijkheid en houdt er rigide aan vast om de retributie te innen. Binnen de vijf werkdagen.
Zover staan we.
Ik worstel met twee zaken waarbij het forum me misschien kan helpen.
1. Als de man weigert te betalen, lopen de kosten op, komen er deurwaarders aan te pas en moet hij na verloop van tijd voor de vrederechter verschijnen. Is het de moeite om hier een princiepskwestie van te maken en dit te laten voorkomen? Of is hij kansloos? Is er een manier waarop hij zelf de zaak voor de vrederechter kan brengen, kwestie van de rompslomp van aanmaningen en deurwaarders te vermijden? Ziet iemand andere mogelijkheden om hier tegen ‘in beroep’ te gaan? Of is jullie advies aan onze man: betaal gewoon die 30 euro retributie en vergeet het hele gebeuren?
2. Onze man heeft 0,52 euro parkeergeld betaald. Onterecht dus, zo blijkt uit de uitleg van het parkeerbedrijf. Uit pure balorigheid wil onze man die centen terug. Stel dat ze geen gevolg geven aan zijn vraag om te betalen, beschikt de man dan over middelen om zijn 52 eurocent terug te vorderen? Desnoods heeft hij er zelf geld voor over.
Code: Selecteer alles
)