Collectieve schuldenregeling : uitstel minnelijke schikking

[Agricola]

Bij mijn weten moet er binnen een wettelijke termijn een minnelijke schikking getroffen worden tussen schuldeisers en schuldenaar, te rekenen na de aanvaarding (goedkeuring) van de collectieve schuldenregeling door de Arbeidsrechtbank.
In praktijk is dit in bepaalde regio's niet mogelijk omdat de schuldbemiddelaar tot een jaar uitstel vraagt : er is immers nog onroerend goed in eigendom van de schuldenaar, en dat moet nog verkocht worden.
De schuldbemiddelaar doet geen stappen om de verkoop van het onroerend te realiseren/ bespoedigen.
Hierdoor blijven de schuldenaars aan een leefloontje van 600 euro (huur, EGW neemt de schuldbemiddelaar zelf voor rekening).

Dit kan toch niet zomaar: zijn er dan geen termijnen meer als er onroerend is?

[TurtleTJones]

Hallo...,ben jij even mis.

Allereerst bestaat er geen verplichting tot minnelijke schikking!
De wettelijk vastgelegde termijn waarover jij het hebt ,kan mits een gegronde reden door de uw aangewezen schuldbemiddelaar meermaals verlengd worden en dit net zo lang en net zo vaak als de Arbeidsrechter billijk acht.
Diezelfde termijn dient dus niet om een minnelijke schikking ,maar om een terugbetalingsvoorstel ,wat een wereld van verschil is!
Ga er niet zomaar van uit dat de schuldbemiddelaar verplicht is tot een minnelijke schikking ,want dat is niet correct.

Ok ,verder antwoord op de rest van uw vraag nu.
A: zolang er geen aflossingsvoorstel is opgemaakt en dit door alle partijen + de Arbeidsrechter (of na enkele blijvende weigeringen door een van de betrokken partijen ,gedwongen opgelegd door de Arbeidsrechter) ,mag uw onroerend goed (dat tenslotte mee is opgenomen in uw aangegeven en opgestelde lijst met huidige bezittingen) niet verkocht worden.

B: jij moet als schuldenaar zelf instaan voor uw verkoop ,niet de schuldbemiddelaar ,de opbrengst ervan mag echter niet aan u uitbetaald worden ,maar dient aan de schuldbemiddelaar te worden uitbetaald.

C: onroerend goed moet niet per definitie verkocht worden ,want het kan heel goed zijn dat het goedkoper uitkomt om te blijven leven in dat onroerend goed dan dat u opnieuw dient te verhuizen en iets te gaan huren ,maar deze beslissing ligt geheel bij de schuldbemiddelaar en zijn voorstel.
Indien het voorstel van de schuldbemiddelaar vermeld dat u om bovenstaande reden het onroerend goed behoudt en de schuldeisers gaan hiermee akkoord ,zal de Arbeidsrechter in de praktijk dit ook gewoon bekrachtigen.
Als er echter geen akkoord kan bekomen worden en de Arbeidsrechter dient zelf een uitspraak te doen ,is hij wel verplicht om uit te spreken dat uw onroerend goed dient te verkocht worden.

[TurtleTJones]

Nog vergeten : het leefloon heeft ook niets te zien met het onroerend goed ,zelfs na een verkoop kan het heel goed zijn dat het leefloon niet verhoogd wordt.
Er bestaat geen exacte wetgeving over ,maar algemeen wordt genomen dat je 50euro per man per week mag behouden om een menswaardig leven te leiden ,dit eventueel vermeerderd met een bedrag gelijk aan voor u levensnoodzakelijke geneesmiddelen en doktersonkosten.

