#5 , 09 nov 2015 11:17
Geen idee waar Mariette het over heeft inderdaad. Misschien verkeerde topic, want er is er zo nog wel een waarbij haar antwoord wel zou passen.
Voor de rest: hij is momenteel géén wettelijk vader en heeft bijgevolg ook géén rechten en plichten.
Hij kan de erkenning wel eisen voor de rechtbank en die zal hij dan ook krijgen. Desnoods via een DNA-test (die u mogelijks zal moeten bekostigen als u lastig doet, best niet doen dus: u weet dat hij de vader is). hij zal dat ook via andere manieren kunnen bewijzen, gezien jullie duidelijk een relatie gehad hebben ten tijde van de verwekking. Een DNA-test is niet noodzakelijk.
Vanaf de erkenning is de hij de wettelijke vader en heeft hij bijgevolg ook alle rechten en plichten die u hebt. De plicht om voor zijn kind te zorgen . concreet betekent dat letterlijk voor het kind zorgen en delen in de bijzondere kosten OF bij ongelijk verdeeld verblijf is zorgen voor zijn kind, delen in de bijzondere kosten én alimentatie.
Rechten: Er is steeds co-ouderschap, wat wil zeggen dat jullie samen het gezag zullen hebben over het kind en samen zullen moeten beslissen over de belangrijk zaken in het leven van jullie kind: verblijf, opvoeding, onderwijs, religie, hobby's, medische ingrepen, ... Indien jullie er samen niet uitkomen is er niet één ouder die meer te zeggen heeft dan de andere, maar zal de familierechter in jullie plaats beslissen over die zaken.
Ivm verblijf/financiële kant is het sowieso aangeraden om een juridische regeling te hebben: ofwel onderling op te maken en homologeren ofwel via een rechtszaak als jullie er samen niet uitkomen.
Weet dat bilocatie de voorkeur geniet en enkel niet toegekend mag worden indien er indicaties zijn dat dat niet in het belang van het kind zou zijn. Leeftijd is er daar bijvoorbeeld 1 van, maar dan is er vaak een opbouwende regeling waarbij toegewerkt wordt naar week/week.