Studeren met een werkloosheidsuitkering!!!

[Aurtje1991]

Hallo iedereen,
Ik had jullie graag het volgende verhaal verteld. Mochten jullie over de juiste informatie beschikken mag u mij dit met plezier meedelen.

In 2012 besloot ik terug te gaan studeren in combinatie met mijn voltijds werk.
Ik volgde via hogerafstandonderwijs de opleiding leerkracht lager onderwijs.
Al snel bleek dat deze combinatie enorm zwaar was.
Ik heb toen mijn ontslag gevraagd in overeenkomst met mijn werkgever zodat ik een uitkering kon aanvragen.
Via het ACV vernam ik dat je een knelpuntberoep kon volgen in dagonderwijs en je hiervoor een blijvende uitkering zou krijgen.
Het voordeel was dat ik er nu nog maar 2 jaar moest doen i.p.v nog 4 jaar en dat mijn uitkering behouden bleef.
'Het financieel plaatje zou dan kloppen!' en ik zou snel terug kunnen gaan werken.
Zo blij als ik was startte ik meteen in september 2013 aan mijn 2de jaar voor leerkracht lager onderwijs.
Eind juni kreeg ik mijn resultaten en ben ik geslaagd van het 2de jaar.
Tijdens dit schooljaar was er al een probleem met mijn vakantiedagen.
Ik had geen enkel idee dat je tijdens je werkloosheid recht had op vakantie.
Hierdoor had ik in de maand december nog maar 100€ uitkeringsgeld over.
Buiten dit leek alles van een leien dakje te gaan. Maar helaas...
Vandaag vernam ik dat mijn uitkering gedaald is met 400 euro. Dit zou nu zo blijven voor mijn laatste schooljaar.
Hierdoor kan ik mijn facturen, huis, eten, knutselgerief, inschrijvingsgeld, telefoon, openbaar vervoer niet meer betalen!
Ik moet nog maar 1 jaar studeren en dan ben ik in het bezit van mijn DIPLOMA voor een knelpuntberoep!
Ze 'moedigen' de jongeren aan om terug te studeren. Maar je uitkering laten dalen met 400€ is absurd en geen stimulans.
Het probleem is ook dat ik samenwonende ben met mijn vriend. Was ik alleen dan kreeg ik een studiebeurs. NU moet ik op kosten van mijn vriend leven.. De eigenheid van elk individu gaat hier dus verloren.
Wat zijn mogelijke oplossingen. Wat zegt de wetgeving hierover? Kunnen ze eerst beloven dat onze uitkering hetzelfde zou zijn gedurende de hele studie en dit nadien toch aanpassen? Het ACV is hier onduidelijk over geweest. De te vele regeltjes in ons land zijn zich aan het wreken.
Wou dit land er nu niet voor zorgen dat jongeren gestimuleerd worden om een job te vinden? Dat wij jongeren terug gaan studeren om de knelpuntberoepen op te lossen? Ik heb alles gedaan om mij 200 procent in te zetten en mee te kunnen werken aan een nieuwe economische opbloei!
Ik vraag me af of er nog onder jullie zijn die dit meemaken? Of zijn er wel degelijk oplossingen?

Het is wat kort samengevat.
Dank jullie wel om mijn verhaal te lezen
Aurelie

[basejumper]

Alvast felicitaties voor je inzet.
Bekijk deze site even

http://www.centenvoorstudenten.be/apps.aspx?smid=2805" onclick="window.open(this.href);return false;

De bepaling van het bedrag van je werkloosheidsuitkeringen gebeurt zoals voor elke werkloze. Dat betekent dat die bedragen degressief zijn in de tijd. Het feit dat je een toelating hebt om een opleiding te volgen voor een knelpuntberoep terwijl je stempelt is al een gunst. Normaal moet een werkloze volledig beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. De gemeenschap betaalt je vandaag dus al om te studeren, terwijl andere studenten onbetaald ten laste van ouders/vriend(in) blijven. Die zijn dus ook economisch afhankelijk en krijgen maximaal een studiebeurs... Of combineren hun studie met een studentenbaantje, waarvoor ze doorgaans minder verdienen dan jij die het zo krijgt. Je kan daar bovenop niet verwachten dat de werkloosheidsuitkering voor jou niet degressief wordt toegepast waar dat voor werkzoekenden die wél ter beschikking van de arbeidsmarkt staan ook gebeurt. 1 jaar 900 euro per maand samenwonend met een vriend met inkomen moet toch haalbaar zijn? Ik heb zelf mijn laatste jaar univ en nadien een jaar legerdienst ook samengewoond op 1 inkomen van mijn huidige echtgenote..

[JPV]

je uitkering zakt tot je aan de tweede periode komt, daarna wordt deze bevroren omdat je een knelpuntberoep volgt. Je blijft wel je uitkeringen behouden (het ACV vertelt dus geen leugens), maar het bedrag van de uitkering kan in elke gewijzigde situatie veranderen. Word je alleenstaande, krijg je een kind, ... dan verandert het bedrag ook (in positieve zin normaal).

Besef goed dat "Ik heb toen mijn ontslag gevraagd in overeenkomst met mijn werkgever zodat ik een uitkering kon aanvragen", eigenlijk fraude is en je, mocht dit uitkomen, alle werkloosheidsuitkerigen terugbetaald dienen te worden en je een sanctie kan oplopen.

Ik had geen enkel idee dat je tijdens je werkloosheid recht had op vakantie.
Hierdoor had ik in de maand december nog maar 100€ uitkeringsgeld over.

je hebt recht op vakantie doordat je het jaar ervoor werkte (nu, een werkloze heeft sowieso recht op 4 weken verlof). Je hebt daardoor ook vakantiegeld ontvangen, die een aantal gewerkte dagen dekken. Je inkomen in december heb je dus eigenlijk al eerder gekregen, in de vorm van vakantiegeld (ofwel bij uitdiensttreding ofwel via de RJV).

Hierdoor kan ik mijn facturen, huis, eten, knutselgerief, inschrijvingsgeld, telefoon, openbaar vervoer niet meer betalen!

hou er rekening mee dat er mensen zijn die jarenlang moeten rondkomen met 900 euro/maand. Soms zelfs met een gezin.

Het probleem is ook dat ik samenwonende ben met mijn vriend. Was ik alleen dan kreeg ik een studiebeurs. NU moet ik op kosten van mijn vriend leven.. De eigenheid van elk individu gaat hier dus verloren.

niemand verbied je om je eigenheid terug te krijgen en alleenstaande te worden. Je hebt met andere woorden zelf je eigenheid opgegeven.

Ik heb alles gedaan om mij 200 procent in te zetten en mee te kunnen werken aan een nieuwe economische opbloei!

euh... met alle respect, maar hield die 200% ook in dat je ontslag nam?

Ik heb alle respect voor je studie-ijver en als partner van een leerkracht lager onderwijs weet ik dat het hard werk kan zijn (je kiest dus niet voor het gemak), maar besef dat je misbruik maakt/fraudeert van een regeling die bedoelt is voor mensen die onvrijwillig werkloos worden.