onvrijwillige doodslag door nalatigheid

[Lena1963]

Beste, (lang verhaal )

Ik zou graag mijn verhaal hier even doen om te kijken wat jullie advies of kijk op deze zaak is en in of ik eventueel zelf nog stappen kan ondernemen om in deze zaak mijn recht te laten gelden.

Mijn man is in 1992 om het leven gekomen op zijn werk. Hij werkte als arbeider voor een bedrijf dat aluminium ramen plaatste en op de dag van het gebeuren moest hij ramen plaatsen in een ziekenhuis. Hiervoor werd er gebruik gemaakt van een hoogtewerker waar hij samen met een kameraad-collega op stond om de ramen te plaatsen. Echter is deze hoogtewerker naar beneden gekomen waardoor zijn collega er met een hersenschudding en een breuk vanaf gekomen is maar mijn man had inwendige bloedingen door een leverruptuur. Hij is in het ziekenhuis dezelfde dag overleden na meer dan 100 liter bloed te hebben gekregen ,maar de schade was zo groot dat al het bloed er opnieuw uitliep en hij dus is doodgebloed.

Ikzelf heb hem nog kunnen zien, maar we hebben 2 kinderen samen die toen 8 en 6 waren. Uit eerste onderzoek werd vastgesteld dat de veiligheidslas en bouten niet reglementair waren waardoor de hoogtewerker is ingestort hierdoor was er dus sprake van onvrijwillige doodslag door nalatigheid van de werkgever.
Maar bij deze firma werden de hoogtewerkers gehuurd door een buitenlandse firma en zit er nog een buitenlands bedrijf in deze zaak betrokken waardoor ze elkaar de schuld in de schoenen schuiven en dit voor bijna 18 jaar lang zonder enige cent schadevergoeding te hebben gezien. Ikzelf heb de eerste jaren enorme hoge belastingen moeten betalen en zat zowel in de financiële als emotionele put. Ik kreeg te maken met depressies en drankproblemen waardoor mijn kinderen het zwaar te verduren kregen. Ik had reeds last van fysische problemen waardoor ik amper halftijds kon gaan werken, maar na enige tijd ben ik opnieuw voltijds moeten beginnen om te kunnen rondkomen, maar door mijn gezondheidsproblemen liet het mij dit ritme niet volhouden en ben overgeschakeld op 4/5 en nadien weer naar halftijds; ik werk nog steeds halftijds aan juist iets meer dan het minimumloon.
Mijn kinderen zijn reeds volwassen maar wonen nog steeds in bij mij omdat ze beiden met zware psychische problemen kampen. Uit onderzoek is gebleken dat mijn oudste zoon sinds de dood van zijn vader te maken had met chronische depressie tot op de dag van vandaag, samen met een andere zware stoornis die in België niet bekend staat om te behandelen hij heeft twee maand in een psychiatrisch ziekenhuis gezeten maar daar kon men weinig doen, hij had toen een tweede zelfmoordpoging ondernomen. Mijn jongste zoon gaat nu voor een half jaar naar de instelling omdat zijn problemen wel kunnen worden aangepakt en men hier gespecialiseerd in is. Door de financiële problemen heb ik mijn kinderen zelf niet kunnen helpen om eens uit te gaan ,een hobby uit te voeren of hun studies te bekostigen. Ook zijn een aantal relaties op de klippen gelopen en ben ik eenmaal hertrouwd geweest maar dit had zeker geen goede gevolgen aan het gezinsleven. Een man die me had bedrogen en bij mij inwoonde had alle meubels meegenomen maar omdat ik geen reserves had heeft mijn zoon met zijn spaargeld nieuwe meubels gekocht. Hij wou echter verderstuderen maar heeft noodgedwongen wegens zowel financiële als psychische problemen deze steeds moeten onderbreken.

