JuridischForum.be

Hallo,

Mijn vraag is het volgende : Mag ik naar Nederland verhuizen met mn dochtertje ?

De situatie is als volgt:

-Ik ben Nederlandse, mijn ex is Belg.
-Dochtertje is nu 9 maand oud,
-we hebben het gezamelijk ouderlijk gezag,
-hoofdverblijfplaats van dochter is bij mij, de mama.
-en dochter verblijft momenteel bij de papa a 1 dag in de week a 4 uur. (uitspraak van vonnis)
-Als extra gaat ze nog 1 avond in de week mee met de papa.

Eind september dan komt het definitief vonnis, dit in verband met het opbouwen van de bezoekregeling.


Nu is mijn vraag het volgende : Mag ik dus met mijn dochtertje naar Nederland verhuizen, gezien de afstand gaat dit 1 uur en kwartier rijden zijn... Dus voor de papa om zijn dochter te zien moet dit geen probleem geven.

Alvast vriendelijk bedankt voor uw reactie.

Nog even als aanvulling : wij zijn niet getrouwd of samenwonend geweest.


Hopend op een reactie...

Uit

gezien de afstand gaat dit 1 uur en kwartier rijden zijn... Dus voor de papa om zijn dochter te zien moet dit geen probleem geven.

maak ik op dat U de komende jaren instaat voor het vervoer mocht U verhuizen en ondanks dat blijf ik met twijfels zitten of de papa hier mogelijks geen problemen in zou kunnen zien (je weet nooit in scheidingssituaties indien ouders niet zo heel goed overeenkomen)



Google anders eens naar "Warenberg" die woont zowat tegen de grens met NL Die moeder (die mogelijks ook van Nederlandse afkomst is) had in begin ook het hoofdverblijfplaats toegewezen, verhuisde naar Nederland en kon nadien (na heel veel ellende) de kinderen gaan bezoeken in de bezoekruimte (Belgie)


Bovenstaande is wel een uiterste, maar in de eerste plaatst dient eigenlijk alles herbekeken te worden maar nu met het gegeven dat je met zo een jong kind zo ver gaat verhuizen en bovendien buiten het Rijk. Het is helemaal niet uitgesloten dat alles bij het oude blijft hoor, maar het ??n en het ander zou mogelijks kunnen afhangen hoe goed dat jullie als ouders overeenkomen

Mocht je naar mijn persoonlijke mening vragen...
Je stelt dat je dochtertje 9 maanden oud is. Hier begint de fase dat het kind zich gaat hechten aan ??n of meerdere personen (ook dieren)
Dit hechten is voor de geestelijke ontwikkeling van het kind net zo belangrijk als eiwitten en vitaminen voor de lichamelijke ontwikkeling
Vermits de rechtbank graag trouw blijft aan zijn tradities en daardoor jaren achterloopt op maatschappelijke ontwikkelingen is het voorspelbaar dat rechters het belang gaan inzien dat voor het kind men dient te streven dat beide ouders (en hun omgeving ! ) zoveel mogelijk betrokken blijven in de opvoeding van de kinderen. Om een lang verhaal kort te maken... De kinderen blijven in hun natuurlijk habitat (ouders, grootouders, school-vrienden-, tantes+nonkels, buren...etc) als ??n ouder toch verderop wil gaan wonen weg van die habitat dan zal dit in de toekomst allicht gepaard gaan dat deze ouder aanvaart dat hij/zij voor het welzijn van het kind een groot gedeelte van de opvoeding overlaat aan de andere ouder en zal opdraaien voor alle ongemakken van zijn/haar beslissing

RR

Dank je wel voor je reactie.

Om te reageren, je zegt van

De kinderen blijven in hun natuurlijk habitat (ouders, grootouders, school-vrienden-, tantes+nonkels, buren...etc)

In Nederland heeft ze ook dr grootouders en tantes en nonkels... dus blijft dat ook niet eender ?

De bezoekregeling gaat nu ook als ik hier blijf wonen om het weekend een weekend worden, dan van zaterdagochtend tot zondagavond. STel dat ik naar Nederland zou verhuizen, dan zou ik willen voorstellen om hier vrijdagmiddag tot zondagavond van te maken. Dan blijft het toch qua dagen hetzelfde als dat ik hier in Belgie zou blijven wonen ?

De meeste rechters zijn nog van de oude stempel en hebben zo nog een visie dat heel jonge kinderen best nog bij mama blijven (en in teveel gevallen voor onvrede tussen de ouders zorgen op korte/lange termijn)

Dit wil dus ook zeggen dat als het kind wat ouder wordt dat ze overgaan tot andere regelingen (ze zien die dus graag gradueel groeien)

vb. vanaf de leeftijd van 3 jaar met overnachtingen bij papa
vanaf 6 jaar bilocatie

Een goede rechter geeft beide ouders dezelfde kansen van in het begin en toetst of beide ouders hun opvoedings engagementen waarmaken


Alleen komt men tot de vaststelling dat bij dergelijke regelingen er teveel misloopt (anders dan hun ideaal) met allerlei nare gevolgen zoals machtsmisbruik van de ouder die de hoofdzorg heeft waardoor de andere ouder gelet zijn zwakke positie de strijd toch opgeeft en er oudervervreemding optreed. Nu dit plan je meestal niet, maar het risico op ontevredenheid van de andere ouder verhoogd wel. (simpel na te gaan door eens in de huid te kruipen van de andere ouder... )

Uiteraard hebben je familie en gezinsleden in Nederland net dezelfde rechten als de familie langs vaderskant.
De ene familie is niet meer of minder dan de andere maar gelijkwaardig maar erg praktisch is dit allemaal niet. Het allerbelangrijkste is dat je samen met de andere ouder hierover overeenkomsten sluit (dus laat die rechter zo lang mogelijk uit je hoofd en reken niet in zoveel uren bij de mama en zoveel uren bij de papa maar welke regeling zal het beste gedragen wordt door beide ouders !! ) --> overleg dus m.a.w. hoe ziet de mama en de papa het?

suc6 ermee zou ik zeggen en hou ons hier op de hoogte van evoluties zou ik zeggen

RR


opmerking: hier staat nog wat over hetzelfde onderwerp http://www.juridischforum.be/forum/viewtopic.php?t=5499