JuridischForum.be

Ik ben nu 6 maand zwanger , en ik en mijn ex zijn al 4 maand uit elkaar , in het begin ging alles goed en wilde hij alles weten ivm de zwangerschap , nu opeens wil hij alles gerechtelijk doen .. wat geen probleem voor mij is , zo ben ik zeker dat hij alles via het 'boekje' moet doen, maar ik kan dus nu nog kiezen als ik hem de toestemming geef ivm de erkenning , ik zou heel graag de kleine op mijn naam laten zetten , en weet dat ik dat kan als ik hem niet laat erkennen , en ook omdat we nooit gehuwd of samenwonend waren, maar wat kan hij daar dan aan doen? en wanneer moet ik hem dat laten weten dat het kind op mijn naam zal staan? .. ik wil mijn kleine meid ook borstvoeding geven , maar als hij in de eerste maanden week'week wilt kan dat dus niet .. ik weet dus niet wat ik kan en mag doen , ik wil zijn kind niet helemaal afnemen , maar gewoon de verantwoordelijkheid minimaliseren , en het beste proberen te doen voor men kleine meid ..

heeft iemand hier al ervaringen mee ?
Mvg !

Wat bedoel je met 'op mijn naam zetten'? Bedoel je dat het jouw achternaam moet dragen?
Weet dan dat je ex de erkenning kan afdwingen, desnoods door middel van een DNA test, wat jou dan nog eens veel kan kosten en hij de naamsveradering daarna kan vragen.
Beide ouders moeten zelf beslissen over de achternaam, maar indien niet akkoord, is het de naam van de vader.
Weet ook dat als je dit zal proberen (en hij er niet mee akkoord gaat); je de relatie met de vader van je kind, een relatie voor de rest van je leven, van in het begin heel moeilijk zal maken. Praat hier dus met twee over en maak die beslissing met twee. Zolang hij de wettelijke vader niet is, kan jij op zich allemaal alleen beslissen, maar je weet al dat hij de wettelijke vader zal worden, dus maak het jezelf niet moeilijker dan moet.

Over borstvoeding: Een baby week/week gebeurt niet vaak (net om die reden), dus borstvoeding geven, zal geen probleem zijn. Je zal er wel voor moeten zorgen dat je ex zijn kind kan zien, het alléén kan zien, zijn familie het kind kan zien en dus indien nodig afkolven en meegeven. Borstvoeding als reden om een man zijn kind (voor die periode) af te nemen, zal je bij de rechter(als het zover komt) geen sympathie opleveren en kan in je nadeel spelen (ik zeg niet dat je dat zou doen, maar geef het gewoon mee), dat kan ik uit ervaring zeggen. Je moet ook niet afkomen met 'ik was van plan om een jaar borstvoeding te geven', dat zal evenmin 'pakken'.

Je moet ook niet afkomen met 'ik was van plan om een jaar borstvoeding te geven', dat zal evenmin 'pakken'.

Bedoelt U dat de moeder niet het recht heeft om haar eigen kind een jaar borstvoeding te geven?
Het afkolven kan een tussenoplossing zijn, maar ik heb ondervonden dat kinderen niet langer de borst willen als dat teveel wordt afgelost met de fles, omdat ze aan die borst veel meer inspanning moeten doen om te zuigen.

En over die naamgeving:
In dit geval lijkt het me evident dat het kind MINSTENS de naam van de moeder zal dragen. Indien de vader dat eist kan zijn naam toch nog worden toegevoegd als hij het kind erkent.
Het lijkt me helemaal van de pot gerukt dat het kind de naam van de vader moet dragen als de vader zelfs niet aanwezig is, maar indien die weigert om de naam van de moeder erbij te zetten.

