JuridischForum.be

Kan een aangifte bij de politie wegens niet betalen van alimentatie dienen als stuiting ter voorkoming van verjaring?

mvg

Men betaald geen alimentatie aan u wel dan is de aangifte bij politie een starten van de strafrechtelijke vervolging.
Edoch de wet zegt ook dat men maar 5 jaar zal teruggaan vanaf de aangifte.

Men betaald geen alimentatie aan u wel dan is de aangifte bij politie een starten van de strafrechtelijke vervolging.
Edoch de wet zegt ook dat men maar 5 jaar zal teruggaan vanaf de aangifte.

Ik heb ergens gelezen dat indien men verklaart in een PV het vonnis te kennen en de schuld te erkennen dat dit als stuiting geldt ter voorkoming van verjaring. Is dit dan voldoende?
Het betreft een vonnis uitgesproken in maart 2005 welke nadien nooit werd gestuit. Is de datum van uitspraak of de datum van betekening van kracht?

I.v.m. de verjaring zou u toch wat meer uitleg moeten geven.

Hetgeen verschuldigd was op datum van de uitspraak van het vonnis: daarvoor is de verjaringstermijn tien jaar. Hier is de datum van het vonnis belangrijk. De betekening van het vonnis stuit de verjaring niet. Vaak wordt samen met het vonnis een bevel tot betalen betekend. Dit stuit wel de verjaring.

Voor onderhoudsgeld vervallen sedert datum vonnis is de verjaringstermijn vijf jaar. De verjaringstermijn begint vanaf het ogenblik dat het onderhoudsgeld eisbaar is, dus de vervaldag waarop betaald moet worden.

Art. 2248. Burgerlijk Wetboek: De erkenning van het recht van hem tegen wie de verjaring loopt, door de schuldenaar of de bezitter gedaan, stuit de verjaring.

Dank u voor uw antwoorden.

Ik begrijp het echter nog niet zo goed. Beschikking van voorlopige maatregelen uitgesproken in 2003, vonnis echtscheiding uitgesproken in maart 2005 met op voorblad betekening de opmerking " De grosse van een beschikking tussen partijen op tegenspraak uitgesproken, door de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg, kort geding, 2003" Dit zou betekenen dat de voorlopige maatregelen gestuit werden door het vonnis van de echtscheiding in 2005 waarbij er dan de verjaring zou optreden in 2015? In het vonnis van 2005 staat trouwens geen enkele bepaling voor alimentatie, omgangsrecht e.d. Kan dit vonnis dan wel gelden als stuiting van de voorlopige maatregelen? M.a.w. is de beschikking uit 2003 nog wel van kracht?
Is zoals BW art. 2248 bepaalt een erkenning van de wet en de schuld tijdens een verhoor op een aanklacht voldoende? Een uitspraak van een strafrechtelijke vervolging zal niet voor maart te verwachten kunnen zijn namelijk.

Mvg

Gaat dit over onderhoudsgeld voor de kinderen?

In principe begint de verjaringstermijn vanaf de uitspraak van de uitspraak in kort geding (2003). Kijk na wanneer deze betekend werd. De betekening van het echtscheidingsvonnis stuit dan in principe niet de verjaring. Maar ... in echtscheidingsvonnissen van die tijd stond nogal eens te lezen dat de rechter zei dat de maatregelen in kort geding bevolen m.b.t. de kinderen van kracht bleven na de echtscheiding.

De verklaring in een strafdossier kan m.i. de verjaring stuiting als deze een erkenning van de schuld inhoudt. Het volstaat dus niet dat men verklaart dat men niets betaald heeft. Men moet erkennen het bedrag verschuldigd te zijn. Wat juist gezegd is, is dus van belang.

Kijk na wanneer deze betekend werd.

Uitspraak beschikking kort geding 28/03/03.

De betekening van het echtscheidingsvonnis stuit dan in principe niet de verjaring.

In principe?

Maar ... in echtscheidingsvonnissen van die tijd stond nogal eens te lezen dat de rechter zei dat de maatregelen in kort geding bevolen m.b.t. de kinderen van kracht bleven na de echtscheiding.

Er is werkelijk niets vermeld in het echtscheidingsvonnis wat betrekking heeft op eerdere beschikking van 2003.

Mag een politiebeambte een verklaring tot erkenning van schuld afdwingen tijdens een verhoor en is deze rechtsgeldig als stuiting?

Mvg

Zolang de verklaring uit vrije wil, zonder dwang, wordt afgelegd, is ze geldig.

Welke uiteraard niet te bewijzen valt, een getuigenis van een beambte telt als twee nietwaar?

Ben er echter nog niet uit hoe ik die ene zin op het exploot vonnis 2005 moet interpreteren: " De grosse van een beschikking tussen partijen op tegenspraak uitgesproken, door de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg, kort geding, 2003"
M.i. lijkt mij dat een stuiting want waarom wordt het überhaupt vermeld op het voorblad. Indien niet dan kan dus in feite zomaar het kind en de inboedel opgeladen worden?...slik
Echt niet erg duidelijk die juridische taal...

Als u dat kan inscannen zodat ik het kan lezen kan ik u helpen, anders niet.

Het doet mij denken aan vermeldingen die kunnen voorkomen op een exploot van betekening. Ik zie niet hoe die vermeldingen kunnen voorkomen op een echtscheidingsvonnis.

Welke uiteraard niet te bewijzen valt, een getuigenis van een beambte telt als twee nietwaar? ..

Dit soort uitspraken raken uiteraard kant nog wal en hebben geen enkele juridische waarde.

Als u dat kan inscannen zodat ik het kan lezen kan ik u helpen, anders niet.

naar waar mag ik de scan sturen? via PB lukt mij precies niet.

“Art.391bis.Met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig euro tot vijfhonderd euro of met een van die straffen alleen, onverminderd de toepassing van strengere straffen, indien daartoe grond bestaat, wordt gestraft hij die, na door een rechterlijke beslissing waartegen geen verzet of hoger beroep meer openstaat, te zijn veroordeeld om een uitkering tot onderhoud te betalen aan zijn echtgenoot, aan zijn bloedverwanten in de nederdalende of in de opgaande lijn, meer dan twee maanden vrijwillig in gebreke blijft de termijnen ervan te kwijten...”(Strafwetboek).

“Art.4. De burgerlijke rechtsvordering kan tezelfdertijd en voor dezelfde rechters vervolgd worden als de strafvordering…De rechter bij wie de strafvordering aanhangig is gemaakt, houdt ambtshalve de burgerlijke belangen aan, zelfs bij ontstentenis van burgerlijke-partijstelling, wanneer de zaak wat die belangen betreft niet in staat van wijzen is...Art.21.Behoudens...verjaart de strafvordering door verloop van tien jaren, vijf jaren of zes maanden, te rekenen van de dag waarop het misdrijf is gepleegd, naar gelang dit misdrijf een misdaad, een wanbedrijf of een overtreding is...Art.22.De verjaring van de strafvordering wordt slechts gestuit door daden van onderzoek of van vervolging, verricht binnen de in artikel 21 bepaalde termijn.”(17 april 1878 Voorafgaande Titel Wetboek van Strafvordering).
Dit houdt niet in dat men voor de strafrechter nog een burgerlijke rechtsvordering kan instellen die burgerrechtelijk reeds verjaard is.

De aangifte bij de politie op zich is nog geen daad van onderzoek zoals bedoeld in art.28’5(vgl.art.57) Wetboek van Strafvordering.