Ik heb twee schatten van kinderen die me steeds bijstaan en helpen maar zelf kan ik hun nergens mee helpen want de dag van vandaag is voor alles geld nodig.
Nu is het bijna 18 jaar lang dat we het financiëel moeilijk hebben om rond te komen en wordt de zaak alsmaar zwaarder. De pijn slijt na jaren maar wanneer je er zoveel jaren mee rondsleurt en steeds aan wordt herinnert dan wordt het alsmaar zwaarder om te dragen.
Ik zou met mijn man een huis gekocht hebben en voor de kinderen gaan sparen om hun studies te kunnen betalen ,maar dit alles is afgebroken door het voorval waardoor ik nu een huis huur en helemaal geen reserves heb om mijn kinderen te helpen; ze willen werken en studeren combineren maar werken zit er met hun gezondheid niet onmiddellijk in.
Men kent de gevolgen pas maar na vele jaren nadat zich dergelijks voorgedaan heeft en kan nooit op voorhand inschatten wat de schade inhoudt.

Voor de twee buitenlandse firma's is er hoegenaamd geen haast bij want de Belgische bedragen zijn voor hun geen probleem dus zij willen het alsmaar uitstellen in de hoop dat de Belgische firma de schuld enkel zou moeten dragen, maar deze wil niet betalen want deze geeft de schuld aan de anderen en zo is het al jaren aan de gang terwijl zij wel verder hun bedrijf kunnen leiden zonder enige problemen.
De bedragen voor morele schadevergoeding zijn niet bepaald hoog te noemen en zelfs na 18 jaar is het geen bedrag wat onze schade zou kunnen compenseren. Ik heb er vooral ook moeite mee omdat het gaat over onvrijwillige doodslag door nalatigheid en men het had kunnen voorkomen door grondige inspecties uit te voeren. Zij weten ook niet welke impact dit heeft op mijn gezin en familie.
Het klinkt misschien enorm materialistisch maar ik zou willen weten of ik de schadevergoeding alsnog kan laten aanpassen zodat ook mijn gezin vergoed wordt voor het gemis en de problemen waarmee we te maken hebben gekregen en hebben?
Indien de schadevergoeding een paar jaar na het ongeval zou zijn toegekeerd zijn ,zou de schade veel minder groot zijn dan deze nu is en die paar procenten interest zijn zeker niet genoeg om deze te dekken.

Ik wil dat deze zaak eindelijk eens wordt uitgesproken , een verjaring van dergelijke zaak is volgens de advocaat niet van toepassing dus hoe dan ook moet er gevolg aan gegeven worden, maar men blijft deze zaak zolang mogelijk uitstellen en aanhouden. Ik zou dus willen weten of ik hogere bedragen kan vragen want de advocaat zei dat hij de bedragen had opgevraagd die men als standaard hanteert en zou willen weten of er een maximum of minimum bestaat want ik heb al die jaren mijn advocaat gewoon laten doen , maar het is momenteel wel zijn langstlopende zaak en zelf is hij reeds met pensioen, maar nu wil ik er voor zorgen dat ik voor mijn kinderen en mezelf het meeste nog uit deze zaak kan halen.
Indien ik de bedragen kan laten aanpassen, kan mijn advocaat dit weigeren?

alvast bedankt en mijn verontschuldigingen voor de lange tekst

[Bartie]

Uiterst richtingaangevend vindt u hier een tabel die op dit moment vaak wordt gebruikt.

Niemand kan u in beginsel beletten bepaalde stappen te ondernemen, doch u bespreekt dit best vooraf zéér goed. De gevolgen zijn immers niet min: voor hetzelfde geld wordt u in het ongelijk gesteld en dient u zelf bepaalde bedragen te betalen.

Gezien uw advocaat vermoedelijk reeds jaren in dit dossier werkt, zou ik eerst hem/haar vragen om een uitgebreide analyse & afweging van alle mogelijkheden....

[Lena1963]

