Ondertussen is ze 14 mnd. Ze is uot huis geplaatst daar mijn vriend mij opzettelijke slagen en verwondingen toebracht. Hij zit hier ook voor in de gevangenis. Nu zou van pleegzorg mn dochter nog niet naar huis mogen komen en is al bij me weggetrokken sinds 18 mei van dit jaar. De rechter heeft me een kans gegeven voor de terugkeer naar huis in te . Alles wat de rechter gevraagd heeft heb ik nageleefd. Maar de begeleidster die ik bij pleegzorg had daar kon je niet mee communiceren. Iedereen van mn hulpverlening zegt dat ze niet meer weten wat ik nog beter kan doen voor mn dochter thuis te krijgen. Die bewuste dame van pleegzorg was alleen maar opzoek naar negatieve punten van mij. Maar heb leven sinds 18 mei drastisch veranderd. Ook ben ik iets later te weten gekomen dat ik zwanger was van een tweeling. 4 weken geleden zijn zei overleden daar ik een ruptuur had in mn baarmoeder en uoteindelijk zijn mijn placenta's losgekomen en mn zoontje en dochtertje in mn middenrif terechtgekomen. Mn eigen leven heeft ook aan een zijden draadje gehangen. ik zie mn dochter nu al van i8 mei tweewekelijks 1.5 uur onmenselijk Mt al mn begeleiders had ik een goed contact binnen pleegzorg behalve met deze en zit echt met mn handen in het haar. Ik vrees zelfs da k mn dochter nooit naar huis krijg terwijl uk wel alles netjes naleef. Hoe overtuig ik de rechter van hun ongelijk ( al ken ik de reden niet waarom ze niet naar huis mag komen) ik ben altijd goed voor mn dochter geweest. Ik heb gewoon het gevoel dat ze haar tot haar 18de bij me willen weg houden. Dan ben ik op nog geen jaar tijd 3 kinderen kwijt.
Wat kan ik nog doen? (tegen die begeleidster van pleegzorg heb ik klacht ingediend en zou binnenkort een andere krijgen)