Papa mag kind niet zien

[Irie]

Mijn schoonbroer is sinds 8 maanden een fiere papa, maar zijn relatie is stuk gelopen (zij heeft de relatie verbroken).
Hij heeft het kind erkent, en heeft dus eigenlijk ook recht om haar te zien.

maar, de moeder doet nu moeilijk, en hij mag zijn dochter bijna niet zien. Af en toe kan hij eens langs gaan, maar dat ontaardt steeds in een felle ruzie waarop hij maar weer vertrekt omdat dat geen sfeer is waarin hij zijn kind wil laten opgroeien.
Nu heeft ze gezegd dat hij haar niet meer mag zien tot er iets geregeld is met de advocaat en hij alimentatie betaald.
Allemaal goed en wel, gaan ook akkoord met een regeling (want nu krijgt hij haar niet te zien), maar wat in de tussentijd?


1) hij heeft toch het recht om haar nu ook al te zien, maar wat als zij hem dit recht ontneemt?

2) waar kan ik iets vinden over zijn rechten als vader, wat hij kan vragen indien het voor de rechter komt

[Turaki]

Ja, hij heeft het recht om zijn dochter te zien. Het feit dat er nog niets geregeld is, is irrelevant. Hij kan in kortgeding een regeling afdwingen, tot er een definitieve regeling is.

[duma]

1) Zie Turaki. Ik wil hier nog aan toevoegen dat het niet aan de mama is om op haar eentje beslissingen te maken. Het is niet omdat zij een vrouw is en het kind op de wereld heeft gezet dat het enkel van haar is. Beide (wettelijke) ouders hebben dezelfde rechten en moeten samen belissingen maken. Als alle zin voor die realiteit ontbreekt en een goede babbel om terug op het rechte spoor te geraken niet mogelijk is, zorg dan als de bliksem voor een adovcaat die haar wrs eerst een AS stuurt en een kortgeding aanspant. Des te langer dit duurt, des te groter haar argument van 'er is geen band, het kind kent zijn vader niet' wordt. niet dat dat invloed zal hebben op de uiteindelijke regeling, maar wel op die van kortgeding.

2) Hij heeft dezelfde rechten als de mama. Zij zijn beide ouders. Een moeder is niet meer dan een vader. Sowieso hebben zij co-ouderschap. Dat is niets meer en niets minder dan het SAMEN MOETEN belissen van de belangrijke zaken in het leven van hun kind: opvoeding, verblijf, onderswijs, religie, hobby, medische ingrepen, ... Dit is niet hetzelfde als verblijfco-ouderschap (ook bilocatie genoemd). Zelfs in een verblijfsregeling waarbij een ouder de kinderen minder of niet ziet, moeten beide ouders steeds samen beslissen.
Indien de ouders op een van die vlakken niet overeen komen, is enkel de jeugdrechter bevoegd. Hij zal dan de beslissing nemen, steeds met het belang van het kind voorop en het co-ouderschap in het achterhoofd. In dit geval dus al zeker over het verblijf.

Bilocatie moet ook bij voorkeur onderzocht en toegekend worden door de jeudgrechter, tenzij er tegenindicaties zijn of een ouder aangeeft dit niet te willen. Die tegenindicaties kunnen zijn, bv afstand tussen woonplaats ouders, leeftijd kind, verleden van misbruik, drugs, ... De leeftijd van het kind is natuurlijk iets dat zichzelf oplost en moest de rechter dus oordelen dat het kind nog te jong is voor bilocatie, is een opbouwende regeling de oplossing. (bv: eerst een dag, daarna een weekend om zo te werken naar week/week).

Veel succes.

[Franciscus]

Dringende en dwingende maatregelen :
voor gehuwden en wettelijk samenwonenden : vrederechter
voor feitelijk samenwonenden : voorzitter RB eerste aanleg in kortgeding.

http://www.mensenrecht.be/node/982?page=4" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.elfri.be/dringende-en-voorlo ... menwonende" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_lo ... e_name=wet" onclick="window.open(this.href);return false;
https://www.google.be/search?q=voorlopi ... =firefox-a" onclick="window.open(this.href);return false;