Alvast bedankt Bartie,

De indicatieve tabel was mij reeds bekend en daar zijn dan ook de gevraagde bedragen op gebaseerd.
Over het ongelijk gesteld worden in deze zaak en dat ikzelf voor kosten zou moeten opdraaien zou er nog eens moeten bijkomen; ik verlies mijn man door een fout in de constructie, mijn kinderen verliezen een normale jeugd en lopen hierbij psychische problemen op die ze voor de rest van hun leven heeft getekend, heeft me in serieuze financiële problemen en moeilijkheden gebracht en dan zou ik nog eens iets moeten vergoeden omdat ik achter iets vraag waar ik al 16 jaar recht op heb?
Mijn man terugbrengen kan men niet, men heeft mij en mijn gezin genoeg ontnomen dus vind ik het mijn recht en zelfs plicht om ervoor te zorgen dat dit gecompenseerd wordt en dit door middel van een vergoeding; zo werkt nu immers onze samenleving waar alles draait om geld maar waarbij de kleine garnaal in heel het verhaal het moet stellen met een appel en een ei.
Dit terwijl er in de kranten genoeg te lezen valt van bekende koppen die gigantische morele schadevergoedingen krijgen toegedeeld omdat ze ergens een miljoenen deal ontnomen zijn ; blijkbaar is deze pijn door het verlies van een deal groter dan het verlies van een geliefde; want het gaat in dit geval niet over een financiële schadevergoeding maar wel degelijk een morele en die bedragen die op dergelijke lijsten staan worden op deze mannen niet toegepast, vraag me af waardoor hun pijn en leed meer waard is dan dat van een mensenleven en in mijn geval van meerdere mensenlevens?
Indien een rechtzaak een aantal jaar aansleept maar uiteindelijk een uitspraak kent dan kan men de zaak achterwege laten ,maar dit duurt nu al sinds 1992 . Is het dan niet mijn recht dat ik ook eens op mijn strepen sta en zeg dat ik de vergoeding wil verhogen als er geen uitspraak volgt voor bepaalde datum?
Advocaten van de burgerlijke partijen lijken het zich vaak zeer eenvoudig te maken ; lekker lang de zaak uittrekken, verzekering betaald mij toch, en de verzekeringen van de tegenpartijen er terwijl alles aan doen om zo min mogelijk te moeten betalen of helemaal niets en elkaar de schuld in de schoenen te schuiven. En de rechtbank ijvert altijd om zo min mogelijk te moeten eisen , zeker als verzekeringen moeten betalen.
Uit rapport is gebleken dat de tegenpartij wel degelijk schuld treft, nu is het enkel nog uit te maken welke van de drie partijen wel degelijk aansprakelijk gesteld kan worden. Maar men kan het zolang trekken als men wil en daarom zou ik ook langs mijn weg willen laten weten dat ze dit spelletje niet langer met mij moeten blijven spelen.
Ik zal eens zien navraag doen wat ikzelf nog kan doen zodat ik niet alleen maar moet achternalopen maar zelf ook eens mijn zegje mag doen. Morele schadevergoeding word toch enkel na vonnis berekend en toegedeeld en moet normaal toch zaak per zaak bekeken worden? Om dit rechtvaardig te kunnen toekennen vind ik het dus noodzakelijk dat de rechter op de hoogte is van de gezinssituatie gedurende de hele periode na ongeval en gedurende proces; enkel op die manier kan men een juiste oordeel vellen en bepalen wat het leed is dat moet worden vergoed.

[Bartie]

"Morele schade is per definitie onherstelbaar. Het Hof van Cassatie gaat er om die reden van uit dat de vergoeding slechts een vorm van troost is, een 'compensatie' die tot doel heeft de pijn, de smart of enig ander moreel leed te lenigen (o.a. Cass. 3 februari 1987, R.G.A.R. 1989, nr. 11.572). De morele schade identificeert zich dus met de gevoelens van pijn, smart of enig ander moreel lijden.

Voor de begroting van de geldelijke compensatie voor morele schade is het quasi onmogelijk om deze vergoeding te meten naar de reële inhoud en omvang van de schade. De rechter zal zich dienvolgens moeten laten leiden door wat hij redelijk en billijk acht. Gezien de strikt persoonlijke materie, kan er dan ook slechts inspiratie gezocht worden naar aanknopingspunten in analoge gevallen."

(Handig als je daar net hebt moeten over schrijven )


Wat ik me afvraag: is er al een vonnis? Van wanneer dateert dit eventuele vonnis? En wat staat er in bepaald? Verwerft u een provisie, is er voorbehoud voor bepaalde posten, is de schadevergoeding definitief, ...?

