#22 , 11 apr 2006 11:09
In een zaak waar hun EER met duidelijke bewijzen word geschaad doen zij inderdaad een uitspraak.
bij die chirurg ging het over het feit dat hij zich in het openbaar gedroeg als een pinup. Wens gerust als er ooit een arts in playboy staat zij levenslang geschortst word.
Maar het feit dat twee artsen vinden dat je niet meer met een auto kan rijden en geen vrachtwagen meer mag besturen wegens rugletsels, maar nog wel met een vorklift kan gaan werken. Of dat je na 35 jaar als bouwvakker gewerkt te hebben, maar moet gaan werken als kantoorbediende, word door de raad van geneesheren niet behandeld.
En dat je die advies reeds een paar keer hebt gehad en toch telkens weer in de bouw bent gaan werken, geeft de arts het recht je hier eens duidelijk op te wijzen.
En het gaat hier daarover en niet over wangedrag van die arts, moest dat er zijn dan was het probleem van veel mensen reeds opgelost.
Maar het probleem met de artsen van de ziekefondsen is dat zij moeten bepalen of iemand meer of minder dan 2/3 werkonbekwaam is, maar geen duidelijk % moeten geven. en deze artsen vaak niet voldoende op de hoogte zijn van hoe en wat over de werken die zij zeggen dat nog kunnen. zij moeten dus geen medische invaliditeit en slechts een richtlijn van 1/3 en 2/3 werkonbekwaamheid volgen en bepalen. iemand die slechts 65% invalide is, is voor hen dus werkbekwaam en krijgt nergens steun of hulp.
Het gaat dus eigenlijk over een gat in de wet, en niet over de artsen.
Een arts die het zelfde werk doet bij een verzekerings maatschappij moet wel duidelijk beide % van invaliditeit geven.
Dus NEE, ik vergis mij niet. Het gaat niet over wangedrag, maar over een slechte en onduidelijke wet , die deze artsen moeten volgen. Iets dat zij doen naar best vermogen.
Heb zelf papieren liggen van het vlaams fonds dat ik voor hen GEEN invalide ben in 1999, maar heb reeds 35% medische en 28% economische invaliditeit van een arbeids ongeval in 1993.
het werd zelfs niet behandeld door de raad.
