De relatie van de meerderjarige zoon met zijn partner is enkele jaren geleden op de klippen gelopen. Ze hebben de gezamelijke woning verkocht, met de verkoopprijs de lening en wederbeleggingsvergoeding aan de bank terugbetaald.
Zoon huurt intussen en heeft van de winst op de verkoop van het huis zijn meubels en een autootje aangeschaft. Zoon wilde oorspronkelijk, bij het beëindigen van de relatie, terug thuis komen wonen bij zijn alleenstaande vader. Gezien niet zo goede verstandhouding tussen vader en zoon heeft vader dat toen geweigerd. Zoon is daar heel kwaad om. Het contact tussen vader en zoon is helemaal verbroken.
We zijn nu enkele jaren verder. Zoon heeft zijn spaarcenten opgeleefd. Heeft ook geen auto meer. Vertikt het bovendien om zijn rekeningen van nutsvoorzieningen te betalen.
Nu chanteert hij zijn vader emotioneel en eist hij intussen om bij hem te mogen komen wonen. Volgens hem is vader de schuld van zijn financiële problemen en moet hij de zoon thuis laten wonen.
Vader heeft intussen de betaling van enkele boetes van de zoon en de nutsvoorzieningen op zich genomen. Dit om erger te voorkomen en in de hoop dat de zoon zijn leven terug op de rails krijgt.
Zoon is daar helemaal niet tevreden mee en zegt vlakaf dat zijn vader dit allemaal enkel en alleen maar doet om hem buiten te houden.
Via hulpverlening heeft vader de raad gekregen om zoon te laten opnemen. Via een tweede informatiebron heeft vader vernomen dat dit via de rechtbank moet. En dit zou maximum voor een periode van 40 dagen zijn (rechter beoordeelt dit, rechter kan ook besluiten dat zo'n opname helemaal niet nodig is). Hier zijn ook nog kosten aan verbonden.
Vader ziet dit dus helemaal niet zitten omdat het helemaal niks oplost, en de situatie alleen maar verergert.
Heeft er iemand nog goede raad voor deze radeloze vader ?