JuridischForum.be

Beste

Ik ben nieuw op dit forum en heb jullie hulp eventjes nodig. (Ik hoop dan ook dat mijn onderwerp in de juiste categorie zit.)
Mijn moeder heeft al 14 jaar lang fybromialgie en CVS.
14 jaar geleden werd ze al gezegd van de specialist dat ze niet meer mocht werken, maar ze wilde toch nog iets betekenen voor de maatschappij dus heeft ze dit wat in de wind geslagen.
Nu kan ze écht niet meer en is het dus bijna onmogelijk om nog effectief te werken (en dit zeggen de behandelende artsen en specialisten ook).

Mijn moeder kan dus ondertussen al van 14/10 niet meer gaan werken. Dit wil dus concreet zeggen dat ze al vanaf dan "aan de ziekenbond zit". Hierbij horen dus ook de verscheidene bezoekjes aan de adviserend geneesheer van de ziekenkas. Mijn moeder heeft verslagen van verschillende specialisten en artsen dus staat op dat vlak wel sterk in haar schoenen. Toch heeft de adviserend geneesheer nu gezegd dat mijn moeder weer moet gaan werken (en zich dus boven alle andere geneesheren geplaatst met haar uitspraak )

De adviserend geneesheer zegt dat ze moet zoeken naar licht fysiek werk via de werkwinkel (VDAB). Mijn moeder is naar de VDAB geweest en daar zeiden ze dat er geen licht fysiek werk voorhanden was en ze haar dat dus ook niet konden bieden. Een persoon als mijn moeder, daar zijn ze dus niet veel meer mee. De VDAB zegt dat mijn moeder in beroep moet gaan tegen de uitspraak van de adviserend geneesheer, want anders geeft ze toe dat ze wél kan werken terwijl ze dat niet meer kan. Belangrijk om te weten is dat mijn moeder al +33 % werkonbekwaam is. Onze huisarts zei net hetzelfde, namelijk dat ze in beroep moet gaan tegen deze uitspraak.

Mijn moeder is ondertussen al naar de vakbond geweest om beroep aan te tekenen, maar daar staan ze niet te springen om haar te helpen. Volgens de vakbond is mijn moeder niets meer met de eerdere verslagen en moet ze nu dus opnieuw (in 3 maanden tijd!!!!!) naar de specialist gaan om een verslag te krijgen waar duidelijk op staat dat ze 66 % werkonbekwaam is.

Sinds wanneer is het aan de dokter/specialist om te bepalen of iemand al dan niet 66 % werkonbekwaam is?
Klopt het dat alle voorgaande verslagen (de laatste verslagen dateren van januari) niet van tel zijn bij de arbeidsrechtbank?
Klopt het dat je zo'n verslag moet hebben waarop staat dat je 66 % werkonbekwaam bent vooraleer je in beroep mag/kan gaan? En dat dit niet door de huisarts, die nu wel de behandelende arts is, mag opgesteld worden?
Is het een slimme beslissing om in beroep te gaan of denken jullie dat dit niets zal uithalen?
Zo ja, doen we dit dan best via de vakbond (die niet staat te springen om ons te helpen) of via een advocaat?

Alvast bedankt voor jullie hulp!

Aan wie zou het anders zijn om iemand 66% werkonbekwaam te verklaren? Aan de persoon in kwestie zelf => niet objectief. Artsen en specialisten worden geacht objectief te zijn... Dus geen idee waar u op doelt met deze vraag.
De voorgaande verslagen zijn niet niet van tel (dubbele negatie). Echter, hoe ouder ze zijn, hoe minder ze kunnen doorwegen (en enkel nog kunnen gebruikt worden om aan te duiden dat de ziekte in stijgende lijn is of stabiel of betert). Normaal zou men er wel rekening mee houden, maar als u het hebt over verslagen van 6 maand geleden, is de kans groot dat die niet meer doorslaggevend zijn, aangezien Arkel de situatie op moment van aanvraag van tel is in principe. Heb zelf een middag een controle-arts via de opleiding geneeskunde. Zeer cru gezegd! Er was een mevrouw die 3 jaar voor de consultatie een ongeluk had gehad, met tijdelijke verlamming en dergelijke. Ze wou een parkeerkaart bemachtigen vanwege haar zwakke fysiek sinds dien. De arts heeft haar die niet kunnen geven, omdat de meeste van de door haar aangehaalde onderzoeken waren van net na het ongeval. Het recentste was iets van een 5 maand ervoor, waarbij slechts de verlamming van bepaalde gezichtspieren werd geconstateerd als niet meer te verbeteren. Zeer moeilijk voor die persoon, maar kreeg wel een uitnodiging voor een nieuw gesprek een maand later, met het advies om in die maand ertussen zich te laten onderzoeken door specialisten die dus kunnen bevestigen dat ze nog steeds slecht te been is en dus recht zou hebben op de parkeerkaart.
Dus het is niet omdat het recentste onderzoek van 3 maand ervoor is, dat die representatief is voor nu. En laat staan als andere onderzoeken 5 of 6 maand voor de evaluatie zijn.
Ik weet niet of zo een verslag van 66+% werkonbekwaam nodig is voor in beroep te gaan, echter kan het in praktijk zijn dat dat het enige is dat maakt dat in beroep gaan zinvol is. De huisarts kan gezien worden als te betrokken partij, dus is het beter dat, om mogelijks weerleggen van dat verslag te vermijden, men dus het best bij een andere geneesheer gaat. En ik denk dat een specialist beter thuis hoort bij dat werkonbekwaam verklaren, omdat die beter op de hoogte zijn van hun vakgebied, dus beter naar de juiste specialist trekken. Best ook naar andere specialisten die zaken kunnen vaststellen die de werkonbekwaamheid zeker kunnen verhogen in percentage (stel dat de ziekte ook een psychologische factor heeft, een psychiater consulteren die dan kan vaststellen hoeveel de ziekte psychisch doorweegt en dus het percentage kan verhogen).