Dat bedoel ik daar inderdaad mee, aangezien een rechter aan de band tussen vader en kind wil werken.
Niet door vanaf geboorte week/week uit te spreken, maar een opbouwende regeling die uiteindelijk week/week wordt (of niet opbouwend en ineens week/week zoals bij ons)
Zodra er een overnachting bij komt kijken of een weekend, wat zeker niet tot de leeftijd van 1 jaar duurt, zal borstvoeding niet meer mogelijk zijn of toch heel moeilijk (en dan respect voor de volhouders). Een rechter zal ook niet zeggen dat je geen borstvoeding mag geven, e. Maar het zal geen excuus zijn voor de rechter om maar enkel uurtjes verblijf bij papa toe te kennen.
Band met papa > borstvoeding in dat geval. Vooral omdat het een een vrij evenwaardig alternatief heeft en het andere niet.

De moeder zal steeds haar recht op borstvoeding kunnen waarmaken als ze dit zelf wil (en lichamelijk kan).
WHO norm op borstvoeding geven is trouwens tot 2 jaar! bron
(exclusief tot 6 maand, en verder aanvullend tot 2 jaar)

Maar je mag natuurlijk dit recht niet verwarren met het ontnemen van het recht op de band tussen vader en kind.
Afkolven enz zal dus inderdaad dan de boodschap worden...
En je flexibel opstellen (al moet dat natuurlijk ook langs 2 kanten komen)


Je kan gerust vanaf 6 maand als het kind ook andere voedingen krijgt het kind laten overnachten bij de vader.
Je kan natuurlijk de vader niet verplichten van afgekolfde melk te geven.
De vader kiest op dat moment de voeding die naar zijn mening het beste is, en dit mag dus gerust kunstvoeding zijn.

Maar jij kan je afgekolfde melk bijhouden voor bvb creche etc...


Hoe een ex-koppel het gedaan heeft dat ik ken:
- tot 7 maand 2 namiddagen bezoek. (woensdagnamiddag en zaterdagnamiddag), in het begin steeds thuis bij de mama, later ging het kindje ook mee bij grootouders/familie langs kant vader.
- vanaf 7 maand tot dacht 1,5j a 2j van vrijdag avond na de creche tot zaterdag avond 17u.
- nu zitten ze op 3j: om de week: vrijdag avond tot zaterdag avond (1 nacht), andere week van vrijdag avond tot zondag avond (2nachten).

Voorlopig loopt dit goed bij hen, en is de communicatie is 'sava', ze houden elkaar op de hoogte van belangrijke dingen,
en weet dat zelf bij ziekte het kind al bij de grootouders van de papa gegaan is enz...
(al dat er, zoals bij iedereen zeker, wel af en toe discussie punten zijn ...)

Weet dan dat je ex de erkenning kan afdwingen, desnoods door middel van een DNA test, wat jou dan nog eens veel kan kosten en hij de naamsveradering daarna kan vragen.
Beide ouders moeten zelf beslissen over de achternaam, maar indien niet akkoord, is het de naam van de vader.

Je moet duidelijk een onderscheid maken tussen de vaststelling van de afstamming (erkenning) en de naam.

Wat de naam betreft:
Burgerlijk Wetboek Art. 335. § 3. Indien de afstamming van vaderszijde komt vast te staan na de afstamming van moederszijde, blijft de naam van het kind onveranderd. [...]
Evenwel kunnen de ouders samen, of kan een van hen indien de andere overleden is, in een door de ambtenaar van de burgerlijke stand opgemaakte akte verklaren dat het kind ofwel de naam van de persoon ten aanzien van wie de afstamming als tweede komt vast te staan zal dragen, ofwel één die samengesteld is uit hun twee namen, in de door hen gekozen volgorde met niet meer dan één naam voor elk van hen.

Tenzij de vader het kind al erkend heeft, krijgt het kind, als de moeder niet gehuwd is, de naam van de moeder. Als de vader daarna het kind erkent kan het kind zijn naam, of een samengestelde naam, krijgen, als de moeder akkoord is. Is de moeder niet akkoord dan blijft het kind de naam van de moeder houden.