En indien Freelancer een ICT-diploma heeft, dan zal men hem enkele maanden de tijd geven om zelf werk te zoeken. Indien dat niet lukt, zal men hem eerst ruimer laten zoeken in de ICT-branche (bvb naast programmeren ook analyse of technische ondersteuning), daarna elke job op een universitair/hogeschool niveau en als laatste effectief alle niet/laaggeschoolde jobs laten solliciteren. Een weigering om breder te zoeken zal dan idd als een werkweigering beschouwd worden tenzij andere redenen gegeven kunnen worden waarom een job niet past.
Ik heb geen diploma ICT jammer genoeg. Ik ben echter nooit lang genoeg werkloos geweest om mijn sollicitatiegedrag te moeten verantwoorden bij de RVA/VDAB of het OCMW.
Geen idee of het nu nog zo vlot zou gaan. Ik ben ooit 8 maand werkloos geweest, daarna nooit meer dan 4 maand.Of ze je tegenwoordig nog zo lang met rust laten...
Wat geldige redenen betreft... mijn opmerkingen ivm. CV - vervuiling blijft een groot probleem. Je mag dan voor x maand mss. werk hebben, maar eens je daar weer uitrolt ben je volgens mij slechter af.
De houding die ik nu nog bij veel mensen zie, de verplichting om desnoods eender welk werk te doen, is niet meer van deze tijd. Je wordt er teveel op afgerkekend.
Gebrek aan kinderopvang is dan geen geldige reden, opnieuw rekeningnhoudend met een menselijk kantje (je zal eerst gewezen worden op je plicht om opvang te hebben als je een job wil, pas na herhaaldelijke weigering van zoeken naar opvang zal er opgetreden worden)
Mijn vriendin heeft al een paar jobaanbiedingen moeten laten gaan vanwege het gebrek aan deftige kinderopvang. Waarom? Vrij eenvoudig... de sector waarin zij ervaring heeft, en waar ze dan ook werk vindt, vragen om aanwezig te zijn van 9 uur 's morgens tot 18 uur 's avonds. De school waar haar dochter naar school gaat organiseert naschoolse opvang tot 18 uur..
Ze heeft geen familie die haar daar mee kan helpen, geen vrienden aan wie ze zou kunnen vragen om haar dochter dagelijks mee te nemen. Aan mij kan ze het ook niet vragen, ik woon niet echt in de buurt.
Voor dat uurtje waar we het over hebben kan ze nergens een oplossing vinden, maar begrip van haar werkgevers krijgt ze niet... die nemen het haar zelfs kwalijk dat ze een kind heeft...
Opnieuw, zowat alles wat er hier gezegd wordt heeft TS weinig aan... Er staat nergens dat ze geen poging doet om kinderopvang te regelen... Besides; wat als ze er geen kan vinden?
Het aantal vrouwen dat hun job moet opgeven vanwege het gebrek aan kinderopvang is nog steeds groot.
Ik denk persoonlijk nu wel dat we serieus aan het afdwalen zijn van het onderwerp