Of je nu 680 euro of 1000euro of 5000euro als maandelijks inkomen hebt ,je leefloon zal behouden blijven op 50euro per week per man ,gedurende uw volledige collectieve schuldbemiddeling.
Je zal trouwens merken dat op het voorstel je leefloon ook vermeld wordt en dat elke betrokken partij dus ook hiermee al dan niet akkoord kan gaan.
Als je pech hebt en een van uw schuldeisers vindt het leefloon nog te hoog vindt en krijgt bij een gerechtelijk uitspraak ten gevolge van een steeds weer niet akkoord hiervoor gelijk door de Arbeidsrechter ,dan zal je merken dat die man wel wettelijk gebonden is aan een vastgelegd bedrag (in tegenstelling tot de schuldbemiddelaar) en de kans is reëel dat je dan nog minder hebt.
Nu ,600euro ,voor mij wil dat dus zeggen dat je met z'n 3'en bent ofwel met z'n 2' + een absoluut noodzakelijke transportvergoeding om uw maandelijks inkomen te kunnen verwerken (want zoals je waarschijnlijk wel weet ,ben je geacht het openbaar vervoer te gebruiken ,tenzij je kan bewijzen dat dit onmogelijk is voor u ,bv wegens uw diensturen).

[andy]

Hallo...,ben jij even mis.

Allereerst bestaat er geen verplichting tot minnelijke schikking!
De wettelijk vastgelegde termijn waarover jij het hebt ,kan mits een gegronde reden door de uw aangewezen schuldbemiddelaar meermaals verlengd worden en dit net zo lang en net zo vaak als de Arbeidsrechter billijk acht.
Diezelfde termijn dient dus niet om een minnelijke schikking ,maar om een terugbetalingsvoorstel ,wat een wereld van verschil is!
Ga er niet zomaar van uit dat de schuldbemiddelaar verplicht is tot een minnelijke schikking ,want dat is niet correct.

Ok ,verder antwoord op de rest van uw vraag nu.
A: zolang er geen aflossingsvoorstel is opgemaakt en dit door alle partijen + de Arbeidsrechter (of na enkele blijvende weigeringen door een van de betrokken partijen ,gedwongen opgelegd door de Arbeidsrechter) ,mag uw onroerend goed (dat tenslotte mee is opgenomen in uw aangegeven en opgestelde lijst met huidige bezittingen) niet verkocht worden.

B: jij moet als schuldenaar zelf instaan voor uw verkoop ,niet de schuldbemiddelaar ,de opbrengst ervan mag echter niet aan u uitbetaald worden ,maar dient aan de schuldbemiddelaar te worden uitbetaald.

C: onroerend goed moet niet per definitie verkocht worden ,want het kan heel goed zijn dat het goedkoper uitkomt om te blijven leven in dat onroerend goed dan dat u opnieuw dient te verhuizen en iets te gaan huren ,maar deze beslissing ligt geheel bij de schuldbemiddelaar en zijn voorstel.
Indien het voorstel van de schuldbemiddelaar vermeld dat u om bovenstaande reden het onroerend goed behoudt en de schuldeisers gaan hiermee akkoord ,zal de Arbeidsrechter in de praktijk dit ook gewoon bekrachtigen.
Als er echter geen akkoord kan bekomen worden en de Arbeidsrechter dient zelf een uitspraak te doen ,is hij wel verplicht om uit te spreken dat uw onroerend goed dient te verkocht worden.

Klopt niet.

Als er nog geen aanzuiveringsregeling opgesteld/overeengekomen is binnen de vier maand na de beschikking van toelaatbaarheid en de schuldenaar heeft een onroerend goed in eigendom, dan zal de schuldbemiddelaar zelfs uitstel vragen aan de beslagrechter om zijn aanzuiveringsregeling op te maken.

Het argument zal juist zijn dat het aangewezen lijkt af te wachten tot het onroerend goed verkocht is.

Vervolgens zal de verkoopscompromis gesloten worden onder opschortende voorwaarde van de toelating door de beslagrechter.

Vervolgens zal de schuldbemiddelaar een verzoekschrift tot toelating indienen.