Beste forumleden,
In 2012 startte ik met een opleiding via hogeschool. Mijn eerste jaar liep niet zo denderend als ik gewild had( wegens thuis situatie) en moest ik een aantal vakken opnieuw doen. Bij mijn inschrijving werd mij op het secretariaat gezegd dat ik niet voor voeldoende studiepunten zou ingeschreven zijn om opnieuw een vrijstelling te bekomen. Ontmoedigd door deze melding heb ik deze toen ook niet aan gevraagd en moest mij dus terug als werkzoekende inschrijving. Bij de inschrijving naar de vraag nog gedaan voor eventueel de studies te kunnen voort zetten maar hier werd ook negatief op geantwoord. Nu ben ik vorige maand op verhoor moeten gaan bij de RVA in verband daar mee en heb ik een sanctie van 4 weken beginnende van 22/09/2014 gekregen en bovenop moet ik een jaar stempelgeld terug betalen.
Met een sanctie kan ik nog leven maar de terugvordering valt me zwaar. Ik wou enkel mijn kansen op de arbeidsmarkt verhogen. Met mijn huidige diploma vind ik geen gepast werk. Ik heb door een ongeluk schade opgelopen aan het onderbeen en dit hindert mij fysiek. Ik zou dus een beetje aangepast werk moeten doen.
Ik ben ook telkens netjes op uitnodigingen op infosessies, gesprekken, trajectbegeleiding enz van de vdab in gegaan. Ik was van mening dat zo een vrijstelling enkel diende om niet hoeven in te gaan op uitnodigingen.
Ook heb ik het bij zowel bij de VDAB en het ABVV over die studies gehad en nergens heeft men mij hier voor gewaarschuwd.
Ik heb ook aan het ABVV gemeld dat ik wil in beroep gaan maar ik schat mijn kansen maar klein in. Het blijft de kleine man tegen de grote RVA.
Bijkomend blijkt dat ik al van ver voor het verhoor uitgeschreven sta bij de vdab zonder dat ik daar iets van wist en heb ik voor augustus en september geen uitkeringen meer ontvangen.
Ik heb het ABVV al gecontacteerd ivm de uitkering en mijn contact vindt het onterecht da ik deze uitkeringen niet ontvangen heb en hij ging het nakijken bij de RVA maar het duurt allemaal zo.
Ondertussen zijn de reserves op, zowel financieel vlak als op vlak van de moed niet verliezen.
Ik ben ten einde raad.