[j.demoor]

“Art.12.Wanneer de getroffene ten gevolge van het arbeidsongeval overlijdt, wordt een lijfrente, gelijk aan 30 pct. van diens basisloon, toegekend:1° aan de echtgenoot die op het tijdstip van het ongeval noch uit de echt, noch van tafel en bed is gescheiden...Art.13.§ 1. De kinderen van de getroffene, die wees zijn van vader of moeder, ontvangen elk een rente die gelijk is aan 15 % van het basisloon...”(Arbeidsongevallenwet 10 april 1971).

“Art.46.§ 1. Ongeacht de uit deze wet voortvloeiende rechten blijft de rechtsvordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid mogelijk voor de getroffene of zijn rechthebbenden:...4° tegen de personen, andere dan de werkgever, zijn lasthebbers of aangestelden, die voor het ongeval aansprakelijk zijn...§2.De volgens het gemeen recht toegekende vergoeding, die geen betrekking kan hebben op de vergoeding van de lichamelijke schade zoals zij gedekt is door deze wet, mag samengevoegd worden met de krachtens deze wet toegekende vergoedingen...”(Arbeidsongevallenwet 10 april 1971).

De indicatieve tabel 2008 ( http://www.cmlp.be/indicatieve_tabel2008NL.pdf ) voorziet in §53 een morele schadevergoeding van 12500 euro aan echtgenoot en inwonende kinderen ELK.

[Lena1963]

Allereerst bedankt aan beide voor jullie tijd en knowhow om mijn vraag te willen beantwoorden.

