JuridischForum.be

Kan men beroep aantekenen tegen een vonnis waarin de RPV bepaald werd op 1.320 €, terwijl het om een in geld waardeerbaar geschil ging, nl. waarde tussen 2.500,01 € en 5.000,00 € (basisbedrag RPV = 715€, minimum bedrag = 412,50 € en maximum bedrag 1.650,00 €) ? Let wel: beide partijen vroegen in hun conclusies een RPV van 1.320 €.

Je hebt gekregen wat je gevraagd hebt.

Als tegen het vonnis hoger beroep kan worden aangetekend - wat hier het geval is waarde meer dan 2.500 euro - kan men hoger beroep aantekenen enkel voor het bedrag van de rechtsplegingsvergoeding.
Zie Hof van Beroep Antwerpen, 29 april 2009, http://jure.juridat.just.fgov.be" onclick="window.open(this.href);return false;

Ben wel benieuwd wat de rechter gaat doen met de gerechtskosten van de procedure in hoger beroep. U hebt zelf in eerste aanleg de rechtsplegingsvergoeding vastgesteld op 1.320 euro en ligt dus mee aan de oorzaak van het feit dat hoger beroep zou moeten worden aangetekend.

U kan proberen de zaak eerst met de tegenpartij in der minne te regelen. Als u het bewijs hebt dat de tegenpartij niet akkoord gaat met een vermindering naar 715 euro hebt u meer kans dat zij ook veroordeeld wordt tot de kosten van de procedure in hoger beroep.

De rechter kan de partijen niet meer toekennen dat wat ze vroegen (nec ultra petita). Een partij vroeg een rpv van 1320, de andere partij betwistte dit niet, dus de rechter kon niet anders.

Anderzijds bestaat er discussie over de vraag of een partij hoger beroep kan instellen, wanneer deze heeft gekregen wat ze vroeg. Om hoger beroep in te stellen, moet men immers een belang kunnen aantonen. Discussie bestaat of dit belang materiaalrechtelijk of procesrechtelijk dient te zijn:
- materiaalrechtelijk belang: wijzigt de beslissing de materiaalrechtelijke positie van degene die beroep wenst in te stellen, m.a.w. ondervindt deze een nadeel
- procesrechtelijk belang: bestaat er een louter verschil tussen wat men vroeg in conclusie en het uiteindelijke vonnis.

Alleszins wordt aangenomen dat degene die zijn schuld uitdrukkelijk erkende, zelfs geen procesrechtelijk belang heeft en dus geen hoger beroep kan instellen. Dit schijnt mij het geval te zijn.

Alleen uit de omstandigheid dat een partij de bedragen niet heeft betwist die van haar voor de eerste rechter werden gevorderd, kan niet worden afgeleid dat zij geen belang had om hoger beroep in te stellen (Cass., 7 mei 2004).

Voor zover ik het allemaal begrijp, onderscheid ik toch verschillende meningen.

Ik verduidelijk verder : partij A dagvaart partij B voor een geschil t.b.v. 3.500 €. Partij A vraagt bijkomend een RPV van 1.320 €. Partij B betwist het bedrag en vraagt eveneens een RPV van 1.320 €.
Vonnis : Partij A wordt in het gelijk gesteld voor 3.000 € (dus minder dan gevraagd) en krijg tevens 1.320 € RPV toegekend.

Nu wil partij B deze RPV niet betalen en is van plan om in beroep te gaan.

Wat kan partij A dan best doen ?

Ik zou partij A adviseren dat zij aan partij B laat weten akkoord te gaan om het bedrag van de verschuldigde rechtsplegingsvergoeding te verminderen tot 715 euro.

Dit is het basisbedrag voor een dergelijke vordering. Waarom daarover verder moeilijk doen?

Als partij A toch betaling wenst te bekomen van 1.320 euro, en partij B in hoger beroep gaat zou ik partij A veroordelen tot de kosten van de procedure in hoger beroep.

Ik kan precies niet goed volgen.

Partij B moet een bedrag + RPV aan Partij A betalen.
Partij B wil dit niet doen en in beroep gaan.

Waarom zou partij A dan ooit toch veroordeeld worden tot de kosten van procedure in hoger beroep?
Partij A doet toch niet moeilijk?

Partij B wil enkel beroep aantekenen omdat het bedrag van de RPV waartoe hij veroordeeld werd te hoog is.

Wat als hij in hoger beroep gelijk krijgt? Wie moet dan de kosten van de procedure in hoger beroep betalen? De in het ongelijk gesteld partij A die betaling wenst te bekomen van deze te hoge RPV.