En in welke zin bedoelt u 'ze is al 33+% onbekwaam'? Is dat al geconcludeerd met in achtnemend van de ziektes? Want dan denk ik dat om plots ineens 66+% werkonbekwaam te maken, moeilijk zal gaan tenzij u echt kunt aantonen dat de ziekte zoveel verergerd is (doktersverslagen). En hoe recent is die uitspraak van 33+% werkonbekwaamheid?

En een uitspraak over of in beroep gaan zinvol is, kan niemand zonder de specifieke casus voldoende te hebben kunnen doorgronden. Op basis van uw informatie is dat dus niet sluitend te beantwoorden.

Beste Brecht

Bedankt om te antwoorden.
Ze heeft een verslag van 33+% werkonbekwaam gekregen in 1994.
De ziekte is sindsdien al heel wat verergerd.

Het is dus eigenlijk aangeraden om terug naar de specialist te gaan. Het jammere is dat je binnen de drie maanden in beroep moet gaan, maar iedereen weet dat je niet zomaar direct bij de specialist terechtkan. De specialist zei toen al (in januari dit jaar) dat hij voor mijn moeder niet meer veel kon doen uitgezonderd haar pijnstillende medicatie geven. Ze heeft nu al morfinepleisters e.d., dus het is echt wel niet om mee te lachen.

(Haar verslag van 33% werkonbekwaam heeft ze van een arts van de RVA gekregen, daarmee dat ik dacht dat je dit enkel bij hen kon verkrijgen.)

Beste Brecht

Bedankt om te antwoorden.
Ze heeft een verslag van 33+% werkonbekwaam gekregen in 1994.
De ziekte is sindsdien al heel wat verergerd.

Het is dus eigenlijk aangeraden om terug naar de specialist te gaan. Het jammere is dat je binnen de drie maanden in beroep moet gaan, maar iedereen weet dat je niet zomaar direct bij de specialist terechtkan. De specialist zei toen al (in januari dit jaar) dat hij voor mijn moeder niet meer veel kon doen uitgezonderd haar pijnstillende medicatie geven. Ze heeft nu al morfinepleisters e.d., dus het is echt wel niet om mee te lachen.

(Haar verslag van 33% werkonbekwaam heeft ze van een arts van de RVA gekregen, daarmee dat ik dacht dat je dit enkel bij hen kon verkrijgen.)

Ik denk dat de artsen van de RVA ook de enigen zijn die dat officieel kunnen vaststellen. Een attest van werkonbekwaamheid lijkt me enkel door hen uit te geven, maar bij het in beroep gaan kunt u zich dan wel beroepen op attesten van andere artsen (specialisten zijn de beste autoriteit op hun eigen vakgebied) waarin ze vermelden hoe groot de impact is. Ze kunnen misschien niet zeggen hoeveel u werkonbekwaam bent, maar wel dat door de dagelijkse pijn en bewegingsbeperking werken niet mogelijk. Dan is het aan de RVA arts om te verantwoorden waarom u wel nog kan werken.

Het is m.i. NIET de beslissing plus 33% arbeidsongeschiktheid door de rva dokter die in betwisting is, maar
de min 66% arbeidsongeschiktheid van de adviserend geneesheer van het ziekenfonds.
Bijgevolg kan er binnen de 3 maanden een beroep tegen de adviserend geneesheer van het ZIEKENFONDS worden aangetekend.
Indien men dan nog niet over alle medische verslagen kan beschikken, kan men eventueel vragen om die verslagen later te bezorgen, MAAR het beroep moet effectief binnen de 3 maanden worden aangetekend

Op basis van beide attesten kan men in de huidige stand van zaken besluiten dat de ao zich tussen de 34% en de 65% bevindt. (De adviserend geneesheer van he ziekenfonds hoeft geen rekening te houden met de zienswijze van de dokter van de rva en virse versa , maar dat doet in casu niets terzake )
Uiteraard kan een rechtbank op basis van doktersattesten het percentage aanpassen vanaf een bepaalde datum. Want ao is uiteraard ook gebonden aan een bepaalde periode.

de reden waarom dat de vakbond een attest van 66% arbeidsongeschiktheid van dokter OF specialist vraagt is omdat je , als je in beroep gaat tegen de beslissing van de adviserned geneesheer, je moet aantonen dat je op DIE datum (of later, dat wordt ook aanvaardt), 66% arbeidsongeschikt bent volgens een persoon die gekwalificeerd is om dat te zeggen. De adviserend geneesheer betwist niet dat die persoon ervoor 66% arbeidsongeschikt was.

(of nog, iets ingewikkelder: je kan wel arbeidsongeschikt zijn (66%) in de eerste zes maand voor je HUIDIG werk, maar na 6 maand dient men te kijken naar ALLE werk waarvoor je volgens je opleidingen geschikt voor zou zijn. Dus je kan op 1 dag tijd, ondanks dat je even ziek bent, plots wél bijna volledig arbeidsgeschikt zijn. Een violist met een gebroken pink zal 100% arbeidsongeschikt zijn de eerste 6 maand, maar mss niet meer de 7e maand.