Aan Bartie; Inderdaad hangt alles af van het oordeel van de rechter bij de definitieve uitspraak en diens inzicht in deze materie, maar indien een advocaat zich zelf maar al te vlug neerlegt bij beslissingen van de andere partijen en zelf geen initiatief neemt of zelf ook druk uitoefent op de andere partijen, dan zal volgens mijn gevoel de rechter zelf niet echt een verhoging gaan eisen en misschien wel denken dat het ons allemaal niet meer kan geven; het is immers toch al zo lang aan de gang waardoor deze de som nog eens sterk kan gaan verminderen. Het is immers toch zo dat men in de rechtbank steeds probeert om verzekeringen zo min mogelijk te laten betalen?
Deze zaak loopt nu reeds meerdere jaren aan het hof van beroep omdat de tegenpartijen elkaar de schuld geven. De hoogtewerker was dus degelijk niet in orde met de veiligheidsnormen en dit door de constructie zelf doordat de lasnaad een derde bedroeg van de reglementaire theoretische norm en dus hoe dan ook zich vroeg of laat een ongeval zou mee voordoen. Maar wie is nu de daadwerkelijke aangestelde ? De buitenlandse firma die deze hoogtewerkers verhuurd zegt dat de belgische firma zelf aansprakelijk is en moet zien dat er controles uitgeoefend worden om de veiligheid te bevestigen alvorens ermee aan de slag te gaan, maar de Belgische firma zegt dat het door de constructiefout is voorgevallen en deze firma dus een onveilig product heeft verhuurd, en zo gaat het dus tussen drie firma's al jaren, maar wel is duidelijk dat er een aansprakelijke gesteld moet worden uit minstens een van deze drie.
Er was dus reeds een vonnis dat in mijn voordeel werd uitgesproken naar aanleiding van de bevindingen van de schade-ingenieur, maar uiteraard kwam hier onmiddellijk beroep op. Zelf weet ik niet meer sinds wanneer het eerste vonnis er gekomen is.
Ik krijg inderdaad een lijfrente uitgekeerd, maar dit stelt mij niet in staat om het plan dat ik met mijn man had van een huis te kopen en voor de kinderen te sparen,om dit te verwezenlijken, maar het gaat hier dan ook niet om de financiele vergoeding maar om de morele vergoeding.
De lijfrente is definitief maar de morele schadevergoeding niet want deze wordt op de dag van het vonnis bekend gemaakt dus dit is dan ook nog maar het enige waarin ik inspraak in heb. Ik heb een aantal maanden geleden nog een brief ontvangen van de tweede expertise die werd uitgevoerd wegens het in beroep gaan tegen de eerste, maar de bevindingen zijn dezelfde, ook al zijn er ondertussen bewijsstukken verloren gegaan en vernietigd en zelfs opgehaald door de betrokken partijen , maar wat normaal zou zijn als een proces zo lang reeds zou aanslepen.Alvast bedankt .
Aan j.demoor; uiteraard blijft de rechtsvordering inzake burgerlijke aansprakelijkheid van kracht voor mij en de rechthebbenden, maar het is nu wel zo dat reeds aangetoond is dat er een constructiefout is waar op z'n minst een van de tegenpartijen zal voor worden aangesteld en aansprakelijk voor worden geacht dus hoe dan wordt deze zaak in het voordeel van de rechthebbenden uitgesproken, maar nu draait deze hele zaak rond het vinden van wie nu juist aansprakelijk gesteld wordt en dient te betalen. Uiteraard willen de verzekeringen niet betalen voor iets waar hun client niets mee te maken zou hebben , maar doordat er ook buitenlandse firma's in betrokken zijn, loopt deze zaak niet naar behoren.Er zijn teveel partijen in betrokken en ruim 10 advocaten en experten in deze zaak waardoor men het steeds oneens is waardoor het proces vertraging oploopt.
Maar het gaat hier inderdaad om de morele schadevergoeding voor de rechthebbenden en ook voor de financiele vergoedingen die de verzekeringen eisen, wat uiteraard over veel grotere bedragen gaat dan de morele schadevergoeding en geen enkele partij graag aansprakelijk wil voor gesteld worden.
Maar u spreekt over de indicatieve tabel voor morele schadevergoedingen; uiteraard is mij die ook bekend en staan deze bedragen dus ook wel degelijk genoteerd. Ik zou dan ook willen weten waarom hier voor de burger amper wordt vanaf geweken en deze vaak als standaard hanteren ook al zijn ze niet limitatief, is men bang om iets meer te vragen of meer waarde te durven hechten aan iets waar zij niet mee te maken krijgen of hebben? Onlangs nog las ik dat Lefevre een morele schadevergoeding krijgt van €500.000 wegens het mislopen van een sponsorcontract. Nu zie ik nergens in deze tabel een bedrag dat ook maar van ver lijkt op dat immense bedrag. Het gaat dus niet om de financieel geleden schade maar zoals Bartie zegt over een compensatie die de pijn,smart of moreel lijden zou moeten tegemoetkomen; dan is mijn vraag of het mislopen van geld meer waard is dan het verlies van een leven en de verwoesting van meerdere levens; want uit psychisch onderzoek blijkt dat de kans enorm groot is dat mijn kinderen sinds dan een trauma hebben gelopen en hierdoor dus vatbaar geworden zijn voor dergelijke stoornissen; uiteraard kan men nooit de daadwerkelijke oorzaak hiervan te weten komen maar het is een reeele oorzaak.
Indien mijn man nog zou geleefd hebben, zouden we nog met de lotto gespeeld hebben en drie maand na zijn overlijden de grote pot gewonnen hebben, maak ik dan kans om dergelijk bedrag te gaan vragen? Ik dacht het niet en dan zou ik mij blijkbaar moeten schamen dat ik meer zou willen vragen dan 12500 euro?
Ik weet dat we hier niet in de VS zitten en jammer genoeg onderricht zijn aan het Belgische gerechtssysteem, wat helemaal niet rechtvaardig loopt maar soite, maar dus indien ik van die 12500 naar 15000 of 20000 euro zou willen gaan dan denkt u dat dit haast onmogelijk geacht zou worden ?
Alvast hartelijk dank, het moest er gewoon even uit

[Bartie]

Niets is onmogelijk, maar om het effectief hard te maken en toegekend te krijgen... Dát is een serieus ander paar mouwen.

Ik ken ten andere diverse rechtbanken die ONDER de tarieven van de Indicatieve Tabel gaan...

[Lena1963]

Niets is onmogelijk; inderdaad, maar alvast niet voor iemand met een bekende kop die de krantenkoppen haalt en waarboven zijn of haar spaarboekje goed gevuld is waarmee ze de beste advocaten onder de arm kunnen nemen.
Daar gaat het mij in de eerste plaats ook om dat rechtbanken vaak zelfs nog durven ONDER deze tarieven van de indicatieve tabel durven te gaan.
De verzekeringen en grote bedrijven die geen schuld treft zullen wel allemaal dik vergoed worden , maar ze maken er wel een heel punt over om een bedrag te moeten gaan uitbetalen dat in het niets valt met deze immense financiële vergoedingen.
Is het niet de taak van mijn advocaat om voor mij te pleiten en te zorgen dat er gehoor wordt gegeven aan wat deze zaak met mij en mijn gezin heeft veroorzaakt en hier dus alvast voor te zorgen dat hij mijn grondige redenen hard dient te maken tegenover de rechtbank?
Ik krijg maar al te vaak de indruk dat er gewoon geen interesse getoond wordt naar de ware impact die dergelijke gebeurtenis met zich meebrengt in het gezinsleven, iets waar in mijns inziens toch naar moet geluisterd worden en naar gevraagd dient te worden om iets dergelijks zoals een morele schadevergoeding te kunnen 'berekenen'.
Ik ken nog twee vrouwen waarbij hun man is omgekomen op het werk; een had destijds een zoon van 16 jaar en een dochter van 18 maar ze zouden gaan scheiden; uiteraard is het verlies van een persoon altijd hard, maar deze kinderen hebben het grootste deel van hun jeugd wel een vader en een moeder gehad en hebben zich kunnen ontplooien op een degelijke wijze. Een andere vrouw had een dochtertje van 4, nu zijn ze bijna vijf jaar verder en het kind heeft sinds de dood van haar vader haar spraak verloren en brabbelt als een baby'tje en is niet in staat om zoals een ander kind naar school te gaan en naar een toekomst uit te kijken. Dan verwacht u toch niet dat we moeten gaan veronderstellen dat beide gevallen; ook al is de dood altijd even erg maar de impact en gevolgen vaak zo uiteenlopend, dat deze met elkaar te vergelijken zijn qua pijnen en morele schade dat deze mensen hebben opgelopen?
Dus is het niet noodzakelijk om te weten wat de gevolgen zijn voor de families alvorens men zo een tabel gewoon gaat hanteren; op deze wijze hebben we straks geen rechters en magistraten meer nodig; we plaatsen gewoon een automaat vooraan in de zaal, het mag zelfs geïnstalleerd worden op een royale stoel , waar men gewoon de gegevens gaat invoeren en een uitprint krijgt met de boetes, te betalen vergoedingen , het vonnis ,enz. Want als er geen rekening meer gehouden wordt met de menselijke kant van het verhaal dan kan men alleen maar technisch beoordelen en een rechtbank dacht ik is in de eerste plaats toch een gegeven dat voor de rechten van de mens moet opkomen en spreken en hier rekening te moeten houden met de menselijke aspecten?
Ook in mijn geval niet te vergeten dat deze zaak al sinds 1992 loopt en ons maar aan het lijntje blijft houden en dat heeft ook zeer zeker zijn gevolgen op onze gemoedstoestand want je kan eens niets plannen of uitkijken naar hetgeen waar je normaal gezien recht op hebt.

Ik denk dat de gewone burger zich vaak gewoon laat doen en zich in een hoekje laat duwen , maar waarbij magistraten en confrators diezelfde dag gewoon lekker hun luxeleventje kunnen verderzetten bij hun thuiskomen zonder ook maar enig idee te hebben of bij stil te staan wat er met bepaalde families aan de hand is.
Ik schaam mij dus absoluut niet om te stellen dat 12500 euro ,absoluut niet genoeg is om het leed en morele schade van het verlies van een persoon ook maar in de buurt te kunnen compenseren, zeker niet als je dit zou gaan vergelijken met de 500 000 euro dat mijnheer Lefevere opstrijkt door het mislopen van en miljoenencontract , hoe is het dan mogelijk dat men bij dit soort mensen wel kan stellen dat zijn schade alleszins 40 keer groter is dan die van mij? Want op het verlies wordt bij morele schade een symbolisch bedrag gezet. Wat je als besluit kunt stellen is dat volgens rechtbanken geld veel belangrijker is dan een mensenleven= Belgisch rechtsysteem?

Ik wou dit gewoon nog even posten zodat sommige lezers even kunnen nadenken over deze materie, want het kan jammer genoeg iedereen overkomen en pas dan kan je inschatten wat het met je doet of mensen waarbij het jammer genoeg ook is voorgevallen en hier nu ook op alle gebied onder te lijden krijgen.